St. James Infirmary Blues
Na zespół dixielandowy
"Utwory muzyczne cieszące się ogromną popularnością wśród odbiorców nazywamy przebojami. W muzyce jazzowej przyjęło się nazywać je standardami. Na ogół są to kompozycje jazzowe. Zdarzają się także adaptacje melodii ludowych. Do nich właśnie należy St. James Infirmary.[...].
Jazzowe interpretacje tego utworu czerpią linię melodyczną z oryginału, natomiast tekst zmieniał się na przestrzeni lat. Istnieją jego dwie podstawowe wersje. Pierwsza jest opowieścią żołnierza, który stracił zdrowie i wszystkie pieniądze w domu publicznym. Pojawił się w barze, aby uto-pić smutek w alkoholu, i opowiadał towarzyszowi o odwiedzinach w szpitalu St. James Infirmary, w którym zobaczył swoje umierające dziecko. Tak śpiewał m.in. Dave Van Ronk w 1959 roku. Natomiast Louis Armstrong w drugiej, bardziej popularnej wersji tego utworu, nagranej w 1927 roku, opuścił kwestię rozmowy w barze i swą historię zaczął wprost od odwiedzin w szpitalu. Oba warianty kończą się tak samo: wskazówkami co do sposobu pochówku bohatera.
Utwór ten wykonywany był bardzo często podczas pogrzebów w Nowym Orleanie. Jego współczesne wersje można usłyszeć na koncertach zespołów dixielandowych".
Antoni Krupa
- Autor opracowania: Adam Brzozowski
- Autor opracowania graficznego: Joanna Rusinek
- Seria: Dziecięca: Pszczółki
- ISMN 979-0-2740-1857-3
- Wersja językowa wydania: eng, pol
- Oprawa: miękka
- Nr wydania: 1
- Rok wydania: 2017
- Postaci: partytura i głosy
- Format: N4 stojący (235x305 mm)
Inne tytuły w serii
Inne tytuły autora
Inne tytuły w kategorii - Blues
Inne tytuły w kategorii - Zespół kameralny
