Aktualności
Uniwersalny Kod Instrumentacji – pełna informacja o instrumentacji utworów orkiestrowych on-line
2018-02-08
Polskie Wydawnictwo Muzyczne jako pierwsze spośród wydawców zrzeszonych wokół platformy zinfonia.com przeprowadziło modyfikację zapisu WSZYSTKICH UTWORÓW orkiestrowych ze swojego katalogu. Wdrożony został Uniwersalny Kod Instrumentacji – UIC [Universal Instrumentation Code], pozwalający na szczegółową, jednoznaczną identyfikację poszczególnych głosów w utworach orkiestrowych. Podobnie jak platforma zinfonia.com, także UIC posiada kilka wersji językowych. Po zalogowaniu się do systemu w języku polskim, użytkownik tej wersji językowej uzyskuje dostęp do pełnej instrumentacji w języku polskim.
Utwory wydawców zrzeszonych wokół platformy zinfonia.com, w których zastosowano Uniwersalny Kod Instrumentacji oznaczone są ikoną UIC. W systemie tym funkcjonują WSZYSTKIE utwory z katalogu PWM, z każdym dniem przybywa także utworów z katalogów pozostałych wydawców.
Uniwersalny Kod Instrumentacji zaimplementowany został w serwisie zinfonia.com i właśnie na tej platformie najlepiej widać jego zalety: w podstawowym opisie utworu wyświetla się zapis cyfrowy, a kliknięcie w ikonę pozwala na rozwinięcie pełnej listy instrumentarium utworu. Rozszerzony zapis pojawiający się po kliknięciu w ikonę UIC podaje wymienione instrumenty w języku polskim, zaznaczając również stroje instrumentów dętych, np.:
Kliknięcie ikony UIC rozwija także pełną obsadę perkusji wraz z przyporządkowaniem ich do poszczególnych wykonawców:
Informacje na temat głosów wokalnych oraz chórów widoczne są w rozszerzonym opisie, czyli po kliknięciu w ikonę UIC.
Dzięki wprowadzeniu UIC zastosowany został w opisie utworów z katalogu PWM nowy system skrótowego zapisu instrumentacji. Bazuje on na rozwiązaniach znanych użytkownikom katalogu Danielsa, wprowadzając więcej informacji szczegółowych. W stosunku do zapisu stosowanego wcześniej PWM wprowadza kilka zmian, w tym:
• odchodzi od skrótów włoskich, na rzecz nomenklatury angielskiej,
• jednoznacznie przyporządkowuje użycie dodatkowych instrumentów do instrumentalisty,
• określa – jeśli wskazuje na to zapis w partyturze – ZAWSZE liczbę wykonawców, a nie pulpitów w grupie „smyczków”,
• wyodrębnia głosy solo,
• podaje w rozszerzonym opisie pełny skład instrumentów, w tym instrumentów perkusyjnych.
Podstawowe zasady nowego zapisu:
- jeżeli w utworze występują dodatkowe instrumenty poza standardowym składem, jest to wyraźnie zaznaczone w każdej z grup (dęte drewniane, dęte blaszane) poprzez wprowadzenie nawiasu kwadratowego;
- w nawiasie kwadratowym – jeśli został zastosowany – rozpisane są WSZYSTKIE instrumenty; dyspozycje dla poszczególnych instrumentalistów są oddzielane od siebie kropkami;
- wymienna gra na dwóch/trzech różnych instrumentach zaznaczana jest numerem instrumentalisty oraz ukośnikiem, np.: 1/Picc lub 3/AFl;
- jeżeli instrumentalista wykonuje całą partię na jednym, niestandardowym instrumencie, pomija się numerację tego instrumentalisty, ale wciąż ta partia oddzielona jest kropką, np.: 3[1.2.BCl];
- standardowa ilość smyczków, czyli 16.14.12.10.8 (ilość wykonawców) jest pomijana w nowym zapisie, a zaznaczane są odstępstwa od tej zasady.
Jak to wygląda w praktyce?
Przyjmijmy za punkt wyjścia wybrany utwór z katalogu PWM. Niech będzie to "III Symfonia na podwójną trąbkę i orkiestrę" Agaty Zubel.
