Aktualności
Uniwersalny Kod Instrumentacji – pełna informacja o instrumentacji utworów orkiestrowych on-line
2018-02-08
Polskie Wydawnictwo Muzyczne jako pierwsze spośród wydawców zrzeszonych wokół platformy zinfonia.com przeprowadziło modyfikację zapisu WSZYSTKICH UTWORÓW orkiestrowych ze swojego katalogu. Wdrożony został Uniwersalny Kod Instrumentacji – UIC [Universal Instrumentation Code], pozwalający na szczegółową, jednoznaczną identyfikację poszczególnych głosów w utworach orkiestrowych. Podobnie jak platforma zinfonia.com, także UIC posiada kilka wersji językowych. Po zalogowaniu się do systemu w języku polskim, użytkownik tej wersji językowej uzyskuje dostęp do pełnej instrumentacji w języku polskim.
Utwory wydawców zrzeszonych wokół platformy zinfonia.com, w których zastosowano Uniwersalny Kod Instrumentacji oznaczone są ikoną UIC. W systemie tym funkcjonują WSZYSTKIE utwory z katalogu PWM, z każdym dniem przybywa także utworów z katalogów pozostałych wydawców.
Uniwersalny Kod Instrumentacji zaimplementowany został w serwisie zinfonia.com i właśnie na tej platformie najlepiej widać jego zalety: w podstawowym opisie utworu wyświetla się zapis cyfrowy, a kliknięcie w ikonę pozwala na rozwinięcie pełnej listy instrumentarium utworu. Rozszerzony zapis pojawiający się po kliknięciu w ikonę UIC podaje wymienione instrumenty w języku polskim, zaznaczając również stroje instrumentów dętych, np.:
Kliknięcie ikony UIC rozwija także pełną obsadę perkusji wraz z przyporządkowaniem ich do poszczególnych wykonawców:
Informacje na temat głosów wokalnych oraz chórów widoczne są w rozszerzonym opisie, czyli po kliknięciu w ikonę UIC.
Dzięki wprowadzeniu UIC zastosowany został w opisie utworów z katalogu PWM nowy system skrótowego zapisu instrumentacji. Bazuje on na rozwiązaniach znanych użytkownikom katalogu Danielsa, wprowadzając więcej informacji szczegółowych. W stosunku do zapisu stosowanego wcześniej PWM wprowadza kilka zmian, w tym:
• odchodzi od skrótów włoskich, na rzecz nomenklatury angielskiej,
• jednoznacznie przyporządkowuje użycie dodatkowych instrumentów do instrumentalisty,
• określa – jeśli wskazuje na to zapis w partyturze – ZAWSZE liczbę wykonawców, a nie pulpitów w grupie „smyczków”,
• wyodrębnia głosy solo,
• podaje w rozszerzonym opisie pełny skład instrumentów, w tym instrumentów perkusyjnych.
Podstawowe zasady nowego zapisu:
- jeżeli w utworze występują dodatkowe instrumenty poza standardowym składem, jest to wyraźnie zaznaczone w każdej z grup (dęte drewniane, dęte blaszane) poprzez wprowadzenie nawiasu kwadratowego;
- w nawiasie kwadratowym – jeśli został zastosowany – rozpisane są WSZYSTKIE instrumenty; dyspozycje dla poszczególnych instrumentalistów są oddzielane od siebie kropkami;
- wymienna gra na dwóch/trzech różnych instrumentach zaznaczana jest numerem instrumentalisty oraz ukośnikiem, np.: 1/Picc lub 3/AFl;
- jeżeli instrumentalista wykonuje całą partię na jednym, niestandardowym instrumencie, pomija się numerację tego instrumentalisty, ale wciąż ta partia oddzielona jest kropką, np.: 3[1.2.BCl];
- standardowa ilość smyczków, czyli 16.14.12.10.8 (ilość wykonawców) jest pomijana w nowym zapisie, a zaznaczane są odstępstwa od tej zasady.
Jak to wygląda w praktyce?
Przyjmijmy za punkt wyjścia wybrany utwór z katalogu PWM. Niech będzie to "III Symfonia na podwójną trąbkę i orkiestrę" Agaty Zubel.
