Tom czwarty serii MECCA zawiera oficjum i mszę o św. Janie Jałmużniku. Historia Iohannis Elemosinarii to pełne trzynokturnowe oficjum typu diecezjalnego, na które składa się po pięć antyfon nieszporów i ad laudes, trzy antyfony do kantyków ewangelicznych, po dziewięć antyfon i responsoriów na jutrznię, własny hymn, oraz collecta – mo­dlitwa. Teksty propriów mszalnych, poza rymowaną sekwencją i modlitwami, pochodzą – zgodnie z dawną rzymską tradycją – wyłącznie z ksiąg biblijnych (głównie księgi Przysłów).

Opracowanie utworów liturgicznych ku czci św. Jana powstało zapewne w Krakowie, ok. 1504 roku. Nie sposób stwierdzić z pewnością, czy redakcja tekstu oraz stworzenie melodii jest dziełem tej samej osoby, ale jest to bardzo prawdopodobne. Twórca opracowania muzycznego mszy i oficjum nawiązał, zgodnie z oczekiwaniami, do stylistyki późnośredniowiecznej monodii liturgicznej.

Do edycji dołączone jest nagranie Iohannis Elemosinarii historia et missa dokonane specjalnie dla celów tego wydania przez zespół Jerycho. Specjalizuje się on w wykonawstwie muzyki chorałowej i polifonicznej okresu średniowiecza, a także bierze udział w licznych projektach związanych z dawną muzyką polską. Nagranie nie jest próbą odtworzenia ówczesnej praktyki wykonawczej, a raczej przedstawieniem „żywej” tradycji tej muzyki na przestrzeni wieków.