Death in Venice
na klarnet, wiolonczelę i fortepian
Death in Venice na klarnet, wiolonczelę i fortepian (2017) to utwór inspirowany filmem Śmierć w Wenecji Luchina Viscontiego – obrazem zrealizowanym w 1971 roku na podstawie noweli Tomasza Manna. O odwołaniu się do dzieła słynnego reżysera kompozytor pisze następująco:
„Wielokrotnie bywałem w Wenecji na Biennale Sztuki, ale dopiero w tym roku udało mi się odwiedzić wyspę Lido. Chciałem koniecznie obejrzeć słynny Grand Hotel des Bains i poczuć klimat dawnych czasów. Niestety w 2010 roku, czego nie wiedziałem, hotel ten został zamknięty i do tej pory czeka na renowację. […] Z uczuciem żalu, że nie udało mi się wejść do środka, poszedłem na hotelową plażę, na której zmarł główny bohater – kompozytor Gustav von Aschenbach. Z dawnych czasów nie pozostało nic. […] Po godzinie dwudziestej plaża była tak samo pusta i martwa jak Grand Hotel des Bains. Siedziałem na piasku patrząc w horyzont. Wówczas pustka zaczęła napełniać się dźwiękami. Moja własna muzyka przeplatała się z Adagiettem Gustava Mahlera i motywami z Tristana i Izoldy Richarda Wagnera..."
Marcel Chyrzyński
(fragment wstępu do wydania Death in Venice)
- ISMN 979-0-2740-1979-2
- Wersja językowa wydania: eng, pol
- Liczba stron: 19+5+4
- Oprawa: miękka
- Nr wydania: 1
- Rok wydania: 2017
- Postaci: partytura i głosy
- Format: N4 stojący (235x305 mm)