Aktualności
Zmarł prof. Włodzimierz Kotoński
2014-09-04
Z przykrością informujemy, że dzisiaj rano zmarł prof. Włodzimierz Kotoński, kompozytor, pedagog, autor pierwszej w Polsce publikacji dotyczącej muzyki elektronicznej.
Włodzimierz Kotoński urodził się 23 sierpnia 1925 w Warszawie. Studiował w PWSM w Warszawie w klasie kompozycji Piotra Rytla oraz klasie fortepianu Marii Klimont - Jacynowej. Dyplom uzyskał w 1951. Prywatnie studiował także u Tadeusza Szeligowskiego.
Po roku 1950 zainteresował się folklorem podhalańskim, co znalazło swój wyraz w kompozycjach oraz opublikowanych pracach teoretycznych.
W latach 1957-1961 brał udział w Międzynarodowych Kursach Wakacyjnych Nowej Muzyki w Darmstadcie. Na stałe związał się ze Studiem Eksperymentalnym PR. Działał również w zagranicznych studiach muzyki elektronicznej: Kolonia (Westdeutscher Rundfunk, 1966-67), Sztokholm, Freiburg, Paryż (Groupe de Recherches Musicales ORTF, 1970) i Bourges.
W 1970-71 przebywał na stypendium Berliner Künstlerprogramm w Berlinie Zachodnim. Od 1967 wykładał kompozycję oraz kierował uczelnianym Studiem Muzyki Elektronicznej w Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie (dawnej PWSM). Do grona jego wychowanków należą m.in. tacy kompozytorzy jak Paweł Szymański, Hanna Kulenty, Stanisław Krupowicz, Tadeusz Wielecki, Edward Sielicki, Jacek Grudzień, Paweł Mykietyn.
Włodzimierz Kotoński prowadził gościnnie wykłady z kompozycji i muzyki elektroakustycznej w uczelniach zagranicznych: Królewska Akademia Muzyczna w Sztokholmie (1971), Stanowy Uniwersytet w Buffalo (1978), University of Southern California w Los Angeles (1982), Rubin Academy of Music w Jerozolimie (1989) oraz Konserwatorium w Alkmaar (1993).
W 1972 otrzymał tytuł doktora. W 1983 został profesorem nadzwyczajnym, a w 1990 - profesorem zwyczajnym.
Pełnił wiele funkcji publicznych: w latach 1974-76 był naczelnym redaktorem muzycznym PR oraz naczelnym dyrektorem muzycznym PRiTV, pomiędzy 1980-83 piastował stanowisko wiceprezesa, a od 1983 do 1989 - prezesa Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej (polskiej sekcji SIMC).
Otrzymał nagrody: Ministra Kultury i Sztuki (1973), Związku Kompozytorów Polskich (1976) oraz Przewodniczącego Komitetu do Spraw Radia i Telewizji (1979).
Dorobek twórczy Kotońskiego był niezwykle różnorodny: od muzyki solowej instrumentalnej poprzez dzieła kameralne, orkiestrowe, wokalno-instrumentalne, instrumentalno-elektroniczne, muzykę na taśmę, teatr instrumentalny do muzyki filmowej i teatralnej. Dopełniają go prace teoretyczne nt. folkloru podhalańskiego i instrumentów perkusyjnych.
Najczęściej czytane:
Współczesny jazz i XV-wieczna polifonia – czy te światy da się pogodzić? Ależ tak! Dowodem na to jest płyta LAETA MUNDUS od wytwórni ANAKLASIS, która splata głosy dwóch epok w swoistą harmonię sfer. Od 29 stycznia album dostępny jest także na winylu.
Przeglądając spisy dzieł Franciszka Lessla, wśród kompozycji na fortepian i orkiestrę znajdziemy Kaprys i wariacje op. 10 oraz Potpourri op. 12. Nie wszyscy wiedzą jednak, że pod tymi tytułami tak naprawdę kryje się... jeden i ten sam utwór! Jak do tego doszło i co wspólnego mają z tym lipska prasa muzyczna, Tadeusz Kościuszko i polskie damy? W nowym cyklu „Historia pewnego utworu” co miesiąc weźmiemy pod lupę wybraną kompozycję – przypomnimy najciekawsze wątki związane z genezą jej powstania, procesem twórczym, recepcją i dalszymi dziejami.
