WYPOŻYCZENIA KATALOG KSIĘGARNIA PBM

Kompozytorzy

Michał Kleofas Ogiński

1765-1833

Urodzony w 1765 r. w Guzowie (k. Warszawy) kompozytor i działacz polityczny. Początkową naukę gry na skrzypcach i klawikordzie pobierał w Guzowie u J. Kozłowskiego, który uczył go również teorii i generałbasu. Następnymi jego nauczycielami gry na skrzypcach byli: I. M. Jarnovic w Warszawie i G. B. Viotti we Włoszech. Często sam muzykował wykonując repertuar kameralny (grał m. in. z wiedeńskim pianistą i kompozytorem J. Wöflem).

W latach 1789 - 1802 poświęcił się działalności politycznej. Był posłem polskim w Hadze, Londynie i Amsterdamie (1790 - 91), posłem Sejmu Czteroletniego (1788 - 92). Przystąpił do konfederacji targowickiej (1792), podpisał z grupą polityków traktat rozbiorowy z Rosją i Prusami. Po klęsce powstania kościuszkowskiego (1794), w którym wziął udział, wyjechał do Wenecji a jego majątek został skonfiskowany. Pod koniec 1801 r. dostał pozwolenie na powrót do Rosji. Po 1812 r. związał się ze środowiskiem kulturalnym i inteligenckim Wilna organizując koncerty i przedstawienia. W 1823 roku wyjechał do Florencji, gdzie osiadł na stałe aż do śmierci w 1833 r.

Dorobek kompozytorski M. K. Ogińskiego to głównie polonezy. Ponadto pisał walce i mazurki na fortepian, marsze, pieśni powstańcze i rewolucyjne oraz stworzył operę "Zélis et Valcour ou Bonaparte au Caïre". Jest też autorem pamiętników (t. 1 - 4 1826-27) oraz "Listów o muzyce" (1828).

Jako twórca polonezów często wykorzystywał Ogiński tematy zaczerpnięte z ówczesnej twórczości operowej i z popularnych romansów francuskich. Był pierwszym kompozytorem w historii muzyki polskiej, który stworzył typ tańca stylizowanego, później po mistrzowsku rozwiniętego przez Chopina. Jako autor wyżej wspomnianych walców i mazurków uznany jest za jednego z głównych przedstawicieli miniatury fortepianowej doby przedchopinowskiej.