Aktualności
Podsumowanie przygotowań do premiery opery "Pułapka" Zygmunta Krauzego
2011-12-22
Zapraszamy do obejrzenia i wysłuchania filmu podsumowującego przygotowania do prawykonania "Pułapki" Zygmunta Krauzego.
Jak pisze Artur Bielecki:
„Pułapka” porusza widza i czytelnika bardzo głęboko, a przy tym wymyka się jednoznacznym interpretacjom. Jak pisała Teresa Krzemień o dramacie Różewicza: „Z pozoru: biograficzna sztuka o genialnym gruźliku, który przygotowywał świat na śmierć. W istocie-uniwersalna formuła losu artysty zarażonego śmiercią”.
Impulsem do skomponowania opery na podstawie „Pułapki” stało się dla Krauzego obejrzenie tej sztuki przed kilku laty na festiwalu „Kontakt” w Toruniu w reżyserii Pétera Gothára. Wcześniej kompozytor napisał pieśni do słów Tadeusza Różewicza, które były wykonane na Zamku Królewskim w Warszawie w obecności Poety. Po uzyskaniu stosownej zgody Poety-w postaci ręcznie zapisanej karteczki, pieczołowicie przechowywanej przez kompozytora-w ciągu 4 miesięcy, głównie w lutym i marcu 2011 r. przebiegła praca nad partyturą opery.
Libretto na podstawie dramatu opracowali wspólnie Grzegorz Jarzyna i Zygmunt Krauze, dążąc do zachowania wszystkich relacji między bohaterami, skracając tylko elementy opisu i komentarza, z zachowaniem podstawowej struktury sztuki. „Pułapka” Krauzego jest operą o znacznym czasie trwania (około 100 minut), w jednym akcie, na który składa się 15 Obrazów (zgodnie ze strukturą dramatu), przeznaczoną na głosy solowe, chór mieszany i orkiestrę symfoniczną. W orkiestrze kompozytor używa m. in. gitary elektrycznej, akordeonu, fortepianu i rozstrojonego pianina. Zwraca także uwagę rola chóru, który potraktowany został wszechstronnie: włącza się do akcji, ale śpiewa również ukryty, a jego partia momentami pozostaje asemantyczna (wykonuje wtedy pojedyncze sylaby). Partie solowe są liczne, odpowiadają głównym postaciom dramatu.
W operze kluczową rolę pełni dialog, mniejsze znaczenie ma aria (monolog). Punktem wyjścia dla kompozytora jest tekst, słowo. „Głos w operze traktuję jako rzecz najważniejszą”- twierdzi Zygmunt Krauze. To, co nowe w muzyce, twórczy eksperyment, zawsze go pociągało. W dziele operowym szuka nowych sposobów na ekspresję słowa, a ten proces poszukiwania właściwego sposobu staje się właśnie takim twórczym eksperymentem. Warto przywołać słowa kompozytora z wywiadu przeprowadzonego przez Pawła Strzeleckiego: „W muzyce staram się wyrazić skomplikowane emocje, które są we mnie i które staram się wykreować.”
Najczęściej czytane:
Wybór utworów przygotowany przez Marcina Świątkiewicza – jednego z najbardziej rozpoznawalnych polskich klawesynistów, wiąże się ze wspomnieniami z czasów studenckich, spędzonych w katowickiej Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego. Muzyka stała się pretekstem do przypomnienia barwnych postaci, niezapomnianych koncertów oraz historii o zeszycie do ćwiczeń harmonicznych. Na początek jednak twórczość wywodząca się z rodzinnego Śląska.
Mamy przyjemność ogłosić, że Paweł Malinowski dołączył do grona kompozytorów reprezentowanych przez naszą Oficynę. Jego utwory były i są wykonywane m.in. przez członków The London Philharmonic Orchestra. W swojej twórczości, młody kompozytor poszukuje kruchych i wrażliwych dźwięków, jednocześnie eksplorując muzyczną przeszłość.
Krakowski Międzynarodowy Festiwal Kompozytorów promuje i prezentuje współczesną, profesjonalną twórczość kompozytorów krakowskich od klasyków i generacji profesorów, poprzez kompozytorów średniego i młodego pokolenia oraz studentów kompozycji. W programie tegorocznej odsłony zabrzmią utwory m.in. kompozytorów reprezentowanych przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne. Festiwal rusza już 20 kwietnia.
Jak tańczono w starożytnych Chinach? Czym jest gawot? Kiedy powstał profesjonalny balet? Krótki zarys historii tańca i baletu Ireny Turskiej to odpowiedź na setki pytań. To także lektura obowiązkowa dla każdego miłośnika Terpsychory. Polskie Wydawnictwo Muzyczne przedstawia nową, zaktualizowaną edycję książki, która od 1962 roku wychowała całe pokolenia historyków tańca, choreografów i tancerzy.
Klawesyn w naturze swej ma blask i czystość, jakich próżno by szukać w innych instrumentach – mawiał François Couperin. Jego intrygujący, wyrazisty i rozwibrowany dźwięk wciąż inspiruje kompozytorów i daje instrumentowi nowe życie w muzyce XX i XXI wieku. Oto 5 publikacji wydanych przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne, po które warto sięgnąć według Aleksandry Gajeckiej-Antosiewicz – klawesynistki i pianistki, specjalizującej się w interpretacji muzyki nowej.
Wzruszająca melodia, chwytliwy tytuł, a do tego legenda o cierpieniu kompozytora opuszczającego kraj pod przymusem. Polonez a-moll Pożegnanie Ojczyzny, potocznie zwany też Polonezem Ogińskiego, to jeden z najsłynniejszych utworów w historii polskiej muzyki. Najnowsze badania muzykologiczne sugerują jednak, że autorem tej kompozycji najprawdopodobniej wcale nie był Ogiński...
Spośród różnorodnych czynników, które kształtują muzykę najnowszą, można wskazać indywidualne doświadczenia i perspektywy jej twórców, współczesne wydarzenia społeczne czy dziedzictwo kulturowe, niekoniecznie rodzime.
Informujemy, że księgarnia PWM przy al. Krasińskiego 11a w Krakowie w dniu 29 marca 2024 czynna będzie w godzinach 10:00-16:00. Życzymy spokojnych Świąt Wielkiej Nocy i zapraszamy na zakupy do księgarni stacjonarnej już 2 kwietnia.
Wieczór wokół tradycji wspólnego śpiewania najpiękniejszych polskich pieśni – w teorii
i w praktyce. Już 16 kwietnia o g. 18.00 w Klubie Akademickim ARKA odbędzie się spotkanie pod hasłem „Śpiewajmy razem!”. W programie prelekcja, lekcja śpiewania i koncert krakowskich chórów seniorów. Wstęp wolny.
Elżbieta Sikora została nagrodzona podczas 76. ceremonii Grands Prix internationaux du disque, organizowanej przez francuską Académie Charles Cros. Kompozytorka otrzymała nagrodę Prezydenta Republiki Francuskiej za całokształt twórczości. Uroczystość wręczenia nagrody odbyła się 21 marca 2024 roku w Ambasadzie RP w Paryżu, pod patronatem Emmanuela Macrona, Prezydenta Francji.