Dotychczasowy przykładowy zapis skrótowy tak podawał instrumentację:
double tr solo-3333-4331-batt (5esec)-archi (8.7.6.5.4)
Nowy zapis skrótowy:
solo: Double Bell Trumpet
3[1/Picc.2.3/AFl] 3 3[1.2.BCl] 3[1.2.3/CBsn] — 4 3 3 1 — 5Perc — Strings
Wyraźnie zauważalne jest rozszerzenie ilości informacji w drugiej wersji:
1. W pierwszym wersie zapisu wyodrębniony został instrument solo.
2. Zostały zaznaczone i przyporządkowane poszczególnym wykonawcom wszystkie dodatkowe instrumenty w grupie dętej drewnianej. Wcześniejszy zapis nie podawał tak szczegółowego składu. Pełna informacja o niezbędnym instrumentarium wymagała zajrzenia do partytury bądź konsultacji z przedstawicielem PWM. Nowy zapis informuje o użyciu wszystkich dodatkowych instrumentów, przyporządkowując je jednocześnie do poszczególnych muzyków orkiestry.
I tak w grupie fletów mamy trzech instrumentalistów:
3[1/Picc.2.3/AFl] 3 3[1.2.BCl] 3[1.2.3/CBsn]
pierwszy flecista realizuje partię fletu 1. oraz wymiennie piccolo,
trzeci flecista realizuje partię fletu 3. oraz wymiennie fletu altowego.
W utworze wykorzystywane są trzy oboje, bez instrumentów dodatkowych/zamiennych:
3[1/Picc.2.3/AFl] 3 3[1.2.BCl] 3[1.2.3/CBsn]
W grupie klarnetów:
3[1/Picc.2.3/AFl] 3 3[1.2.BCl] 3[1.2.3/CBsn]
trzeci klarnecista gra wyłącznie partię klarnetu basowego.
W grupie fagotów:
3[1/Picc.2.3/AFl] 3 3[1.2.BCl] 3[1.2.3/CBsn]
trzeci fagocista realizuje partię fagotu 3. oraz wymiennie kontrafagotu
3. W nowym zapisie kolejna grupa – dętych blaszanych – zapisana została następująco:
4 3 3 1
Oznacza to, że w utworze mamy 4 waltornie, 3 trąbki, 3 puzony oraz tubę.
4. Perkusja oznaczona jest w zapisie skrótowym tak: 5Perc.
Pełna obsada tej grupy instrumentów wraz z przyporządkowaniem ich do poszczególnych wykonawców dostępna jest po kliknięciu ikony UIC:
5. Smyczki wprowadzone bez dodatkowych skrótów cyfrowych oznaczają, że poszczególne partie wykonywane są przez 16 skrzypków pierwszych, 14 skrzypków drugich, 12 altowiolistów, 10 wiolonczelistów oraz 8 kontrabasistów.
Ponieważ zaproponowany przykład nie wyczerpuje możliwości zapisów skrótowych, zwłaszcza w utworach o niestandardowej obsadzie, warto zwrócić uwagę na poniższe przykładowe schematy
• w grupie instrumentów dętych drewnianych:
1[Picc] 1 2 1
flecista wykonuje partię piccolo,
0 0 1 SSax ASax TSax BarSax 0
saksofony opisane są pomiędzy klarnetami a fagotami: powyższy zapis oznacza udział jednego klarnetu i czterech saksofonów (sopranowego, altowego, tenorowego i basowego);
• w grupie instrumentów dętych blaszanych:
1[dblBlHn/Tpt] 0 1 2Euph 0
oznacza waltornistę grającego na podwójnym rogu i trąbce, puzonistę i dwóch instrumentalistów grających na euphonium; zera w schemacie oznaczają brak oddzielnej partii dla trąbki i tuby;
• w grupie „smyczków”:
Strings(6 6/6/6/0)
oznacza sześciu skrzypków pierwszych, sześciu drugich, sześciu altowiolistów i sześciu wiolonczelistów; skrzypce pierwsze i drugie jako grupa jednorodna nie są rozdzielane ukośnikiem; dotyczy to także innych instrumentów smyczkowych i większej liczby wydzielonych grup, np.:
Strings(6 6 6/6/3 3/1 1)
oznacza po sześć skrzypiec pierwszych, drugich i trzecich, sześć altówek, trzy wiolonczele pierwsze, trzy wiolonczele drugie i po jednym kontrabasie pierwszym i drugim
Wykaz skrótów zamieszczamy w odrębnym spisie. Proszę zwrócić uwagę na zapisy różniące się tylko pauzą, jak.: BCl – klarnet basowy B-Cl – klarnet B.
Zapraszamy na zinfonia.com – to najwygodniejszy sposób przeglądania katalogów wydawców oraz realizowania zamówień!
