Krzyki
na orkiestrę smyczkową
Krzyki na orkiestrę smyczkową to kolejne paradoksalne dzieło w twórczości Mykietyna. Kompozytor ignoruje tutaj zarówno romantyczną tradycję wyrównanego smyczkowego brzmienia, zasadzającego się na ciągłości i miękkości, jak i pewne przyzwyczajenie współczesnej publiczności do impresjonistycznego klimatu większości utworów na orkiestrę smyczkową. Krzyki to w istocie niewielkie, lecz wyraziste, ekspresjonistyczne w swej naturze, studium gestów i stanów psychicznych. Mykietyn analogicznie do Gustava Mahlera - buduje w swojej muzyce świat, jest to świat pełen klejnotów i jednocześnie śmieci, rzeczy podniosłych oraz przyziemnych, w istocie paradoksalny. Równocześnie kompozytor każe się zastanowić nad odwiecznym ścieraniem się tego co należy do sfery natury z tym, co kulturowe, pokazując przy tym odwieczny kontrast pomiędzy sacrum a profanum.
[Maciej Jabłoński]
- Wersja językowa wydania: eng, pol
- Liczba stron: 26
- Oprawa: miękka
- Postaci: partytura
- Format: A3 stojący
Inne tytuły autora
Inne tytuły w kategorii - Na orkiestrę kameralną
Inne tytuły w kategorii - Orkiestra smyczkowa