Dotychczasowy przykładowy zapis skrótowy tak podawał instrumentację:
double tr solo-3333-4331-batt (5esec)-archi (8.7.6.5.4)
Nowy zapis skrótowy:
solo: Double Bell Trumpet
3[1/Picc.2.3/AFl] 3 3[1.2.BCl] 3[1.2.3/CBsn] — 4 3 3 1 — 5Perc — Strings
Wyraźnie zauważalne jest rozszerzenie ilości informacji w drugiej wersji:
1. W pierwszym wersie zapisu wyodrębniony został instrument solo.
2. Zostały zaznaczone i przyporządkowane poszczególnym wykonawcom wszystkie dodatkowe instrumenty w grupie dętej drewnianej. Wcześniejszy zapis nie podawał tak szczegółowego składu. Pełna informacja o niezbędnym instrumentarium wymagała zajrzenia do partytury bądź konsultacji z przedstawicielem PWM. Nowy zapis informuje o użyciu wszystkich dodatkowych instrumentów, przyporządkowując je jednocześnie do poszczególnych muzyków orkiestry.
I tak w grupie fletów mamy trzech instrumentalistów:
3[1/Picc.2.3/AFl] 3 3[1.2.BCl] 3[1.2.3/CBsn]
pierwszy flecista realizuje partię fletu 1. oraz wymiennie piccolo,
trzeci flecista realizuje partię fletu 3. oraz wymiennie fletu altowego.
W utworze wykorzystywane są trzy oboje, bez instrumentów dodatkowych/zamiennych:
3[1/Picc.2.3/AFl] 3 3[1.2.BCl] 3[1.2.3/CBsn]
W grupie klarnetów:
3[1/Picc.2.3/AFl] 3 3[1.2.BCl] 3[1.2.3/CBsn]
trzeci klarnecista gra wyłącznie partię klarnetu basowego.
W grupie fagotów:
3[1/Picc.2.3/AFl] 3 3[1.2.BCl] 3[1.2.3/CBsn]
trzeci fagocista realizuje partię fagotu 3. oraz wymiennie kontrafagotu
3. W nowym zapisie kolejna grupa – dętych blaszanych – zapisana została następująco:
4 3 3 1
Oznacza to, że w utworze mamy 4 waltornie, 3 trąbki, 3 puzony oraz tubę.
4. Perkusja oznaczona jest w zapisie skrótowym tak: 5Perc.
Pełna obsada tej grupy instrumentów wraz z przyporządkowaniem ich do poszczególnych wykonawców dostępna jest po kliknięciu ikony UIC:
5. Smyczki wprowadzone bez dodatkowych skrótów cyfrowych oznaczają, że poszczególne partie wykonywane są przez 16 skrzypków pierwszych, 14 skrzypków drugich, 12 altowiolistów, 10 wiolonczelistów oraz 8 kontrabasistów.
Ponieważ zaproponowany przykład nie wyczerpuje możliwości zapisów skrótowych, zwłaszcza w utworach o niestandardowej obsadzie, warto zwrócić uwagę na poniższe przykładowe schematy
• w grupie instrumentów dętych drewnianych:
1[Picc] 1 2 1
flecista wykonuje partię piccolo,
0 0 1 SSax ASax TSax BarSax 0
saksofony opisane są pomiędzy klarnetami a fagotami: powyższy zapis oznacza udział jednego klarnetu i czterech saksofonów (sopranowego, altowego, tenorowego i basowego);
• w grupie instrumentów dętych blaszanych:
1[dblBlHn/Tpt] 0 1 2Euph 0
oznacza waltornistę grającego na podwójnym rogu i trąbce, puzonistę i dwóch instrumentalistów grających na euphonium; zera w schemacie oznaczają brak oddzielnej partii dla trąbki i tuby;
• w grupie „smyczków”:
Strings(6 6/6/6/0)
oznacza sześciu skrzypków pierwszych, sześciu drugich, sześciu altowiolistów i sześciu wiolonczelistów; skrzypce pierwsze i drugie jako grupa jednorodna nie są rozdzielane ukośnikiem; dotyczy to także innych instrumentów smyczkowych i większej liczby wydzielonych grup, np.:
Strings(6 6 6/6/3 3/1 1)
oznacza po sześć skrzypiec pierwszych, drugich i trzecich, sześć altówek, trzy wiolonczele pierwsze, trzy wiolonczele drugie i po jednym kontrabasie pierwszym i drugim
Wykaz skrótów zamieszczamy w odrębnym spisie. Proszę zwrócić uwagę na zapisy różniące się tylko pauzą, jak.: BCl – klarnet basowy B-Cl – klarnet B.
Zapraszamy na zinfonia.com – to najwygodniejszy sposób przeglądania katalogów wydawców oraz realizowania zamówień!
