Aktualności
Uniwersalny Kod Instrumentacji – pełna informacja o instrumentacji utworów orkiestrowych on-line
2018-02-08
Polskie Wydawnictwo Muzyczne jako pierwsze spośród wydawców zrzeszonych wokół platformy zinfonia.com przeprowadziło modyfikację zapisu WSZYSTKICH UTWORÓW orkiestrowych ze swojego katalogu. Wdrożony został Uniwersalny Kod Instrumentacji – UIC [Universal Instrumentation Code], pozwalający na szczegółową, jednoznaczną identyfikację poszczególnych głosów w utworach orkiestrowych. Podobnie jak platforma zinfonia.com, także UIC posiada kilka wersji językowych. Po zalogowaniu się do systemu w języku polskim, użytkownik tej wersji językowej uzyskuje dostęp do pełnej instrumentacji w języku polskim.
Utwory wydawców zrzeszonych wokół platformy zinfonia.com, w których zastosowano Uniwersalny Kod Instrumentacji oznaczone są ikoną UIC. W systemie tym funkcjonują WSZYSTKIE utwory z katalogu PWM, z każdym dniem przybywa także utworów z katalogów pozostałych wydawców.
Uniwersalny Kod Instrumentacji zaimplementowany został w serwisie zinfonia.com i właśnie na tej platformie najlepiej widać jego zalety: w podstawowym opisie utworu wyświetla się zapis cyfrowy, a kliknięcie w ikonę pozwala na rozwinięcie pełnej listy instrumentarium utworu. Rozszerzony zapis pojawiający się po kliknięciu w ikonę UIC podaje wymienione instrumenty w języku polskim, zaznaczając również stroje instrumentów dętych, np.:
Kliknięcie ikony UIC rozwija także pełną obsadę perkusji wraz z przyporządkowaniem ich do poszczególnych wykonawców:
Informacje na temat głosów wokalnych oraz chórów widoczne są w rozszerzonym opisie, czyli po kliknięciu w ikonę UIC.
Dzięki wprowadzeniu UIC zastosowany został w opisie utworów z katalogu PWM nowy system skrótowego zapisu instrumentacji. Bazuje on na rozwiązaniach znanych użytkownikom katalogu Danielsa, wprowadzając więcej informacji szczegółowych. W stosunku do zapisu stosowanego wcześniej PWM wprowadza kilka zmian, w tym:
• odchodzi od skrótów włoskich, na rzecz nomenklatury angielskiej,
• jednoznacznie przyporządkowuje użycie dodatkowych instrumentów do instrumentalisty,
• określa – jeśli wskazuje na to zapis w partyturze – ZAWSZE liczbę wykonawców, a nie pulpitów w grupie „smyczków”,
• wyodrębnia głosy solo,
• podaje w rozszerzonym opisie pełny skład instrumentów, w tym instrumentów perkusyjnych.
Podstawowe zasady nowego zapisu:
- jeżeli w utworze występują dodatkowe instrumenty poza standardowym składem, jest to wyraźnie zaznaczone w każdej z grup (dęte drewniane, dęte blaszane) poprzez wprowadzenie nawiasu kwadratowego;
- w nawiasie kwadratowym – jeśli został zastosowany – rozpisane są WSZYSTKIE instrumenty; dyspozycje dla poszczególnych instrumentalistów są oddzielane od siebie kropkami;
- wymienna gra na dwóch/trzech różnych instrumentach zaznaczana jest numerem instrumentalisty oraz ukośnikiem, np.: 1/Picc lub 3/AFl;
- jeżeli instrumentalista wykonuje całą partię na jednym, niestandardowym instrumencie, pomija się numerację tego instrumentalisty, ale wciąż ta partia oddzielona jest kropką, np.: 3[1.2.BCl];
- standardowa ilość smyczków, czyli 16.14.12.10.8 (ilość wykonawców) jest pomijana w nowym zapisie, a zaznaczane są odstępstwa od tej zasady.
Jak to wygląda w praktyce?
Przyjmijmy za punkt wyjścia wybrany utwór z katalogu PWM. Niech będzie to "III Symfonia na podwójną trąbkę i orkiestrę" Agaty Zubel.
