Aktualności
„Canticum puerorum” – opowieść o miłości, śmierci i nadziei
2016-11-09
Niewiele ponad tydzień dzieli nas od prawykonania Canticum puerorum na sopran, baryton, chór i orkiestrę Eugeniusza Knapika. Prawykonanie odbędzie się 19 listopada w Katowicach z udziałem Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia oraz Chóru Filharmonii Krakowskiej pod batutą Gabriela Chmury. Partie solowe wykonają Joanna Freszel oraz Mariusz Godlewski.
Eugeniusz Kanpik tak mówi o genezie powstania Canticum puerorum:
Jesienią 2014 roku zwrócił się do mnie Pan Emil Wąsacz z prośbą o skomponowanie oratorium. Zapragnął w ten sposób oddać hołd swojej rodzinie, której tragiczne losy stały się udziałem tak wielu polskich rodzin. W trakcie spotkania opowiedział mi jej historię oraz wręczył brulion zawierający dramatyczne wspomnienia kilkunastoletniej wówczas dziewczynki. Zapisany ręcznie brulion zaczyna się słowami: „Dnia 10 lutego 1940 roku o godzinie 4-tej rano do naszego domu wpadła grupa rosyjskich żołnierzy NKWD.“ Dalej przedstawiona jest gehenna jedenastoosobowej rodziny wywiezionej na Syberię i tam rozbitej. W krótkim czasie umierają rodzice i pięcioro rodzeństwa. Pozostałym przy życiu dzieciom, rozdzielonym i samotnym, udaje się opuścić tę nieludzką ziemię.
Jego opowieść poruszyła mnie. Canticum puerorum (Śpiew dzieci) jest moją odpowiedzią na ten szlachetny zamiar. Zadanie arcytrudne. Jak bowiem połączyć w jedno w dziele muzycznym tak niewyrażalny ciąg pojęć jak: dziecko-upodlenie-śmierć-nadzieja. Pomógł mi w tym Krzysztof Koehler, z którym współpracowałem już podczas komponowania opery Moby Dick, tworząc kilkanaście wierszy o wydźwięku uniwersalnym, z których wykorzystałem w utworze siedem.
Utwór składa się z pięciu części, z których każda nosi tytuł wiersza w niej wykorzystanego. Canticum puerorum poświęciłem pamięci polskich dzieci wywiezionych na Syberię. Trwa około 65 minut.
Eugeniusz Knapik
Szczegóły koncertu dostępne są na stronie NOSPR.
© PWM, fot. Michał Ramus