Aktualności
Nowe utwory Pawła Łukaszewskiego w PWM
2013-03-14
W ostatnim czasie w naszym wydawnictwie ukazały się nowe utwory Pawła Łukaszewskiego. Oto one: Divertimentona zespół instrumentalny (2006), 8’/ for instrumental ensemble
1111-0100-pf-archi (1.1.1.1.0)
na orkiestrę smyczkową (2000), 8’ / for string orchestra
0000-0000-archi (5.4.3.2.1)
„Jest to rozszerzona wersja II Kwartetu smyczkowego z 2000 roku. Na prośbę Andrzeja Wróbla i zespołu Camerata Vistula napisałem ją na kwintet fortepianowy i kwintet dęty i prawykonanie tej wersji odbyło się w 2006 roku. W 2012 dokonałem niewielkich zmian, dodałem kontrabas i stworzyłem wersję smyczkową utworu”. (Paweł Łukaszewski)
Wykonanie: 15.04.2013, Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina, wyk. Camerata Vistula, dyr. Andrzej Wróbel
Luctus Mariae (2010)
na sopran, mezzosopran (kontratenor), chór żeński, klawesyn (pozytyw) i orkiestrę smyczkową / for soprano,mezzosoprano (countertenor), female choir, harpsichord (small organ) and string orchestra
tekst: Jerzy Wojtczak-Szyszkowski (łac. / Lat.)
S, MS (CT) solo-coro femminile-0000-0000-cemb (org)-archi
„Bezpośrednią inspiracją do napisania utworu Luctus Mariae (Żałość Maryi) było spotkanie z autorem tekstu, który, już nie po raz pierwszy, powierzył mi swoje dzieło. Wspaniała poezja łacińska, której rytmika wzorowana jest na wielkopostnej sekwencji Stabat Mater dała mi impuls do stworzenia kompozycji nawiązującej do Stabat Mater Giovanniego Battisty Pergolesiego (1710-1736), który w roku 2010 obchodził 300-lecie urodzin. Skomponowałem więc arie i duety (łącznie 13 części) z towarzyszeniem barokowego instrumentarium. Kompozycja stanowi dla wykonawców duże wyzwanie, zarówno od strony wyrazowej, jak i ze względu na wymagania związane z techniką wokalną.” (Paweł Łukaszewski)
Resurrectio (2013), 55’
na mezzosopran, tenor, baryton, chór mieszany, organy i orkiestrę / for mezzo-soprano, tenor, baritone, mixed choir and orchestra
MS T Bar solo-coro misto-111(+1sxf)1-2000-batt cemb 2 org-archi
tekst / text:: łac., staro-cerkiewnosłowiański / Lat., Old Church Slavonic
„Resurrectio jest pewną kontynuacją Via Crucis. Ostatnią stacją Drogi Krzyżowej jest Zmartwychwstanie, więc w pewnym sensie była to antycypacja tych zdarzeń. Moim zamierzeniem było oddanie wszystkich zdarzeń, które następują po Zmartwychwstaniu. Pomyślałem, że całość ma być jakby ikoną, dlatego pierwsza część, instrumentalna, nosi nazwę Eicón – Ikona. Potem szukałem tekstów z Ewangelii, opisujących te zdarzenia – to są części Sepulcrum, Noli me tangere, Emmaus, Thomas i Galilea – a także innych tekstów liturgicznych, niekoniecznie ewangelicznych. Stąd obecność hymnu wielkanocnego Salve festa dies, nie mogło też zabraknąć sekwencji Victimae paschali laudes. Ważną rolę pełni też Lumen Christi, Światło Chrystusa – to jest część liturgii Wielkiej Soboty, kiedy wszyscy spotykają się na zewnątrz kościoła i kapłan trzykrotnie powtarza to właśnie zawołanie. Ono było dla mnie punktem rozpoczynającym całą historię. I ostatnia część, Christus heri et hodie – Chrystus wczoraj i dziś – to jest podsumowanie sensu całego utworu, podkreślenie najważniejszego przesłania, a w warstwie muzycznej także nawiązanie do początku, do Eicón.” (Paweł Łukaszewski)
Prawykonanie: 1.04.2013, Kolonia, Neues Rheinisches Kammerorchester Köln, dyr. Richard Mailänder
Najczęściej czytane:
Dziedzictwo muzyczne w nowym formacie — prezentacja portalu Polska Biblioteka Muzyczna podczas XVI Ogólnopolskiej Konferencji Bibliotekarzy Muzycznych pod hasłem "Muzykalia w zmieniającym się otoczeniu bibliotecznym – integracja, współpraca, harmonia".
