• Czas trwania: 100'
• Obsada: voci soli-coro misto-2222-4230-batt (timp, gr.c., 2tmt, 2 gg, 2 ptti, tmbno, vbf, mbf) chit.el. acc ar pf pno-archi
• Rok powstania utworu: 2011
• Autor libretta: Zygmunt Krauze
• Autor libretta: Grzegorz Jarzyna
• Autor słów: Tadeusz Różewicz
• Postaci: głosy, partytura, wyciąg fortepianowy, głosy chóralne

Jednoaktowa opera w czternastu obrazach, której światowa premiera (17 grudnia 2011, Opera Wrocławska) wpisała się w obchody Roku Tadeusza Różewicza, w związku z jubileuszem jego dziewięćdziesiątych urodzin. Libretto na podstawie słynnego dramatu przygotował kompozytor we współpracy z Grzegorzem Jarzyną.

Jak pisze Jacek Marczyński ("Rzeczpospolita") na pomysł skomponowania opery według jednej z najważniejszych sztuk Tadeusza Różewicza Zygmunt Krauze wpadł w 2006 roku po obejrzeniu Pułapki'' na toruńskim festiwalu Kontakt. "Był to spektakl z Węgier w reżyserii Pétera Gothára. Wywarł na mnie ogromne wrażenie. Zrozumiałem, że to fenomenalny temat dla opery. Co więcej, wiedziałem już, jak ją powinienem zrobić" opowiada kompozytor. Pozostał problem uzyskania zgody autora.

Zygmunt Krauze poznał Tadeusza Różewicza w 1999 roku podczas uroczystości wręczenia poecie nagrody Fundacji Kultury. Wieczór na Zamku Królewskim uświetniło wtedy wykonanie pięciu pieśni Krauzego do wierszy laureata, który muzyczną wersję swojej poezji przyjął z dużym uznaniem. Po kilku latach z odpowiedzią na propozycję operowej Pułapki'' zwlekał jednak kilka miesięcy, ale w końcu kompozytor otrzymał zielone światło. "Poinformowałem o tym dyrektor Ewę Michnik" mówi Zygmunt Krauze. Natychmiast podchwyciła pomysł.

Dzieło składa się z następujących obrazów:

I. Miodek

II. Obraz

III. Baranek ofiarny sen

IV. Szafa

V. Rodzice

VI. Zaręczyny

VII. Wyjeżdżam

VIII. Zaloty

IX. Oświadczyny

X. Pułapka

XI. Czarna ściana

XII. Pożar

XIII. Idź i zobacz

XIV a. Monolog Franza

XIV Portret Ojca

Opera Wrocławska inscenizując "Pułapkę'' oddała wspaniały hołd Tadeuszowi Różewiczowi. Zygmunt Krauze i Grzegorz Jarzyna z troskliwością dokonali niezbędnych skrótów w sztuce uważanej za najważniejszą w dramaturgicznym dorobku poety. Zachowali jej strukturę i układ scen. Muzyka Zygmunta Krauzego nie zaciera znaczeń słów. [Śmierć czeka w szafie, Jacek Marczyński, Rzeczpospolita, 2011-12-19]

Ta Różewiczowsko-Krauzowska Pułapka to przedstawienie niezwykłe. Opera kameralna, w której nie ma arii, wszystko opiera się na dialogu, a sam tekst libretta to skrócony tekst dramatu (brawa dla kompozytora i Grzegorza Jarzyny, bo skróty wydobyły to, co najważniejsze, a muzyka jeszcze podkreśliła). [Ja też jestem pułapką, Katarzyna Kaczorowska, Gazeta Wrocławska, 2011-12-19 ]

Muzyka Zygmunta Krauzego udanie podkreśla groteskową nieprzystawalność postaci do sytuacji, w jakie złapał je czas i złudzenia. [Pułapka (Opera Wrocławska), Grzegorz Chojnowski, Polskie Radio Wrocław, 2011-12-19]