PWM

Szukaj
Zaawansowane
Rzeczpospolita Polska
Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego
biuletyn informacji publicznej

Jacek Domagała

Jacek Domagała

*1947

Jacek Domagała, kompozytor, pianista, organista. Ur. 19 sierpnia 1947 w Szczecinku. Studiował kompozycję w klasie Witolda Szalonka, grę na fortepianie pod kierunkiem Olgi Dąbrowskiej oraz grę na organach u Heinza Wunderlicha. Po otrzymaniu stypendium fundacji Oscara i Very Ritterów w Hamburgu uczestniczył w kursach mistrzowskich prowadzonych przez György Ligetiego. Jest laureatem nagrody Borysa Blachera w Berlinie oraz George' a Mufata w Salzburgu. Jego twórczość obejmuje utwory chóralne, solowe i kameralne. Jacek Domagała obecnie mieszka i tworzy w Berlinie.

 

W pierwszych latach drogi twórczej Jacka Domagały silnie zaznaczyły się zainteresowania kompozytora jazzem oraz twórczością J.S. Bacha, pod wpływem których powstają wczesne utwory (CANTIQUE I, PRIERE, SURREXIT CHRISTUS HODIE na organy, ON IMPULS na kwartet smyczkowy oraz CHORALE na orkiestrę - utwór o fakturze organowej, w którym pojawiły się elementy techniki dodekafonicznej). Kolejny etap twórczości Jacka Domagały jest silnie związany ze Szkołą Wiedeńską (Schönberg, Berg, Webern), która wywarła duży wpływ na kształtowanie języka muzycznego oraz technikę kompozytorską, nazywaną przez twórcę "neoserializmem" (II KWARTET SMYCZKOWY, III INWENCJE na fortepian, III KWARTET SMYCZKOWY). Organizacja substancji muzycznej oparta na zasadach strukturalizmu (STRUKTURES na orkiestrę) ukazuje homogeniczność linii melodycznych bazujących najczęściej na materiale dwunastu dźwięków, wykorzystujących przestrzeń interwałową o zmiennym metrum , bogatej rytmice i dynamice . Kompozytor stosuje normy ścisłej notacji i dystansuje się wobec aleatoryki, techniki wykorzystanej fragmentarycznie jedynie we wczesnych utworach ( PRIERE na organy, CADENZA na wiolonczelę i trzy smyczki). Kontakt z tradycją wiedeńskiego modernizmu preferującego technikę kompozycji serialnej będącej zdaniem twórcy najważniejszym wydarzeniem muzycznym XX wieku, spowodował nie tylko ewolucję języka muzycznego Jacka Domagały, lecz przede wszystkim wpłynął na nowy sposób kształtowania muzycznej narracji oraz na rodzaj ekspresji, korzeniami sięgającej tradycji postromantycznej.