Kompozytorzy

Rafał Augustyn

*1951

Rafał Augustyn, ur. 1951 we Wrocławiu, kompozytor, krytyk muzyczny i polonista. Studia kompozytorskie odbył w PWSM we Wrocławiu u R. Bukowskiego (1971–74) i w PWSM w Katowicach u H.M. Góreckiego (dyplom 1978). W latach 1969–74 studiował polonistykę na uniwersytecie we Wrocławiu (doktorat 1982 — Zagadnienia pokrewieństw strukturalnych w twórczości artystycznej okresu modernizmu). Od 1973 pracownik Instytutu Filologii Polskiej tegoż uniwersytetu. W latach 1979–80 wykładowca języka polskiego w State Univeristy of New York w Stony Brook. Współpracownik „Ruchu Muzycznego” i miesięcznika „Odra” oraz PR (m.in. cykl Nowa muzyka, nowa wrażliwość) i TVP (cykl Klasyk, nasz bliski). W latach 1984–94 wraz z M. Pijarowskim kierował festiwalem Musica Polonica Nova we Wrocławiu. Od 1981 do1998 był członkiem Komisji Programowej festiwalu „Warszawska Jesień”. Współzałożyciel Wydawnictwa Muzycznego „Brevis”.

Twórczość Rafała Augustyna charakteryzuje: asymetria budowy, technika wariacyjna, zmienna metrorytmika (częste rytmy nieodwracalne), harmonia oparta na akordach syntetycznych, bogata kolorystyka, a także silny emocjonalizm i złożony system muzycznych symboli. Niektóre utwory zdradzają wpływ muzyki jazz., a także swoiście potraktowanej muzyki repetycyjnej. Uwagę zwracają utwory solowe wirtuozowskie (Wariacje na temat Paganiniego, Varesiana) oraz cykle liryki wokalnej. Utwory orkiestrowe są zazwyczaj krótkie i zwarte, natomiast formy muzyki kam. przyjmują niekiedy monumentalne rozmiary (Carmina da tempore). W ostatnich latach kompozytor penetruje obszary muzyki elektronicznej (24-godzinny utwór SPHAE.RA) i text-sound compositions.
(Encyklopedia Muzyczna PWM, Suplement „AB”; Maria Zduniak)