Sekstet smyczkowy Es-dur op. 39
	Na Sekstet smyczkowy Es‑dur op. 39 składają się cztery części: I. Allegro moderato ed espressivo, II. Menuetto (Allegro), III. Elegia (Andante espressivo e sostenuto), IV. Finale (Allegro vivace). Na poziomie makroformy jest to dość typowy klasyczny cykl sonatowy: z formą sonatową w pierwszej i ostatniej części, menuetem na drugim miejscu oraz wolnym ustępem na trzecim (czyli odwrotnie niż zazwyczaj), przy czym III część wprowadza jedyny kontrast tonalny w postaci trybu molowego.
	
	W warstwie melodycznej Sekstetu zwracają uwagę melodyjność tematów i wszechobecność kantyleny, a zarazem pewna oszczędność przedstawionych myśli muzycznych przy równoczesnej skłonności do ich repetycji, co pomaga osiągnąć spójną formę. Prostota melodyczna jest też bezpośrednio związana z relatywną prostotą harmoniczną – brak tu eksperymentów z zaskakującymi zwrotami, przedłużającymi się dysonansami czy niekonwencjonalnymi rozwiązaniami, pojawiają się natomiast rozmaite relacje harmoniczne.
	
	
	
	Ze wstępu  do publikacji autorstwa Jolanty Bujas-Poniatowskiej
- Seria: Camera
 - ISMN 979-0-2740-1941-9
 - Liczba stron: 136
 - Oprawa: miękka
 - Nr wydania: 1
 - Rok wydania: 2024
 - Postaci: instrument solo
 - Format: N4 stojący (235x305 mm)
 
                        
			                
			                
                        
                        
                                        