Dotychczasowy przykładowy zapis skrótowy tak podawał instrumentację:
double tr solo-3333-4331-batt (5esec)-archi (8.7.6.5.4)
Nowy zapis skrótowy:
solo: Double Bell Trumpet
3[1/Picc.2.3/AFl] 3 3[1.2.BCl] 3[1.2.3/CBsn] — 4 3 3 1 — 5Perc — Strings
Wyraźnie zauważalne jest rozszerzenie ilości informacji w drugiej wersji:
1. W pierwszym wersie zapisu wyodrębniony został instrument solo.
2. Zostały zaznaczone i przyporządkowane poszczególnym wykonawcom wszystkie dodatkowe instrumenty w grupie dętej drewnianej. Wcześniejszy zapis nie podawał tak szczegółowego składu. Pełna informacja o niezbędnym instrumentarium wymagała zajrzenia do partytury bądź konsultacji z przedstawicielem PWM. Nowy zapis informuje o użyciu wszystkich dodatkowych instrumentów, przyporządkowując je jednocześnie do poszczególnych muzyków orkiestry.
I tak w grupie fletów mamy trzech instrumentalistów:
3[1/Picc.2.3/AFl] 3 3[1.2.BCl] 3[1.2.3/CBsn]
pierwszy flecista realizuje partię fletu 1. oraz wymiennie piccolo,
trzeci flecista realizuje partię fletu 3. oraz wymiennie fletu altowego.
W utworze wykorzystywane są trzy oboje, bez instrumentów dodatkowych/zamiennych:
3[1/Picc.2.3/AFl] 3 3[1.2.BCl] 3[1.2.3/CBsn]
W grupie klarnetów:
3[1/Picc.2.3/AFl] 3 3[1.2.BCl] 3[1.2.3/CBsn]
trzeci klarnecista gra wyłącznie partię klarnetu basowego.
W grupie fagotów:
3[1/Picc.2.3/AFl] 3 3[1.2.BCl] 3[1.2.3/CBsn]
trzeci fagocista realizuje partię fagotu 3. oraz wymiennie kontrafagotu
3. W nowym zapisie kolejna grupa – dętych blaszanych – zapisana została następująco:
4 3 3 1
Oznacza to, że w utworze mamy 4 waltornie, 3 trąbki, 3 puzony oraz tubę.
4. Perkusja oznaczona jest w zapisie skrótowym tak: 5Perc.
Pełna obsada tej grupy instrumentów wraz z przyporządkowaniem ich do poszczególnych wykonawców dostępna jest po kliknięciu ikony UIC:
5. Smyczki wprowadzone bez dodatkowych skrótów cyfrowych oznaczają, że poszczególne partie wykonywane są przez 16 skrzypków pierwszych, 14 skrzypków drugich, 12 altowiolistów, 10 wiolonczelistów oraz 8 kontrabasistów.
Ponieważ zaproponowany przykład nie wyczerpuje możliwości zapisów skrótowych, zwłaszcza w utworach o niestandardowej obsadzie, warto zwrócić uwagę na poniższe przykładowe schematy
• w grupie instrumentów dętych drewnianych:
1[Picc] 1 2 1
flecista wykonuje partię piccolo,
0 0 1 SSax ASax TSax BarSax 0
saksofony opisane są pomiędzy klarnetami a fagotami: powyższy zapis oznacza udział jednego klarnetu i czterech saksofonów (sopranowego, altowego, tenorowego i basowego);
• w grupie instrumentów dętych blaszanych:
1[dblBlHn/Tpt] 0 1 2Euph 0
oznacza waltornistę grającego na podwójnym rogu i trąbce, puzonistę i dwóch instrumentalistów grających na euphonium; zera w schemacie oznaczają brak oddzielnej partii dla trąbki i tuby;
• w grupie „smyczków”:
Strings(6 6/6/6/0)
oznacza sześciu skrzypków pierwszych, sześciu drugich, sześciu altowiolistów i sześciu wiolonczelistów; skrzypce pierwsze i drugie jako grupa jednorodna nie są rozdzielane ukośnikiem; dotyczy to także innych instrumentów smyczkowych i większej liczby wydzielonych grup, np.:
Strings(6 6 6/6/3 3/1 1)
oznacza po sześć skrzypiec pierwszych, drugich i trzecich, sześć altówek, trzy wiolonczele pierwsze, trzy wiolonczele drugie i po jednym kontrabasie pierwszym i drugim
Wykaz skrótów zamieszczamy w odrębnym spisie. Proszę zwrócić uwagę na zapisy różniące się tylko pauzą, jak.: BCl – klarnet basowy B-Cl – klarnet B.
Zapraszamy na zinfonia.com – to najwygodniejszy sposób przeglądania katalogów wydawców oraz realizowania zamówień!
