PWM

Szukaj
Zaawansowane
Rzeczpospolita Polska
Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego
biuletyn informacji publicznej

Henryk Hubertus Jabłoński

Henryk Hubertus Jabłoński

1915-1989

Henryk Hubertus Jabłoński, urodzony 3 listopada 1915 roku w Gdańsku, zmarł 11 października 1989 tamże, polski kompozytor i pedagog. Pochodził z gdańskiej rodziny mieszczańskiej, która kultywowała tradycje amatorskiego muzykowania, początkowo gry na fortepianie i skrzypach uczyli go członkowie najbliższej rodziny. W 1932 roku podjął studia w Polskim Konserwatorium Muzycznym w Gdańsku u K. Wiłkomirskiego (gra na wiolonczeli, teoria muzyki). Naukę kompozycji uzupełniał u W. Schramma oraz u A. Paetscha. Od 1935 roku współpracował z radiem w Gdańsku jako wiolonczelista i aranżer muzyki popularnej. W 1945 cały dorobek kompozytora (ponad 200 utworów) spłonął w czasie działań wojennych. W pierwszych latach po wojnie Jabłoński podjął pracę jako wiolonczelista w gdańskiej orkiestrze symfonicznej. Jednocześnie kierował w latach 1948-1953 chórem studenckim przy Politechnice Gdańskiej i w latach 1951-1954 chórem Technikum Budowy Okrętów w Gdańsku. Od 1947 roku współpracował z orkiestrą Polskiego Radia pod dyrekcją S. Rachonia, dla której pisał utwory popularne i rozrywkowe. W latach 50. współpracował także z rozgłośnią radiową w Gdańsku, opracowując muzykę ludową, przede wszystkim z terenu Kaszub. W latach 1954-1980 był wykładowcą kompozycji i instrumentacji w PWSM w Gdańsku (obecnie Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki). Laureat wielu nagród i odznaczeń, m.in. w 1975 Nagrody Prezydenta m. Gdańska, w 1980 Nagrody Ministra Kultury i Sztuki I stopnia.

Jolanta Woźniak, Encyklopedia muzyczna PWM, HIJ