Najczęściej czytane:
Blisko 400 muzyków i chórzystów, boska interwencja i absolutny triumf kompozytora – prawykonanie oratorium pasyjnego Męka Pana naszego Jezusa Chrystusa w 1838 r. wprost zelektryzowało muzyczną Warszawę. Dzieło to uznaje się za najwybitniejsze osiągnięcie polskiej muzyki religijnej XIX wieku. Dlaczego jednak do premierowego wykonania doszło dopiero w czerwcu, nie zaś – jak zamierzał twórca – w czasie Wielkiego Tygodnia? W kolejnej odsłonie cyklu Historia pewnego utworu przyjrzymy się niedotrzymanym obietnicom i przetrzymanym nutom.
Fundacja Pamięci Johna Simona Guggenheima (The John Simon Guggenheim Memorial Foundation) ogłosiła tegorocznych stypendystów Guggenheima – 198 wybitnych osób ze świata nauki i sztuki współczesnej, reprezentujących 53 dyscypliny, wybranych w rygorystycznym procesie aplikacji spośród prawie 3500 kandydatów. Wśród stypendystów, którzy otrzymali grant na realizację swojej działalności, jest Krzysztof Wołek – kompozytor związany z Polskim Wydawnictwem Muzycznym.
Écoute na sopran i kwartet smyczkowy jest nową wersją kompozycji Słuchaj na sopran, klarnet, skrzypce, perkusję i fortepian, której prawykonanie odbyło się w grudniu ubiegłego roku w podczas bydgoskiego Festiwalu Art Mintaka. 22 kwietnia dzieło zostanie wykonane po raz pierwszy podczas paryskiego festiwalu, prezentującego najnowszą muzykę europejską.
Jagoda Szmytka jest kompozytorką, artystką i badaczką artystyczną. Muzykę łączy ze sztukami pięknymi i głęboką refleksją z zakresu takich dziedzin humanistyki, jak filozofia, estetyka czy historia sztuki. W katalogu jej twórczości znajdziemy m.in. dzieła solowe, utwory pisane na amplifikowane zespoły kameralne, instalacje performatywne, a także kompozycje wpisujące się w konwencję teatru muzycznego. W kwietniu, jako nasza Kompozytorka Miesiąca, odkrywa przed nami tajemnice procesu twórczego i zaprasza w gościnne progi swojej pracowni kompozytorskiej.
Aż trzy publikacje książkowe wydane przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne w minionym roku zostały nominowane w konkursie PTWK Najpiękniejsze Książki Roku 2024. Jury doceniło pozycje: Muzyka Polska po Szymanowskim Adriana Thomasa, Estetyka muzyki Rogera Scrutona oraz Karnawał zwierząt Piotra Kamińskiego.
Jean-Philippe Rameau (1683-1764) wzbudzał wiele emocji. Wywarł nieoceniony wpływ na bieg historii i teorii muzyki, a jego spojrzenie na zasady rządzące kompozycją było – jak na XVIII wiek – innowacyjne. Postać francuskiego muzyka o wszechstronnych zainteresowaniach i oświeceniowym umyśle przybliża Christophe Rousset w najnowszej Małej Monografii wydanej przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne. Premiera książki już dziś.
Natura, budząca się znów do życia feerią barw i zapachów, przynosi nam także nowe, wiosenne bogactwo dźwięków i muzycznych inspiracji. Kwiecień witamy prawykonaniami dwóch dzieł z katalogu Polskiego Wydawnictwa Muzycznego: Karatachi no Hana Marcela Chyrzyńskiego we Wrocławiu i SurVanTutti Hanny Kulenty w Krakowie.
Filharmonia Świętokrzyska im. Oskara Kolberga w Kielcach ogłasza konkurs kompozytorski na utwór symfoniczny inspirowany nowelą Stefana Żeromskiego „Puszcza jodłowa”, a w szczególności jednym z zawartych w niej wątków: historycznym, przyrodniczym lub magicznym. Konkurs wpisuje się w Rok Stefana Żeromskiego – 20 listopada 2025 minie bowiem setna rocznica śmierci pisarza.
Podczas Gali Muzyki Klasycznej, która odbyła się w 30 marca w siedzibie Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach, poznaliśmy laureatów Fryderyków – najważniejszych polskich nagród fonograficznych, przyznanych w dwunastu kategoriach. ANAKLASIS, marka prężnie działającą pod auspicjami Polskiego Wydawnictwa Muzycznego, została uhonorowana aż trzema statuetkami.
Józef Koffler uznawany dziś za „pierwszego polskiego dodekafonistę” będzie bohaterem spotkania organizowanego przez Związek Kompozytorów Polskich, które zwieńczy prawykonanie odnalezionego po dziewięćdziesięciu latach od powstania Kwartetu smyczkowego op. 20.