2015-05-04

Prawdziwym sukcesem zakończyła się premiera „Króla Rogera” Karola Szymanowskiego, zaprezentowana 1 maja w Covent Garden z brawurową tytułową rolą Mariusza Kwietnia. Spektakl w reżyserii Kaspra Holtena zdobył uznanie nie tylko publiczności, ale i krytyków.

Jacek Hawryluk podkreślił: Duński reżyser w sposób prosty, ale za to sugestywny przedstawił symbolikę i znaczenie historii zawartej w libretcie. To opowieść o współczesnym człowieku, w którego wnętrzu buzuje emocjonalny kocioł - przenikanie się ciała i umysłu, pożądania i racjonalności, męskości i kobiecości. Przy czym każda z postaci opery, jak twierdzi reżyser, jest "ucieleśnieniem rozmaitych cech głównego bohatera". Bo wszystko dzieje się w jego wnętrzu. Roger dialoguje z samym sobą: odsłania się, poddaje, załamuje, wreszcie ulega. Wraz z nim legnie w gruzach cały jego świat. (http://wyborcza.pl/1,75475,17850686,_Krol_Roger__Karola_Szymanowskiego__triumf_na_premierze.html)

Jak powiedziała Dorota Szwarcman: W sumie z prób wystawienia tego trudnego dzieła, jakie widziałam, ta była jedną z lepszych. Dodając do tego znakomite wyczucie muzyczne Antonia Pappano (jakoś nie miałam wątpliwości, że sobie poradzi), trzeba powiedzieć, że warto tę realizację obejrzeć.
http://szwarcman.blog.polityka.pl/2015/05/02/w-glowie-rogera/

Zagraniczni krytycy oceni spektakl i samo dzieło Szymanowskiego bardzo wysoko.

David Karlin: The founding fathers would be every bit as astonished at the sound world that Szymanowski creates. The orchestral timbre is exceptionally dense and multilayered, engulfing you in ocean waves that roll and break. The instrumentation is rich, but where many composers use complex instrumentation to bring out individual instruments, most of Szymanowski’s music in Król Roger does the opposite, using blended sounds that are constantly shifting. You don’t hear the individual horn or clarinet line: you just feel enveloped by the totality of the orchestral sound.
http://bachtrack.com/review-krol-roger-holten-pappano-kwiecien-royal-opera-london-may-2015

Mark Valencia: And what a score it is – and how searingly Antonio Pappano and the Royal Opera forces deliver it. In one of the great opening nights at Covent Garden everyone gave a red-hot performance, even Mariusz Kwiecień in the gruelling title role despite (so we were told, though we'd never have guessed) suffering from a cold. Singing for once in his native language, the Polish baritone was gripping and emotionally engaged through some Berg-like passages of introspection until the King's – and the opera's – ravishingly clear-hued climax.
http://www.whatsonstage.com/london-theatre/reviews/krl-roger-royal-opera-house_37728.html

Rupert Christiansen: Szymanowski imbues the music with a magnificent oriental archaism: the influence of his Hungarian neighbour Bartok may be salient, but the flavour is more voluptuously romantic than formally modernist. Much of the vocal writing is melismatic and incantatory, threaded through sumptuously coloured orchestral tapestries that shimmer and glow. Nothing in the score is more beautiful than the spectral nocturne that opens the final scene; nothing more exciting than the orgy than brings the second scene to its climax. Antonio Pappano’s conducting of its intensities is masterly, and the orchestra luxuriates in them.
http://www.telegraph.co.uk/culture/music/opera/11576865/Krol-Roger-Royal-Opera-House-review-a-major-triumph.html
 

Opinie publiczności, umieszczone w serwisie społecznościowym Twitter, również nie pozostawiają wątpliwości - spektakl w ich ocenie był znakomity: http://www.roh.org.uk/news/your-reaction-krol-roger-2015

Dzieło Szymanowskiego zostanie pokazane w Londynie jeszcze pięć razy. 16 maja będzie można obejrzeć spektakl w transmisji na stronie culture.pl, zaś 30 maja posłuchać w radiowej Dwójce.