2021-12-02

Po zakończeniu 5-letniej kadencji Rady Programowej Polskiego Wydawnictwa Muzycznego Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego prof. dr hab. Piotr Gliński powołał przedstawicieli środowiska muzycznego do współpracy z PWM-em przez najbliższe 5 lat. W listopadzie doświadczeni muzykologowie i teoretycy muzyki, artyści-wykonawcy i menedżerowie kultury spotkali się w siedzibie Polskiego Wydawnictwa Muzycznego, by porozmawiać o planach, celach i oczekiwaniach związanych z rozwojem Oficyny. 
 

Rada Programowa to dla instytucji kultury jedno z najważniejszych gremiów. Jej członkowie uczestniczą aktywnie w życiu instytucji, wspierają jej działalność, doradzają i poddają jej działania konstruktywnej krytyce. Do zadań tego nadzorczego organu należy m.in. kompleksowe opiniowanie założeń i wytycznych polityki programowej Wydawnictwa, rocznych i wieloletnich planów działania oraz ich projektów, jak również wyrażanie opinii i składanie wniosków we wszystkich istotnych sprawach związanych z działalnością PWM-u.
 

Dzięki wsparciu Rady Programowej instytucje kultury mogą zderzać własne pomysły z oczekiwaniami środowiska, w którym działają. Przewodniczącym świeżo powołanej Rady Programowej Polskiego Wydawnictwa Muzycznego został prof. dr hab. Eugeniusz Knapik, a zastępcą – dr hab. Marcin Trzęsiok. 
 

W skład Rady Programowej Polskiego Wydawnictwa Muzycznego wchodzą: 
 

dr hab. Łukasz Borowicz, prof. AMKP – dyrygent. Wielokrotny stypendysta Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, laureat nagród w konkursach dyrygenckich: VI Międzynarodowym Konkursie Dyrygentów im. Antonia Pedrottiego w Trento, honorowego wyróżnienia na Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim im. Dimitri Mitropoulosa w Atenach, Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim „Maestro Silva Pereira” w Porto oraz nagrody Fundacji Alice Rosner (Montreaux) na I Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim im. G. Mahlera w Bambergu. W latach 2007–2017 dyrektor artystyczny Polskiej Orkiestry Radiowej. Wyróżniony nagrodą Koryfeusz Muzyki Polskiej, Nagrodą im. Cypriana Kamila Norwida, nagrodą Tansman za wybitną indywidualność muzyczną. Jego nagrania zostały także nagrodzone BBC Music Orchestral Choice, BBC Music Opera Choice, trzykrotnie Diapason d’Or oraz dwukrotnie nagrodą Fryderyka, były one również nominowane do Midem Classical Awards i Preis der Deutschen Schallplatenkritik. Łukasz Borowicz współpracował jako dyrygent z m.in. Narodową Filharmoniczną Orkiestrą Rosji, Bamberger Symphoniker, Danish Radio Symphony Orchestra, Orkiestrą Filharmonii Narodowej Białorusi, Orkiestrą Filharmonii Narodowej Ukrainy, Narodową Orkiestrą Cypru, Royal Philharmonic Orchestra, BBC Scottish SO, Konzerthausorchester Berlin, Komische Oper Berlin, NDR Radiophilharmonie Hannover, MDR Sinfonieorchester Leipzig, Orchestre National Montpellier, Orkiestrą Opery w Marsylii, Czech National Symphony Orchestra, Praską Orkiestrą Symfoniczną FOK oraz większością polskich orkiestr symfonicznych.
 

dr hab. Ewa Dahlig-Turek, prof. IS PAN – uznana badaczka z zakresu etnomuzykologii, przede wszystkim w odniesieniu do polskiej tradycji ludowej w kontekście europejskim, a także elektronicznych baz danych oraz wspomaganej komputerowo analizy rytmu, zwłaszcza w zakresie rytmiki polskich tańców ludowych i historycznych. Członkini rady redakcyjnej kwartalnika „Muzyka”, recenzentka grantów Australian Research Council, Israel Science Foundation oraz Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, członkini Standing Committee for the Humanities w European Science Foundation, wice­prezes Polskiego Stowarzyszenia Menedżerów Nauki, przewodnicząca Komitetu ds. Współpracy z European Association of Research Managers and Administrators przy Prezydium PAN, sekretarz generalna European Seminar in Ethnomusicology, przewodnicząca polskiego komitetu narodowego International Council for Traditional Music. Jest także uczestniczką blisko 50 konferencji za granicą i kilkunastu w kraju, a także wykładowczynią w Szwecji i Norwegii.
 

