Opuszczasz polską wersję strony.
Na stronie anglojęzycznej nie będziesz mieć możliwości kontynuacji zakupów.
Czy chcesz przejść na wersję anglojęzyczną?
TAK NIE
Bogusław Madey, urodzony 31 V 1932 w Sosnowcu, zmarł 9 sierpnia 2004 roku w Warszawie, polski dyrygent, kompozytor, pianista i pedagog. W latach 1950–1958 odbył studia w PWSM w Poznaniu pod kierunkiem S.B. Poradowskiego (kompozycja), W. Lewandowskiego (fortepian), S. Wisłockiego i B. Wodiczki (dyrygentura), uzyskując trzy dyplomy z odznaczeniem; 1959–1960 uzupełniał studia w Guildhall School of Music and Drama w Londynie.
W latach 1960–1972 był dyrygentem Teatru Wielkiego w Warszawie, 1972–1977 kierownikiem artystycznym i dyrygentem Tetru Wielkiego w Łodzi, 1981–1983 kierownikiem artystycznym Państwowej Opery i Filharmonii Bałtyckiej. 1973–76 współpracował z Deutsche Oper am Rhein w Düsseldorfie, 1983–1987 z Badische Staatsoper w Karlsruhe. Madey występował w wielu krajach europejskich, w Egipcie, Stanach Zjednoczonych i na Kubie, gdzie 1971 wystawił Halkę Moniuszki. Dokonał licznych nagrań radiowych i płyt. Od 1960 uczył dyrygowania w PWSM (obecnie Akademia Muzyczna) w Warszawie (od 1989 prof. zwyczajny); tamże 1975–1978 był dziekanem Wydziału Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki, 1978–81 rektorem. 1995 i 1998 wykładał w Keimyung University w Taegu (Korea). Do jego uczniów należą m.in. J. Maksymiuk, W. Rajski, T. Kozłowski, K. Wiencek, T. Wicherek, P. Borkowski, J. Boniecki, K. Lewandowski, M. Nałęcz-Niesiołowski. Został odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1979); 1982 otrzymał nagrodę Ministra Kultury i Sztuki I stopnia.
Ludwik Erhardt, Encyklopedia muzyczna PWM, M
W latach 1960–1972 był dyrygentem Teatru Wielkiego w Warszawie, 1972–1977 kierownikiem artystycznym i dyrygentem Tetru Wielkiego w Łodzi, 1981–1983 kierownikiem artystycznym Państwowej Opery i Filharmonii Bałtyckiej. 1973–76 współpracował z Deutsche Oper am Rhein w Düsseldorfie, 1983–1987 z Badische Staatsoper w Karlsruhe. Madey występował w wielu krajach europejskich, w Egipcie, Stanach Zjednoczonych i na Kubie, gdzie 1971 wystawił Halkę Moniuszki. Dokonał licznych nagrań radiowych i płyt. Od 1960 uczył dyrygowania w PWSM (obecnie Akademia Muzyczna) w Warszawie (od 1989 prof. zwyczajny); tamże 1975–1978 był dziekanem Wydziału Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki, 1978–81 rektorem. 1995 i 1998 wykładał w Keimyung University w Taegu (Korea). Do jego uczniów należą m.in. J. Maksymiuk, W. Rajski, T. Kozłowski, K. Wiencek, T. Wicherek, P. Borkowski, J. Boniecki, K. Lewandowski, M. Nałęcz-Niesiołowski. Został odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1979); 1982 otrzymał nagrodę Ministra Kultury i Sztuki I stopnia.
Ludwik Erhardt, Encyklopedia muzyczna PWM, M
Copyright © 2013 PWM
x
Zamknij
Administratorem dobrowolnie podanych danych osobowych jest Polskie Wydawnictwo Muzyczne z siedzibą w Krakowie (31-111) przy Al. Krasińskiego 11A. Twoje dane osobowe będą przetwarzane w celu wysyłki Newslettera zawierającego informacje marketingowe administratora danych. Posiada Pani/Pan prawo dostępu do treści oraz poprawiania swoich danych osobowych. Informujemy, iż poza podmiotami uprawnionymi na podstawie przepisów prawa, zebrane dane osobowe nie będą udostępniane.
Zamknij