Aktualności
II Koncert fortepianowy Wojciecha Kilara we Wrocławiu
2015-12-03
"Kilar. Wirtuozeria fortepianu" to nazwa koncertu, który odbędzie się 5 grudnia w Narodowym Forum Muzyki we Wrocławiu. Publiczność będzie mogła usłyszeć m.in. II Koncert fortepianowy - jedno z ostatnich wielkich dzieł Wojciecha Kilara - który wykona Beata Bilińska oraz FMF Leopoldinum pod batutą maestro Antoniego Wita.
II Koncert fortepianowy Wojciecha Kilara miał swoją premierę 14 października 2014 roku i został entuzjastyczni przyjęty zarówno przez krytykę, jak i publiczność.
Leszek Polony autor monografii i przyjaciel Wojciecha Kilara w następujących słowach przybliżył utwór w notce zamieszczonej w książeczki programowej koncertu: "Część I Koncertu to Largo funebre w tonacji h-moll, której w XIX stuleciu przypisano etos skargi, smutku i lamentu. Rozpoczyna ją fortepian solo. Marsz żałobny z gęstymi akordami rozbrzmiewającymi na tle nuty pedałowej ewokuje brzmienie dzwonów, co sugeruje wprost wskazówka ma ben marcato - quasi campana. Utrzymany jest w szorstkiej, minorowej aurze harmonicznej… Część II Allegro tempestoso rozpoczyna się od obsesyjnej repetycji motywu opadającej tercji molowej as-f w dolnym rejestrze fortepian (…) w kwintecie smyczkowym, w szerokim unisonie oktawowym, rozbrzmiewa chorałowa melodia gregoriańskiej proweniencji. Osłuchane ucho melomana rozpozna w niej nutę Bogurodzicy. Tak, jakby wzburzone, tętniące serce, w swym bólu i rozpaczy usiłowało znaleźć ratunek w suplikacji, błagalnej modlitwie, skardze. Część trzecia, Larghetto riflessivo, podejmuje ponownie w recytatywno-deklamacyjnym śpiewie fortepianu chorałową, quasi-gregoriańską melodię, swoistą parafrazę Bogurodzicy. Wspierają ją szeroko rozpostarte akordy smyczków. (…) Kompozytor nawiązuje tu do kontemplacyjnego i modlitewnego tonu znanego nam z Angelus i oczywiście Missa pro pace. Jak w finałowej toccacie poprzedniego koncertu, bardziej jednak demonicznej w swym charakterze, kompozytor każe tu grać pianiście bez przerwy i bez wytchnienia. I jak zwykle w mistrzowski sposób buduje narastające napięcie harmoniczne (…). Błyskotliwa, tremolowo-glissandowa kadencja, zamyka utwór na akordzie A-dur w sposób podobny do Orawy czy finałowej toccaty poprzedniego koncertu. Podmiot liryczny tego dzieła przebywa drogę od funeralnego h-moll po promienne H-dur, drogę od żałoby i cierpienia, poprzez wzburzenie i bunt, ku duchowej, religijnej konsolacji, ku pełnej afirmacji istnienia."
Natomiast Anna Domańska w relacji z koncertu zamieszczonej w portalu Polska Muza tak podsumowuje prawykonanie: "Twórczość Kilara dzieli publiczność: jedni zachwycają się medytacyjną, skupioną, religijną żarliwością tej muzyki, inni zarzucają śląskiemu twórcy zbyt daleko posunięte uproszczenie języka dźwiękowego, czasami nawet jego komercjalizację, brak głębi. Bez konieczności rozstrzygania tego sporu należałoby obiektywnie stwierdzić, iż katowicka publiczność dała się porwać muzyce Kilara. Po wybrzmieniu ostatnich taktów kompozycji na wypełnionej tego dnia po brzegi sali im. Grzegorza Fitelberga ze swoich miejsc nie poderwało się zaledwie kilka osób."
Link do relacji z koncertu http://polskamuza.eu/wywiady.php?id=444
Beata Bilińska – pianistka, która dokonała prawykonania i którą usłyszymy na sobotnim koncercie we Wrocławiu, w następujących słowach opisuje ten utwór: " II Koncert fortepianowy Wojciecha Kilara to utwór, którego jakości nie mierzy się ilością dźwięków. Kompozytor odchodzi od pierwiastka wirtuozowskiego na rzecz absolutnie ekstremalnego skupienia i metafizycznej kontemplacji. Powtarzalność motywów ma na celu wprowadzenie w trans zarówno wykonawcę jak i słuchacza. Obsesyjność w tej powtarzalności przywołuje odniesienia do wieczności... Można usłyszeć w tym koncercie powagę marsza żałobnego na początku, w drugiej zaś części motorykę szalenie energetycznego ostinata oktawowo - akordowego, które wymaga od pianisty niezwykłej wytrzymałości fizycznej. Trzecia część to wytchnienie dla pianisty i słuchacza. Słychać tu delikatne chóry anielskie. Trwanie długich dźwięków przypomina kołysanie i unoszenie się harmonii we wszechświecie. Najbardziej „ziemską" częścią jest część czwarta, przywołująca dźwięki kapeli góralskiej, jej żywiołowość, energia, wręcz prymitywna góralska melodia porywają do tańca. Wszystko zmierza ku końcowym dzwonom, triumfalnym fanfarom, co jest rodzajem wyzwolenia duszy i otwarcia się bram do świata wiecznego."