prof. dr h.c. Kaja Danczowska – jedna z najwybitniejszych polskich skrzypaczek, wielokrotnie nagradzana za działalność solistyczną i kameralną, laureatka nagród w krajowych i międzynarodowych konkursach skrzypcowych: I miejsca na Ogólnopolskim Konkursie Skrzypcowym we Wrocławiu, III nagrody na V Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. H. Wieniawskiego w Poznaniu, II nagrody na Konkursie Skrzypcowym im. A. Curci w Neapolu, II nagrody na Konkursie Wykonań Muzycznych w Genewie, III nagrody na Międzynarodowym Konkursie Radiowym w Monachium, srebrnego medalu na Międzynarodowym Konkursie Muzycznym im. Królowej Elżbiety Belgijskiej w Brukseli. Znamienita pedagog klasy skrzypiec w Akademii Muzycznej im. K. Pendereckiego w Krakowie, członkini jury międzynarodowych konkursów, m.in. Konkursu im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu, w Tokio, Monachium, Nowym Jorku i Wiedniu.
 

prof. dr hab. Alicja Jarzębska – uznana muzykolog badająca muzykę polską XX w., od 1971 roku pracownik Katedry Historii i Teorii Muzyki Uniwersytetu Jagiellońskiego (obecnie Instytut Muzykologii) na stanowiskach st. asystenta, adiunkta, profesora nadzwyczajnego. W latach 2000–2002 zastępca dyrektora, a w latach 2002–2008 dyrektor Instytutu Muzykologii macierzystej uczelni. Uczestniczka stypendiów w Anglii (Oxford, Londyn), Stanach Zjednoczonych (Bufallo), we Włoszech (Rzym, Bolonia, Cremona), w Niemczech (Regensburg), Austrii (Salzburg); prelegentka gościnnych wykładów w uniwersytetach w Bufallo (The State University of New York), Rzymie (La Sapienza), Regensburgu (Institut für Musikwissenschaft, Universität Regensburg), Salzburgu (Institut für Musikwissenschaft, Universität Salzburg), Bratysławie (Uniwersytet A. Komenskiego), również w Instytucie Polskim w Moskwie, a także cyklów wykładów w Katedrze Muzykologii w Poznaniu, w Akademii Muzycznej im. K. Pendereckiego w Krakowie, Akademii Muzycznej w Warszawie oraz wykładów (w j. angielskim) o muzyce polskiej w School of Medicine in English (Jagiellonian University Medical College). Członkini Komitetu Nauk o Sztuce PAN oraz Komitetów Redakcyjnych „Studies in Penderecki”, „Musicology Today”, „Polskiego Rocznika Muzykologicznego”. Od 2003 roku członkini Komisji Kwalifikacyjnej ZKP.
 

prof. dr hab. Eugeniusz Knapik – kompozytor, pianista specjalizujący się w wykonawstwie muzyki współczesnej, pedagog Akademii Muzycznej w Katowicach oraz długoletni członek Zarządu Głównego Związku Kompozytorów Polskich, członek Komisji Programowej „Warszawskiej Jesieni” oraz były członek prezydium i były wiceprezes Polskiej Rady Muzycznej. Wielokrotny uczestnik Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień” oraz innych festiwali muzycznych, m.in. Festiwalu Saint-Denis w Paryżu, Octobre en Normandie w Rouen, Encontros Gulbenkian de Musica Contemporanea w Lizbonie, SIMC w Rotterdamie. Dokonał licznych prawykonań oraz nagrań polskiej i światowej muzyki współczesnej. Jest twórcą uznanych kompozycji nagradzanych na polskich i międzynarodowych festiwalach i konkursach, m.in. Konkursie Młodych ZKP, konkursie Muzyki Kameralnej w Wiedniu, festiwalu „Młodzi Muzycy Młodemu Miastu” w Stalowej Woli, Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów w Paryżu. Jego utwory wykonywane były w Amsterdamie, Ottawie, Antwerpii, Berlinie, Paryżu, Frankfurcie, Barcelonie, Salzburgu czy Tokio.
 