Najczęściej czytane:
Z ogromnym smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Teresy Chylińskiej, wybitnej postaci polskiej muzykologii. Związana przez ponad 70 lat z Polskim Wydawnictwem Muzycznym, odeszła 30 września 2025 roku, w wieku 94 lat. Swoje zawodowe życie poświęciła badaniu życia i twórczości Karola Szymanowskiego.
Ceniona w środowisku publikacja Henryka Neuhausa po wielu latach doczekała się nowego wydania. „Sztuka pianistyczna. Notatki pedagoga” to jedna z najsłynniejszych książek metodycznych napisana przez legendarnego pianistę, pedagoga i mentora wirtuozów XX wieku. W 55 rocznicę pierwszego polskiego wydania publikacja powraca do księgarń w unowocześnionej edycji. Premierę książki Polskie Wydawnictwo Muzyczne zaplanowało na ustanowiony przez UNESCO Międzynarodowy Dzień Muzyki, który przypada 1 października.
Nakładem Polskiego Wydawniczego Muzycznego ukazał się właśnie nowy podręcznik do nauki gry na waltorni. Został opracowany przez autora na podstawie doświadczenia dydaktycznego, rewizji dotychczasowych materiałów oraz inspiracji zaczerpniętych z zagranicznych metod nauczania, z uwzględnieniem realiów polskiej edukacji muzycznej.
Nowe, młode pokolenie polskich kompozytorów przyswaja i dzieli się różnorodnymi wpływami oraz muzycznymi inspiracjami, jednocześnie przenosząc je w nowe wymiary. Ze złożonością muzyki Karola Szymanowskiego zmierzył się Paweł Malinowski, który na zamówienie Spółdzielni Muzycznej contemporary ensemble przygotował własną instrumentację Masek op. 34 Karola Szymanowskiego. Krakowski zespół zaprezentuje dzieło podczas Musica Festival w Strasburgu 23 września o godz. 20:30 w Palais de Fêtes.
Z dumą ogłaszamy zainicjowanie ścisłej współpracy między Polskim Wydawnictwem Muzycznym a Lidią Zielińską, artystką o ogromnym dorobku muzycznym i edukacyjnym, specjalizującą się w sztukach eksperymentalnych, ekologii dźwiękowej i tradycyjnej muzyce japońskiej.
Piąta w tym roku premiera fonograficzna ANAKLASIS prezentuje niepozbawione humoru słuchowisko, w którym rozbrzmiewają głosy Joanny Freszel, Matyldy Damięckiej i kompozytora – Tadeusza Wieleckiego. Gra Orkiestra Muzyki Nowej pod dyrekcją Szymona Bywalca. Jak by to powiedzieć – ostatnie jak do tej pory tak duże dzieło Tadeusza Wieleckiego, od 19 września dostępne jest na najnowszej płycie wydanej w serii OPERA.
Już jutro Warszawa ponownie stanie się stolicą muzyki najnowszej. 19 września rusza 68. Edycja Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”, której hasłem przewodnim jest „Prześwit”. Polskie Wydawnictwo Muzyczne – Partner Strategiczny Festiwalu – zaprasza na dwa spotkania autorskie, wokół premierowych publikacji poświęconych postaciom związanym z festiwalem.
Jak podzielić się ze słuchaczem własnym doświadczeniem? Jak oddać to, co niełatwo wyrazić słowem, gestem czy dźwiękiem? Jak za pomocą dźwięków przekazać własne „ja”? Tadeusz Wielecki – kompozytor i kontrabasista – nieustannie poszukuje odpowiedzi na te pytania. Jego refleksje zwerbalizowane w dialogu z Adamem Suprynowiczem, zapisane zostały w najnowszej książce Polskiego Wydawnictwa Muzycznego Jak by to powiedzieć... Premierowa publikacja to głos artysty, dla którego nie ma prostych odpowiedzi.
Od początku istnienia Polskiego Wydawnictwa Muzycznego, serie pedagogiczne stanowią istotną i liczną grupę powstających publikacji. Z okazji 80 lat istnienia PWM-u, powstał cykl artykułów Polscy Kompozytorzy Dzieciom zadedykowany twórcom, którzy część pracy artystycznej poświęcili adeptom sztuki muzycznej.
Głęboko zakorzeniony w tradycji, nie uciekał od nowinek muzycznych. Kompozytor, pedagog, twórca życia kulturalnego, a prywatnie – miłośnik motoryzacji. Tadeusz Baird to bohater napisanej przez Rafała Augustyna najnowszej książki z serii „Małe Monografie” Polskiego Wydawnictwa Muzycznego. Publikacja już dziś trafia na księgarniane półki.