Szczegółowe informacje o koncercie: http://www.nfm.wroclaw.pl/component/nfmcalendar/event/2372
Najczęściej czytane:
Po które publikacje przeznaczone na altówkę warto sięgnąć, by odnaleźć w nich bogactwo harmonii, wyraziste melodie, czy nostalgiczny i tajemniczy nastrój? O rekomendacje w ramach akcji „Instrument miesiąca” poprosiliśmy znakomitą skrzypaczkę i altowiolistkę – Katarzynę Budnik. Jako solistka i kameralistka koncertuje w Polsce i wielu krajach Europy, m.in.: z orkiestrą Sinfonia Varsovia, w której jest liderką grupy altówek.
Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Radio Kraków i marka płytowa ANAKLASIS zapraszają do Krakowa na jesienne koncerty, podczas których zabrzmi twórczość najwybitniejszych polskich kompozytorów we współczesnych reinterpretacjach znakomitych artystów sceny jazzowej i muzyki klasycznej. Cykl koncertów ANAKLASIS na fali w studiu koncertowym i na antenie radiowej rozpocznie się 12 września.
O miłości, tożsamości i człowieczeństwie. „Bez makijażu” – szczera i pełna mądrości życiowej rozmowa Olgi Pasiecznik z Agatą Kwiecińską – już wkrótce trafi na półki księgarń. Publikacja dołączy do bestsellerowej serii „Opera” Polskiego Wydawnictwa Muzycznego, stając się lekturą obowiązkową nie tylko dla miłośników sztuk scenicznych.
225 polskich kompozytorów, 1500 utworów, kilkaset godzin muzyki! Mowa o TUTTI.pl – wyjątkowym przedsięwzięciu Polskiego Wydawnictwa Muzycznego, który już od siedmiu lat wspiera wykonawstwo muzyki polskiej. Jakie nowości czekają nas w programie?
Najnowsze kompozycje Joanny Wnuk-Nazarowej i Pawła Łukaszewskiego zwrócą naszą uwagę w stronę refleksji o historii, umacniania pamięci oraz kultywowania tradycji. Prawykonania odbędą się w Lusławicach i Białymstoku.
Szanowni Państwo! W najbliższych dniach księgarnia internetowa PWM (www.pwm.sklep.pl) będzie nieczynna. Serdecznie przepraszamy za utrudnienia!
Z wielkim żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci prof. Jerzego Artysza – wielkiego, cenionego barytona, wieloletniego solisty Teatru Wielkiego w Warszawie oraz Warszawskiej Opery Kameralnej, pedagoga warszawskiej AM i UMiFC, bohatera książki „Poszukiwanie". Miał 93 lata.
Indywidualny rys, jaki nadali swym dziełom wybrani kompozytorzy, świadczy o ich niezwykłym kunszcie muzycznym, wiedzy na temat różnorodnych sposobów wykorzystania perkusji i swego rodzaju wizjonerstwie, torującym drogę dla perkusji w XXI wieku.
Które utwory wyznaczyły kierunek perkusyjnego sonoryzmu i poszerzyły tradycyjny aparat wykonawczy? Jak zmieniał się sposób postrzegania przez kompozytorów tej najstarszej grupy instrumentów? Która kompozycja zaklina złe moce? Na pytania odpowiada Leszek Lorent – perkusista, który specjalizuje się w realizacji utworów multiperkusyjnych oraz teatru instrumentalnego. Przygotował on dla nas wybór jego zdaniem najciekawszych utworów perkusyjnych, znajdujących się w katalogu PWM.
Drodzy klienci!
Zmieniamy się dla Was! Przez pare kolejnych dni na stronie naszego internetowego sklepu wprowadzać będziemy aktualizacje. W związku z tym witryna w dniach 22-24 lipca będzie niedostępna. Wszystkie zamówienia złożone po 18 lipca będą realizowane po 25 lipca.
Przepraszamy za te niedogodnośc i zapraszamy ponownie na zakupy od 25 lipca 2024!
Debiutancka opowieść Magdaleny Majewskiej ujrzała właśnie światło dzienne. Do serii Małe Monografie Polskiego Wydawnictwa Muzycznego dołączyła wyczekiwana historia Ignacego Jana Paderewskiego – owoc konkursu pisarskiego, który odbił się szerokim echem w środowisku muzycznym i literackim.
