2017-10-23

9 listopada w stolicy Paragwaju, Asunción, zabrzmią utwory Karola Szymanowskiego. Orquesta del Congreso Nacional, którą poprowadzi Jorge Luis Uzcátegui zaprezentuje „Koncert skrzypcowy nr 2” oraz „Symfonię koncertującą nr 4”. Solistami będą Erica Richardson (vn) oraz Choo Choo Hu (pf).

Obydwa utwory pochodzą z tego samego okresu twórczości kompozytora: symfonia z roku 1932, a koncert – z 1933. Przyjmuje się, że utwory powstałe po 1920 roku należą do trzeciego etapu twórczości Karola Szymanowskiego, w którym powstały i były realizowane założenia nowego stylu narodowego opartego na folklorze.

„Symfonia Koncertująca” spełnia wszystkie warunki jej XVIII-wiecznego pierwowzoru. Utwór zbudowany jest z trzech części. W ślad za klasyczną formą idzie tu tradycyjne kształtowanie formalne. Instrumentem koncertującym jest fortepian, ale wzorem dawnej sinfonia concertante jeszcze kilka innych instrumentów traktuje Szymanowski solistycznie. Wydaje się, że to ogólne założenie formalne było źródłem dalszych konwencjonalnych upostaciowań. Tworzywo dźwiękowe „IV Symfonii” nie wyrasta bezpośrednio z materiału muzyki ludowej. To wewnętrzne napięcia wyrazowe struktur melodycznych , sposób ich łączenia i szeregowanie, zespolone z nimi struktury dynamiczne stanowią ów czynnik sublimacji elementu ludowego w narodowy, w „lechicki”, jak go nazywał sam kompozytor.

„II Koncert skrzypcowy”, choć pod każdym względem różny od „I Koncertu”, jednak podobnie wyróżniał się na tle ówczesnej muzyki europejskiej. Centralny element konstrukcji, rozbudowana cadenza, dzieli jednoczęściowy w zasadzie utwór na dwa różne pod względem charakteru i materiału segmenty: pierwszy zbliżony jest do formy wariacji, drugi do ronda.

fot. archiwum PWM