• Czas trwania: 6'
• Obsada: 3[Picc.2.3] 3[1.2.EngHn] 3[1.2.BCl] 3[1.2.CBsn] — 4 4 3 1 — 2Perc[SuspCym, 2TamT, SDr, BDr] Mrmba Pno Hpsd Cel — Strings(12 12/10/8/6)
• Rok powstania utworu: 2008
• Postaci: głosy, partytura

UTOPIA na orkiestrę symfoniczną (2008/2010) nosi podtytuł the last will, co w wolnym tłumaczeniu możemy interpretować jako testament (lub ostatnia wola). Utwór powstawał wolno, bez zamówienia i pomysłu na wykonanie. Jego początkiem był cykl pięciu Souvenirów na instrumenty solowe [organy (1999), fortepian (1999), marimbafon (2006), klawesyn (2007) i czelestę (2007)]. Połączenie tych utworów zaowocowało powstaniem Un cadeau na organy, fortepian, marimbafon, klawesyn i czelestę (2007). W 2008 roku powstała kolejna mutacja Genome - na orkiestrę smyczkową. Pewien zasadniczy porządek według jakiego został skonstruowany utwór (jak i jego wszystkie poprzedniki) wyznacza drogę jaką przechodził materiał harmoniczny, rytmiczny, agogiczny i dynamiczny od czasów dawnych do obecnych. Od prostych podarunków jakimi są souveniry i cadeau blisko do daru, jakim niewątpliwie jest genom, a nawet genotyp. Można go także odbierać jako testament [czyj?] (the last will), w którym zapisano nam w spadku interwały, trójdźwięki, akordy, całe nuty, półnuty, ćwierćnuty, ósemki, szesnastki, trzydziestodwójki i sześćdziesięcioczwórki, a także wartości dynamiczne: ppp, pp, p, mp, mf, f, ff, fff i agogiczne. Pusty druk testamentu, jaki znalazłem niegdyś w Londynie, nie zawierał zapisu dla mnie (szkoda...). Może więc ostatnia wola mnie nie dotyczy? Czy ten idealny porządek z jego funkcją zakodowaną w umysłach odbiorców od dawna (do którego na pewno jest mi zawsze daleko) to nie UTOPIA? Paweł Łukaszewski