PWM

Szukaj
Zaawansowane
Rzeczpospolita Polska
Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego
biuletyn informacji publicznej

Jacek Szczurowski

Jacek Szczurowski

1716 - 1773

Jacek (Hyacinthus) Szczurowski, urodzony 15 VIII 1716 (?) na Rusi Czerwonej, zmarł po 1773, polski kompozytor, SJ. Występujące w źródłach daty urodzenia Szczurowskiego 19 VIII 1718 i 19 VIII 1721 są prawdopodobnie błędne. 14 XI 1735 Szczurowski wstąpił w Krakowie do nowicjatu zakonu jezuitów. Zapewne mając już przygotowanie muzyczne kontynuował naukę 1735–1737 w bursie muzycznej przy kolegium św. Piotra i Pawła. 20 XI 1737 w Kaliszu złożył śluby proste, 15 VIII 1746 w Gdańsku ostatnie śluby i został zakonnikiem bez święceń kapłańskich (coadiutor temporalis). Był zastępcą (socjuszem) prefekta do spraw muzycznych — co oznaczało zwykle kierownictwo kapeli lub chóru, nadzór i nauczanie muzyki — w bursach muzycznych w Kaliszu (1737–1739, 1761–1765), Gdańsku (1742–1746, 1749–1751, 1759/1760), Krakowie (1747–1748, 1752–1754), przy kolegium Najświętszej Marii Panny w Jarosławiu (1754–1756), Grudziądzu (1760/61), Poznaniu (1768–1771) i Wałczu (1771–1773). Działalność muzyczną prowadził zapewne także pracując jako zakrystian w kolegiach jezuickich w Kaliszu (1739–1741), Krośnie (1741/1742) i Toruniu (1746/1747, 1748/1749). Losy Szczurowskiego po kasacie 1773 zakonu jezuitów nie są znane. Kompozycje Szczurowskiego charakteryzuje prosta harmonia, dominuje w nich homofonia; udział faktury polifonicznej jest znikomy. "Symphonia" Szczurowskiego (wymieniona w inwentarzu muzykaliów krakowskich jezuitów z ok. 1739–1741 roku) jest najwcześniejszym znanym świadectwem twórczości w tym gatunku w Polsce.