Jerzy Kornowicz – kompozytor, pianista-improwizator i animator życia muzycznego. Wieloletni prezes Związku Kompozytorów Polskich, a od 2017 roku dyrektor artystyczny festiwalu „Warszawska Jesień”. Autor kompozycji na zamówienie festiwali, instytucji oraz znakomitych wykonawców z Polski i z zagranicy, m.in. Radia BBC, Polskiego Radia, Studia Eksperymentalnego Polskiego Radia, chóru BBC Singers, Festiwalu „Warszawska Jesień”, orkiestry De Ereprijs, kwartetu Joachim, Filharmonii Praskiej i Miasta Wrocławia. W swoim repertuarze jego kompozycje posiadają m.in. Elżbieta Chojnacka (Nagroda Orfeusza na „Warszawskiej Jesieni” za Kształty żywiołów), Jerzy Maksymiuk, Krzysztof Bąkowski, Orkiestra Muzyki Nowej, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia, orkiestry Leopoldinum, Wratislavia, Polska Orkiestra Kameralna, AUKSO, Weltblech, Melos Ethos Ensemble oraz chór Schola Cantorum Gedanensis. Jego utwory ukazywały się na płytach wydanych przez BBC Music, Signum Classic, Acte Préalable i Polskie Centrum Informacji Muzycznej. Współinicjator powołania Instytutu Muzyki i Tańca, zorganizowania Konwencji Muzyki Polskiej, ustanowienia programu „Zamówień kompozytorskich” i dostępu do powstałych utworów w internecie. W latach 2004–2006 wiceprzewodniczący Rady Organizacji Pozarządowych Ministra Kultury, w latach 2003–2015 prezes Związku Kompozytorów Polskich. Od 2013 roku prezes Stowarzyszenia Kreatywna Polska zrzeszającego polskie środowiska twórcze i przemysły kreatywne. 
 

dr hab. Iwona Lindstedt, prof. UW – muzykolog specjalizująca się w zakresie historii, teorii i estetyki muzyki polskiej XIX i XX wieku, pracownik Instytutu Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego, autorka książek oraz licznych artykułów o charakterze naukowym i popularnonaukowym oraz współautorka przedsięwzięć promujących postaci i twórczość muzyczną XX i XXI wieku, zrealizowanych w Internecie. Członkini Zarządu Związku Kompozytorów Polskich oraz laureatka Nagrody Honorowej ZKP „za upowszechnianie wiedzy o muzyce współczesnej – zwłaszcza polskiej”.
 

dr hab. Aleksandra Patalas, prof. UJ – studiowała muzykologię na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu i Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, które uzupełniała na uczelniach w Londynie i Ferrarze. Od 1989 roku doktorantka, a następnie pracownik w Katedrze Historii i Teorii Muzyki UJ. W latach 2012–2020 dyrektorka Instytutu Muzykologii UJ. Wykładowczyni w zakresie historii i teorii muzyki XVI–XVIII wieku. Jej zainteresowania naukowe dotyczą takich zagadnień, jak kontakty muzyczne między dawną Rzeczpospolitą a krajami włoskimi i niemieckimi, dzieje muzyki katolickiej w Polsce czy filologia muzyczna. Wieloletnia współpracowniczka festiwali muzycznych i zespołów muzyki dawnej. Autorka trzech monografii, szeregu edycji dzieł kompozytorów polskich i włoskich, licznych artykułów i haseł encyklopedycznych. Obecnie uczestniczka grantu poświęconego muzyce jezuickiej w pierwszej Rzeczpospolitej, w ramach którego jest autorką przygotowania edycji dzieł Asprilia Pacellego. Współtwórczyni słownika muzyków polskich XVIII wieku. 
 

prof. dr hab. Leszek Polony – muzykolog, teoretyk muzyki, krytyk muzyczny. W latach 1991–93 prorektor Akademii Muzycznej w Krakowie, w latach 1995–2013 kierownik Katedry Teorii Muzyki i Kształcenia Słuchu. Redaktor działu kulturalnego i oświatowego „Gazety Krakowskiej” (1970–81), w latach 1991–2001 redaktor naczelny Polskiego Wydawnictwa Muzycznego, od 1995 jego dyrektor, zaś po przekształceniu Wydawnictwa w spółkę – prezes. Redaktor naukowy kierujący pracami nad wydaniem źródłowo-krytycznym dzieł Mieczysława Karłowicza. Członek Związku Kompozytorów Polskich (1983–85, 1987–88 – członek Zarządu Głównego) i Polskiej Izby Książki (1998–2001 przewodniczący Oddziału Regionalnego w Krakowie). Autor ponad 80 artykułów i rozpraw muzycznych oraz książek z zakresu obejmującego następujące obszary tematyczne: filozofia muzyki i historia myśli muzyczno-estetycznej, ze szczególnym uwzględnieniem nurtu fenomenologii i hermeneutyki muzycznej, muzyki epoki romantyzmu i modernizmu, muzyki polskiej XX wieku, problematyki interpretacji wykonawczej dzieła muzycznego.
 

