Kompozytorzy

Radomir Reszke

1920-2012

Radomir Reszke urodził się 26.10.1920 r. Polski kompozytor, dyrygent, pedagog. Pochodzi z rodziny muzyków. Od 1937 był chórmistrzem w Liceum Administracyjno-Handlowym w Wilnie, tam uzyskał maturę. W 1939 r. podjął studia muzyczne w Konserwatorium Wileńskim (śpiew, gra na trąbce). Kontynuował je od 1949 r. w PWSM we Wrocławiu, gdzie ukończył Wydział Pedagogiczny (1952), dyrygenturę w klasie W. Ormickiego (1954) i kompozycję w klasie S. B. Poradowskiego (1957).

W okresie II wojny światowej pracował jako muzyk orkiestrowy (m.in. w Reprezentacyjnej Orkiestrze Jazzowej Republiki Litewskiej i w orkiestrze Teatru Muzycznego w Wilnie), prowadził chóry. Od 1949 r. we Wrocławiu - instruktor w ruchu amatorskim i nauczyciel muzyki w szkołach oświatowych, od 1967 r. instruktor kategorii specjalnej. Szkolił instruktorów muzycznych, prowadził kursy kwalifikacyjne dla dyrygentów zespołów amatorskich, konsultował i opiniował programy, był jurorem konkursów i przeglądów.

W latach 1952-1954 dyrygent orkiestry Zespołu Pieśni i Tańca Śląskiego Okręgu Wojskowego. Współorganizator i drugi dyrygent Wrocławskiej Orkiestry Symfonicznej, późniejszej Państwowej Filharmonii (1954-1960), następnie jej kierownik artystyczny i dyrygent (1960-1963). Dyrygował gościnnie w kraju, w byłej NRD, nagrywał muzykę dla Pantomimy Wrocławskiej i Wytwórni Filmów Fabularnych we Wrocławiu. Od 1955 r. Związany ze szkolnictwem muzycznym: nauczyciel PŚSM (1955-1956), wizytator ognisk artystycznych (1956-1968). Od 1956 r. w PWSM, obecnej AM im. K. Lipińskiego, w 1967 r. docent, 1988 r. profesor nadzwyczajny, prodziekan (1967-1968) i dziekan Wydziału Wychowania Muzycznego (1968-1981), kierownik Katedry Wychowania Muzycznego (1972-1981), dyrektor Instytutu Muzykoterapii (1984-1985), a także wykładowca WSP w Zielonej Górze (1974-1980).

Zaczął komponować od 1950 r. Właściwą twórczość poprzedziły instrumentacje i opracowania chóralne dla ruchu amatorskiego, dla zespołów pieśni i tańca oraz pedagogika orkiestrowa w ruchu amatorskim. Twórczość obejmuje ponad 50 pozycji, w tym symfonie, koncerty solowe, utwory na orkiestrę dętą i symfoniczną, utwory kameralne, solowe, wokalno-instrumentalne, chóralne. Ponadto – liczne utwory na amatorskie zespoły instrumentalne i wokalno instrumentalne, instrumentacje i opracowania. Jego utwory wykonywane były m.in. na Festiwalach Polskiej Muzyki Współczesnej we Wrocławiu, „Poznańskiej Wiośnie Muzycznej", a także w Anglii, Holandii i Szwecji.

Kompozytor hołdował idei syntezy środków tradycyjnych z nowszymi, a w kwestiach ogólniejszych wyznaje pogląd: „przez estetykę – do podnoszenia etyki”. W czasie studiów interesował się dodekafonią i techniką serialną, którą zastosował w kilku utworach. W późniejszym okresie podejmował incydentalnie próby stosowania środków sonorystycznych. Jego kompozycje odznaczają się wysoką znajomością problemów wykonawczych, zwłaszcza w dziedzinie instrumentów dętych. Wzbogacił polską literaturę w tym zakresie o szereg wartościowych i cenionych utworów. Radomir Reszke jest także autorem szeregu referatów i artykułów z zakresu problematyki ruchu amatorskiego, orkiestr dętych, psychologii muzyki, wychowania muzycznego, wygłaszanych na ogólnopolskich konferencjach naukowych i publikowanych w ZN AM we Wrocławiu.

Jest autorem 5 podręczników dla ruchu amatorskiego, wydanych przez WDK we Wrocławiu. Zajmował się też publicystyką i krytyką muzyczną na łamach miesięcznika „Kultura Dolnośląska" i tygodnika „Nadodrze", wygłaszał prelekcje. Zainicjował Festiwale Polskiej Muzyki Współczesnej we Wrocławiu (1962) oraz Festiwale Społecznych Orkiestr Symfonicznych w Cieplicach Zdroju (1967). Zorganizował Ogólnopolska Sesję Naukową nt. „Instrument muzyczny dla polskiego dziecka", połączoną z otwartym konkursem na prototyp nowego instrumentu (1978, 1980). Laureat I wyróżnienia na Ogólnopolskim Konkursie Młodych Kompozytorów w Warszawie (1960 – za „Koncert na trąbkę”), czterech nagród kompozytorskich Ministerstwa Obrony Narodowej (za „Ensembles”, „Suitę tańców polskich”, „Popularny koncert na trąbkę”, „Marsz «Capstrzyk»”) trzech nagród w konkursach na hejnały i na sygnał telewizyjny. W ZKP od 1958 r. (od 1988 r. członek zwyczajny, w latach 1965-70 skarbnik Zarządu Oddziału, w latach 1970-72 sekretarz), członek ZAiKS od 1957 r.

Radomir Reszke zmarł 2 grudnia 2012 roku.

( za: „Kompozytorzy Polscy 1918-2000”, praca zbiorowa pod red. Marka Podhajskiego, tom II: Biogramy, Gdańsk-Warszawa 2005)

Publikacje dostępne w sprzedaży