Z okazji jubileuszu 80-lecia Polskiego Wydawnictwa Muzycznego, zasłużeni pracownicy Oficyny oraz związani z nią autorzy i przedstawiciele polskiego środowiska muzycznego zostali uhonorowani odznaczeniami państwowymi. Samo wydawnictwo otrzymało też Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
I Koncert fortepianowy e-moll op. 11 w rzeczywistości powstał kilka miesięcy po II Koncercie f-moll op. 21; „zamieniona” opusowa numeracja wynika z dat wydań obu utworów. Dziś pochylimy się nad późniejszym z tych dwóch z dzieł, dojrzalszym i kreślonym pewniejszą ręką. W kolejnej odsłonie cyklu „Historia pewnego utworu” przyjrzymy się koncertowym programom, sztambuchowym wyznaniom i pożegnaniu z Ojczyzną.
Choć o życiu i twórczości Fryderyka Chopina napisano już niemal wszystko, jego dwie podróże do Brytanii wciąż pozostają mało znanym epizodem biografii. Książka Petera Willisa „Chopin w Brytanii” rzuca nowe światło na ten fragment życia kompozytora, wypełniając lukę w dotychczasowych badaniach. Teraz nakładem Polskiego Wydawnictwa Muzycznego ukazuje się po raz pierwszy w polskim tłumaczeniu.
Problemy z librettem, kolejne niezrealizowane premiery, konflikt z Londynem i wreszcie zaginięcie partytury – Philaenis, pierwsza opera Romana Statkowskiego, zdawała się nie mieć szczęścia… W kolejnej odsłonie cyklu „Historia pewnego utworu” przyjrzymy się zrządzeniom losu, Pyrrusowym zwycięstwom i długiej drodze na Parnas.
12 listopada 2025 roku przypada setna rocznica śmierci Romana Statkowskiego – polskiego kompozytora nurtu późnoromantycznego i pedagoga, ucznia m.in. Władysława Żeleńskiego, Nikołaja Sołowiowa i Antona Rubinsteina, a (wedle niektórych źródeł) także Nikołaja Rimskiego-Korsakowa. Ciekawy wybór twórczości fortepianowej tego kompozytora, nową instrumentację jego opery Philaenis oraz album z jazzowymi impresjami inspirowanymi operą Maria można znaleźć w katalogu Polskiego Wydawnictwa Muzycznego.
Marcel Chyrzyński tworzy muzykę akustyczną, elektroakustyczną i elektroniczną. Jest również twórcą muzyki do spektakli teatralnych – jego zainteresowania skierowane są głównie na teatr współczesny. W listopadzie jest naszym Kompozytorem Miesiąca i uchyla drzwi do swojej pracowni, w której odnajdziemy m.in. partytury najnowszych utworów, niezwykłe kolekcje japońskich drzeworytów, czy imponujący zestaw… fajek.
Dorian Gray – operowa odsłona jedynej powieści Oscara Wilde’a na scenie Teatru Wielkiego w Poznaniu. Niewinność i niczym nieskażone piękno w pułapce kultu młodości w operze skomponowanej przez Elżbietę Sikorę i w inscenizacji Davida Pountneya. Za pulpitem dyrygenckim maestro Jacek Kaspszyk.
Za Wydarzenie roku uznano Muzyczne Spotkania z okazji 80-lecia Polskiego Wydawnictwa Muzycznego w Narodowym Forum Muzyki – za dwudniowe święto polskiej muzyki we Wrocławiu, które zgromadziło liczną publiczność i ponad pięciuset wykonawców podczas 34 koncertów, warsztatów i spotkań.
7 dni, 7 koncertów w Studiu im. Romany Bobrowskiej Radia Kraków, w tym 6 w formule recitali fortepianowych. 7 nowych programów zbudowanych wokół twórczości wybitnych kompozytorek i kompozytorów XX oraz XXI wieku. Polskie Wydawnictwo Muzyczne, wytwórnia ANAKLASIS i Radio Kraków zapraszają na drugą odsłonę cyklu koncertów ANAKLASIS NA FALI 2.0, która odbędzie się 24–30 listopada 2025 r.