prof. dr hab. Zbigniew Skowron – muzykolog specjalizujący się w zakresie nowożytnej myśli o muzyce, teoretycznych i estetycznych aspektach muzyki drugiej połowy XX wieku (awangarda europejska i amerykańska), poglądach estetycznych Witolda Lutosławskiego oraz biografistyce i epistolografii chopinowskiej. Profesor zwyczajny Uniwersytetu Warszawskiego, tłumacz, badacz biografii i epistolografii Fryderyka Chopina i twórczości Witolda Lutosławskiego. Stypendysta Rządu Włoskiego w Università di Palermo, Paul Sacher Stiftung w Bazylei. Prowadzący cyklów wykładów poświęconych nowej muzyce polskiej i amerykańskiej w École Normale Supérieure w Paryżu, w Royal Holloway College (University of London) oraz w Université de Poitiers. W latach 2001–2015 redaktor naczelny „Przeglądu Muzykologicznego” – rocznika Instytutu Muzykologii UW. W latach 2016–2020 dyrektor Instytutu Muzykologii UW.
 

dr hab. Marcin Trzęsiok, prof. AM im. K. Szymanowskiego w Katowicach – teoretyk muzyki w zakresie estetyki muzyki XIX i XX wieku, filozof. Od 1998 roku asystent w Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach. Stypendysta Stypendium im. Herdera, uczestnik licznych konferencji, autor szeregu artykułów (m.in. w „Ruchu Muzycznym” i „Glissando”) na temat m.in. związków między muzyką, poezją i filozofią. Prowadzący zajęcia z historii klasycznej i romantycznej estetyki muzycznej, historii kultury oraz podstaw krytyki muzycznej. W 2015 roku odznaczony Honorową Nagrodą Związku Kompozytorów Polskich za zasługi dla promocji muzyki polskiej.
 

prof. zw. dr hab. Marta Wierzbieniec – dyrygent, nauczyciel akademicki na Uniwersytecie Rzeszowskim, Akademii Muzycznej im. K. Pendereckiego w Krakowie, dyrektor Filharmonii Podkarpackiej im. Artura Malawskiego w Rzeszowie. Absolwentka Akademii Muzycznej w Krakowie, Chórmistrzowskich Studiów Podyplomowych w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy, Emisji Głosu, Szkoły Sztuki Chóralnej w St. Moritz, Kursów chórmistrzowskich w Stuttgarcie i Koksijde. W latach 1985–1987 stypendystka Ministra Kultury i Sztuki. W 1987 roku podjęła pracę w Katedrze Wychowania Muzycznego Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Rzeszowie, którą w 2001 roku przekształcono w Uniwersytet Rzeszowski – gdzie pracuje nadal, obecnie jako profesor zwyczajny. Po kolejnych awansach zawodowych otrzymała tytuł profesora sztuk muzycznych. W latach 1999–2010 Dyrektor Instytutu Muzyki Uniwersytetu Rzeszowskiego. Była też dyrektorem artystycznym rzeszowskiego oddziału Polskiego Związku Chórów i Orkiestr. W latach 2005–2008 przewodnicząca senackiej komisji ds. dydaktyki Uniwersytetu Rzeszowskiego, od 2021 roku nowa przewodnicząca Rady ds. Instytucji Artystycznych, która jest zespołem doradczym Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Od 2008 roku Dyrektor Filharmonii Podkarpackiej im. Artura Malawskiego w Rzeszowie i Dyrektora Muzycznego Festiwalu w Łańcucie. Poprowadziła ponad 250 koncertów chóralnych, które odbywały się w kraju i za granicą, m.in. w Austrii, Belgii, Niemczech, Rumunii, Szwecji, Szwajcarii, na Słowacji i we Włoszech. Wielokrotna członkini jury konkursów muzycznych, m.in. w Rzeszowie, Myślenicach, Niepołomicach, Bydgoszczy, Bratysławie, Bukareszcie i Pradze. Edukacja muzyczna zajmuje bardzo ważne miejsce w jej aktywności zawodowej, czego dowodem jest szereg inicjatyw realizowanych pod kątem rozwoju dzieci i młodzieży w zakresie wiedzy o muzyce. Odznaczona m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków, brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. 
 

Joanna Wnuk-Nazarowa – kompozytorka, dyrygentka, w latach 2000–2018 pełniła funkcję dyrektora naczelnego i artystycznego Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach. Od 1974 roku jest wykładowczynią w Akademii Muzycznej w Krakowie jako członek Zakładu Analizy i Interpretacji Muzyki. Uczestniczka licznych seminariów i sesji naukowych, publicystka, naukowiec, uznana autorka m.in. publikacji o twórczości teatralnej Zygmunta Koniecznego. Jako dyrygentka brała udział w ważnych festiwalach międzynarodowych („Warszawska Jesień”, Oregon Bach Festival). Wielokrotna członkini jury Festiwalu Piosenki Religijnej „Cantate Deo” w Gliwicach. Od 1991 do 1997 roku sprawowała funkcję dyrektora naczelnego Państwowej Filharmonii w Krakowie. W latach 1997–99 zajmowała stanowisko Ministra Kultury i Sztuki.