Pieśni op. 1, 3, 4 i bez opusu
na głos i fortepian, Dzieła t. I
Pieśni Mieczysława Karłowicza pojawiły się w dziejach pieśni polskiej jako zjawisko dosyć niezwykłe. W twórczości wybitnego symfonika – jako jego utwory młodzieńcze – stały się wprawdzie znaczącym, ale jedynie przedtaktem twórczości w pełni dojrzałej i mistrzowskiej. Niemal wszystkie powstały na przestrzeni jednego roku. Komponowane niejako na marginesie akademickiej nauki kompozycji, zdają się stanowić zapis uczuć i myśli dogłębnie osobistych, sejsmograficznie notujących bieżący stan ducha.
Z dwudziestu dziewięciu – o jakich wiemy, że zaistniały – zachowały się dwadzieścia dwie; siedem niewydanych, niekiedy jedynie naszkicowanych, zginęło w czasie II wojny światowej. Gdy pominąć parę z tych, o charakterze odrębnym – tworzą całość o spójności niezwyczajnej. Jak się po bliższych badaniach okazało, ową spójnością określonego charakteru naznaczona została cała twórczość Karłowicza. Poematy symfoniczne autora Odwiecznych pieśni rozgrywają się bowiem w tej samej co pieśni przestrzeni idei i sensów; zostały naznaczone analogicznymi kategoriami ekspresji. A jest to przestrzeń, którą naczelny biograf kompozytora Adolf Chybiński określił jako „tętniącą tragedią i bezbrzeżnym smutkiem, rezygnacją i tęsknotą za innym światem''.
Pod względem stylu wypowiedzi pieśni Mieczysława Karłowicza – jakkolwiek głęboko zakorzenione w stylu późnoromantycznym – bywają określane jako twórczość stojąca u progu fazy modernizmu.
Zdzisław Jachimecki pisał o nich w 1930 r.: „Pełna ciepła nuta liryczna w wielu spośród nich, szczerość inspiracji, objawiająca się w bardzo naturalnie wysnutych melodiach, niewyszukane formy akompaniamentu, trafnie jednak dostosowanego do nastroju danej poezji i organicznie łączącego się ze śpiewem, poprawność deklamacji i konstrukcji utworów wyrobiły pieśniom Karłowicza zasłużoną popularność w kołach śpiewactwa polskiego.”
(fragm. wstępu autorstwa M. Tomaszewskiego)
- Autor opracowania: Leszek Polony
- Autor wstępu: Mieczysław Tomaszewski
- Seria: Karłowicz - Dzieła
- ISMN 9790274017231
- Wersja językowa wydania: eng, ger, pol
- Liczba stron: 82
- Oprawa: twarda
- Rok wydania: 2016
- Postaci: partytura
- Format: N4 stojący (235x305 mm)
| Kazimierz Tetmajer | Czasem, gdy długo na pół sennie marzę |
| Kazimierz Tetmajer | Idzie na pola op. 3/3 |
| Kazimierz Tetmajer | Mów do mnie jeszcze op. 3/1 |
| Kazimierz Tetmajer | Na Anioł Pański |
| Kazimierz Tetmajer | Na spokojnem, ciemnem morzu op. 3/4 |
| Adam Asnyk (tłum. F. Evers) | Najpiękniejsze piosenki (Meine schoensten Lieder) op. 4 |
| Jan Iwański | Nie płacz nade mną op. 3/7 |
| Jan Iwański | Nie płacz nade mną op. 3/7 |
| Kazimierz Tetmajer | Pamiętam ciche, jasne, złote dnie op. 1/5 |
| Kazimierz Tetmajer | Po szerokiem, po szerokiem morzu op. 3/9 |
| słowa ludowe (tłum. Ella von Schultz-Adaiewsky) | Pod jaworem (Unterm Ahorn) |
| Zygmunt Krasiński | Przez nocą wieczną op. 3/6 |
| Kazimierz Tetmajer | Rdzawe liście strząsa z drzew |
| Juliusz Słowacki | Skąd pierwsze gwiazdy op. 1/2 |
| Kazimierz Tetmajer | Smutną jest dusza moja op. 1/6 |
| Heinrich Heine (tłum. M. Konopnicka) | Śpi w blaskach nocy (Im Mondenglanze) op. 3/5 |
| Kazimierz Tetmajer | W wieczorną ciszę op. 3/8 |
| Józef Waśniewski | Z erotyków (I zamiast słońc i gwiazd) op. 3/2 |
| Czesław Jankowski | Z nową wiosną |
| Adam Asnyk | Zaczarowana królewna op. 3/10 |
| Kazimierz Gliński | Zasmuconej op. 1/1 |
| Kazimierz Tetmajer | Zawód op. 1/4 |
Inne tytuły w serii
Inne tytuły autora
Inne tytuły w kategorii - Głos(y) solo i fortepian
Inne tytuły w kategorii - Wokalno-instrumentalne