Czy Wesoły Franiu istnieje naprawdę i czemu Kotek Tęsknotek jest smutny? O procesie nadawania tytułów utworom i współpracy przy tworzeniu publikacji nutowej dla dzieci opowiadają Patrycja Budziacka i Natalia Drozen-Czaplińska – autorki zbioru Wiolinkowe opowieści na skrzypce i fortepian wydanego w Serii Pedagogicznej PWM.
Dyrektor Artystyczny Międzynarodowego Festiwalu Muzycznego NDI Sopot Classic Szymon Morus oraz Polska Filharmonia Kameralna Sopot zapraszają młodych kompozytorów do wzięcia udziału w 8. Konkursie Kompozytorskim im. Krzysztofa Pendereckiego, który odbędzie się w ramach 15. edycji Międzynarodowego Festiwalu Muzycznego NDI Sopot Classic. Konkurs, organizowany co dwa lata, wspiera twórczość młodych artystów, stwarzając im przestrzeń do zaprezentowania swoich utworów przed profesjonalnym jury.
Podobno sam Józef Haydn kupował mu papier nutowy. Na temat jego pochodzenia wysnuto kontrowersyjne teorie, łącząc go z rodziną Czartoryskich. Był twórcą pierwszego polskiego koncertu fortepianowego. Mowa o Franciszku Lesslu, kompozytorze przełomu XVIII i XIX wieku, którego można uznać za najwybitniejszego przed Chopinem. Marcin Tadeusz Łukaszewski kreśli jego sylwetkę w najnowszej Małej Monografii Polskiego Wydawnictwa Muzycznego, poszukując prawdy i dementując narosłe wokół kompozytora mity.
225 polskich kompozytorów, 1500 utworów, kilkaset godzin muzyki! Rozpoczynamy kolejny rok z programem TUTTI.pl, dzięki któremu Polskie Wydawnictwo Muzyczne wspiera wykonania muzyki polskiej. Beneficjenci otrzymują rabat na wypożyczenie materiałów orkiestrowych w wysokości 70% opłaty.
W ramach nowej odsłony akcji „Kompozytor/Kompozytorka Miesiąca” zajrzymy do pracowni twórców, związanych z naszym Wydawnictwem. Przyjrzymy się ich pracy — czy siadają przy fortepianie, rozkładają papier nutowy na pulpicie i zapisują ołówkiem kolejne dźwięki, czy może jednak instrument i przyrządy piśmiennicze zastąpili myszką i klawiaturą komputera? Naszą szczególną uwagę zwrócimy na ich biurka, przy których pomysły muzyczne materializują się na pięcioliniach kolejnych partytur. Akcji towarzyszą fotografie Bartka Barczyka.
Polskie Wydawnictwo Muzyczne z dumą i radością prezentuje osiągnięcia mijających miesięcy. Rok 2024 to w Oficynie nie tylko nowe utwory, publikacje nutowe, książki i albumy muzyczne, ale także zasoby cyfrowe, wydarzenia koncertowe i edukacyjne oraz międzynarodowe projekty upowszechniające muzykę polską. Miniony rok to również czas intensywnych współprac w ramach licznych wydarzeń w świecie muzyki. Wydawnictwo rozwija się dynamicznie, będąc w centrum najważniejszych wydarzeń świata kultury i podejmując współpracę z partnerami najwyższej klasy.
Wspólne kolędowanie to jedna z piękniejszych tradycji towarzysząca świętom Bożego Narodzenia. Znane wszystkim melodie stają się pretekstem do wielu spotkań muzycznych dzieci i dorosłych, wypełniając muzyką zimowe dni.
Intonacja i artykulacja w prostych fanfarach, prowadzenie frazy w kantylenach, śpiewność linii melodycznej. To tylko niektóre elementy gry, które ćwiczy każdy trębacz. Najlepiej, gdy ćwiczenia łączą się z satysfakcją z grania interesujących utworów.
O rekomendacje publikacji przeznaczonych na trąbkę z katalogu naszego Wydawnictwa poprosiliśmy Sławomira Cichora – muzyka orkiestrowego, który współpracował m.in. z Polish Festival Orchestra, Orkiestrą Filharmonii Wrocławskiej i Sinfonią Varsovią. W latach 2003–2010 pracował na stanowisku I trębacza w orkiestrze Filharmonii Narodowej w Warszawie. Obecnie gra jako I trębacz w Filharmonii Łódzkiej, współpracuje również z orkiestrą Królewskiej Opery Belgijskiej w Brukseli.