Najczęściej czytane:
Festiwal Stolica Języka Polskiego w Szczebrzeszynie to już stały punkt letnich aktywności Polskiego Wydawnictwa Muzycznego. Zrodzony jako owoc pasji do słowa, festiwal rokrocznie gromadzi miłośników języka polskiego i polskiej sztuki. W tym roku Polskie Wydawnictwo Muzycznego, które po raz czwarty stało się partnerem festiwalu, planuje aż trzy wydarzenia. Z myślą o najmłodszych uczestnikach proponuje warsztaty muzyczne; starsza publiczność natomiast ujrzy w nowym świetle postać najsłynniejszego polskiego kompozytora – Fryderyka Chopina.
Ponadczasowe spotkanie z muzyką ostatniego polskiego romantyka, Tadeusza Bairda i dźwiękową historią Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia na dwupłytowym wydaniu ANAKLASIS. Trzy symfonie, czterech wybitnych dyrygentów w nagraniach najnowszych i archiwalnych, ponownie odkrytych.
To bez wątpienia jedna z najbardziej znanych i najczęściej wykonywanych kompozycji Henryka Wieniawskiego. Niezmiennie pobudza wyobraźnię melomanów – nie tylko siłą muzycznego wyrazu, lecz także okolicznościami powstania, które obrosły własną – nomen omen – legendą. W kolejnej odsłonie cyklu „Historia pewnego utworu”, z okazji 190. rocznicy urodzin Wieniawskiego, pod lupę weźmiemy Legendę op. 17, badając granice między historią a… fan fiction?
Pięcioodcinkowe słuchowisko o Karolu Szymanowskim w reżyserii Mateusza Pakuły dostępne jest w sprzedaży. Odnaleźć je można na www.pwm.sklep.pl oraz w serwisie Audioteka. Premiera słuchowiska odbyła się w czerwcu na antenie Radia Kraków, wywołując poruszenie w środowisku muzycznym.
Alicja Majewska to ikona polskiej sceny muzycznej. Od ponad pół wieku artystka zachwyca słuchaczy swoim głosem, koncertując w kraju i za granicą. Jej utwory są ponadczasowe i stały się standardami muzyki rozrywkowej. Od 8 lipca śpiewanie i granie jej piosenek w domu staje się możliwe dzięki najnowszej publikacji Polskiego Wydawnictwa Muzycznego.
Organista i kompozytor wszechstronny, który może pochwalić się znaczącym pod względem liczby kompozycji portfolio, imponującym również pod względem różnorodności form. Dariusz Przybylski jest autorem oper, utworów symfonicznych, kameralnych oraz wokalnych. W lipcu, jako kompozytor miesiąca, zdradza nam m.in., co trzyma na swoim biurku, przy którym komponuje.
Kompozytorko, kompozytorze! Masz okazję pracować nad swoimi partyturami z dala od codziennego zgiełku, inspirować się naturą, oddawać rozważaniom o sztuce i życiu. Agata Zubel i Michał Moc po raz kolejny zapraszają młodych kompozytorów do czerpania inspiracji z piękna Islandii podczas edycji programu rezydencji artystycznych, która potrwa dwa tygodnie między 4 a 20 października br. Polskie Wydawnictwo Muzyczne jest partnerem przedsięwzięcia.
Alicja Twardowska, Warszawskie Towarzystwo Muzyczne im. Stanisława Moniuszki oraz Polskie Wydawnictwo Muzyczne mają przyjemność zaprosić na koncert z okazji 95. urodzin Romualda Twardowskiego, który odbędzie się 17 czerwca o godz. 18:00 w Warszawie (ul. Morskie Oko 2).
W drugiej połowie czerwca czekają nas niezwykle interesujące prawykonania dwóch, najnowszych dzieł z katalogu Polskiego Wydawnictwa Muzycznego. Najpierw, w Gdańsku, zabrzmi Ambient na dwa flety, organy i orkiestrę symfoniczną Grażyny Pstrokońskiej-Nawratil, pod koniec miesiąca zaś, w Poznaniu, Głos Potwora, nowa opera Alka Nowaka.
Pianistka, kameralistka, kompozytorka i synestetyczka, doktor habilitowana w dziedzinie sztuk muzycznych. Autorka licznych i bestsellerowych publikacji fortepianowych wydanych przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne. W czerwcu Marta Mołodyńska-Wheeler, jako kompozytorka miesiąca, opowiada nam o tym, jak powstają jej utwory i jakie zwyczaje towarzyszą jej w pracy twórczej.
