PWM

Szukaj
Zaawansowane
Rzeczpospolita Polska
Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego
biuletyn informacji publicznej
WYPOŻYCZENIA KATALOG KSIĘGARNIA PBM

Kompozytorzy

  1. A
  2. B
  3. C
  4. Ć
  5. D
  6. E
  7. F
  8. G
  9. H
  10. I
  11. J
  12. K
  13. L
  14. Ł
  15. M
  16. N
  17. O
  18. P
  19. Q
  20. R
  21. S
  22. Ś
  23. T
  24. U
  25. V
  26. W
  27. Y
  28. Z
  29. Ż
Wojciech Gawroński

Wojciech Gawroński

1868-1910

Wojciech Gawroński (Rola-Gawroński), urodzony 28 marca 1868 Sejmany (k. Wilna), zmarł 5 sierpnia 1910 roku w Kowanówku (k. Poznania), polski pianista i kompozytor. Do szkół uczęszczał w Wilnie, Symferopolu i Warszawie. Naukę muzyki rozpoczął u ojca. Po raz pierwszy wystąpił z koncertem w 11. Roku życia w Symferopolu, grając utwory Chopina. Studiował w Instytucie Muzycznym w Warszawie u R. Strobla (fortepian), G. Rogulskiego (teorię muzyki) i Z. Noskowskiego (kompozycję), dyplom uczelni uzyskał w 1891r. Nadto był prywatnym uczniem A. Müncheimera i przez pewien czas M. Moszkowskiego w Berlinie. Przeniósłszy się do Kowna udzielał lekcji muzyki, a następnie przez rok (do czerwca 1894) był dyrygentem orkiestry i chóru katedry w Wilnie. Ok. 1895 roku przebywał w Wiedniu, gdzie uzupełniał studia pianistyczne u T. Leszetyckiego (?). W końcu 1985 roku objął dyrekcje utworzonej przez siebie szkoły muzycznej w Orle, gdzie kierował także pracą Towarzystwa Muzycznego. W tym okresie dużo koncertował, szczególnie w Polsce i Rosji; w Warszawie wystąpił z koncertami kompozytorskimi, m.in. w Warszawskim Towarzystwie Muzycznym (1902, 1906), Filharmonii (1903). W 1902 osiadł w Warszawie i zajął się pracą kompozytorską oraz pedagogiczną; równocześnie dojeżdżał do Łodzi, gdzie uczył gry fortepianowej w szkole muzycznej. Za swoje kompozycje otrzymał kilka nagród w konkursach krajowych i zagranicznych: w 1896 roku I nagrodę na konkursie w Warszawie za pieśń „Pamiętaj o mnie” op.1 nr 3, w 1898 I nagrodę za „Kwartet smyczkowy F-dur” op.16 na międzynarodowym konkursie im. Paderewskiego w Lipsku i pierwsze odznaczenie w konkursie im. Ks. Lubomirskiego w Warszawie za „wariacje” op.9 nr 2 na fortepian, a w 1903 na tym samym konkursie dwa pierwsze odznaczenia za utwory na fortepian: „Balladę” op.10 nr 1 i „Legendę” op.13 nr 2; także w 1903 nagrodzono jego „Kwartet f-moll” op.17 na konkursie w Moskwie. Gawroński brał również udział w konkursie (1903) na operę wg „Marii” Malczewskiego. Zmarł w Kowanówku, pochowany został w Obornikach k. Poznania.


Barbara Chmara-Żaczkiewicz, Encyklopedia muzyczna PWM, EFG
Copyright © 2013 PWM