Aktualności
Uniwersalny Kod Instrumentacji – pełna informacja o instrumentacji utworów orkiestrowych on-line
2018-02-08
Polskie Wydawnictwo Muzyczne jako pierwsze spośród wydawców zrzeszonych wokół platformy zinfonia.com przeprowadziło modyfikację zapisu WSZYSTKICH UTWORÓW orkiestrowych ze swojego katalogu. Wdrożony został Uniwersalny Kod Instrumentacji – UIC [Universal Instrumentation Code], pozwalający na szczegółową, jednoznaczną identyfikację poszczególnych głosów w utworach orkiestrowych. Podobnie jak platforma zinfonia.com, także UIC posiada kilka wersji językowych. Po zalogowaniu się do systemu w języku polskim, użytkownik tej wersji językowej uzyskuje dostęp do pełnej instrumentacji w języku polskim.
Utwory wydawców zrzeszonych wokół platformy zinfonia.com, w których zastosowano Uniwersalny Kod Instrumentacji oznaczone są ikoną UIC. W systemie tym funkcjonują WSZYSTKIE utwory z katalogu PWM, z każdym dniem przybywa także utworów z katalogów pozostałych wydawców.
Uniwersalny Kod Instrumentacji zaimplementowany został w serwisie zinfonia.com i właśnie na tej platformie najlepiej widać jego zalety: w podstawowym opisie utworu wyświetla się zapis cyfrowy, a kliknięcie w ikonę pozwala na rozwinięcie pełnej listy instrumentarium utworu. Rozszerzony zapis pojawiający się po kliknięciu w ikonę UIC podaje wymienione instrumenty w języku polskim, zaznaczając również stroje instrumentów dętych, np.:
Kliknięcie ikony UIC rozwija także pełną obsadę perkusji wraz z przyporządkowaniem ich do poszczególnych wykonawców:
Informacje na temat głosów wokalnych oraz chórów widoczne są w rozszerzonym opisie, czyli po kliknięciu w ikonę UIC.
Dzięki wprowadzeniu UIC zastosowany został w opisie utworów z katalogu PWM nowy system skrótowego zapisu instrumentacji. Bazuje on na rozwiązaniach znanych użytkownikom katalogu Danielsa, wprowadzając więcej informacji szczegółowych. W stosunku do zapisu stosowanego wcześniej PWM wprowadza kilka zmian, w tym:
• odchodzi od skrótów włoskich, na rzecz nomenklatury angielskiej,
• jednoznacznie przyporządkowuje użycie dodatkowych instrumentów do instrumentalisty,
• określa – jeśli wskazuje na to zapis w partyturze – ZAWSZE liczbę wykonawców, a nie pulpitów w grupie „smyczków”,
• wyodrębnia głosy solo,
• podaje w rozszerzonym opisie pełny skład instrumentów, w tym instrumentów perkusyjnych.
Podstawowe zasady nowego zapisu:
- jeżeli w utworze występują dodatkowe instrumenty poza standardowym składem, jest to wyraźnie zaznaczone w każdej z grup (dęte drewniane, dęte blaszane) poprzez wprowadzenie nawiasu kwadratowego;
- w nawiasie kwadratowym – jeśli został zastosowany – rozpisane są WSZYSTKIE instrumenty; dyspozycje dla poszczególnych instrumentalistów są oddzielane od siebie kropkami;
- wymienna gra na dwóch/trzech różnych instrumentach zaznaczana jest numerem instrumentalisty oraz ukośnikiem, np.: 1/Picc lub 3/AFl;
- jeżeli instrumentalista wykonuje całą partię na jednym, niestandardowym instrumencie, pomija się numerację tego instrumentalisty, ale wciąż ta partia oddzielona jest kropką, np.: 3[1.2.BCl];
- standardowa ilość smyczków, czyli 16.14.12.10.8 (ilość wykonawców) jest pomijana w nowym zapisie, a zaznaczane są odstępstwa od tej zasady.
Jak to wygląda w praktyce?
Przyjmijmy za punkt wyjścia wybrany utwór z katalogu PWM. Niech będzie to "III Symfonia na podwójną trąbkę i orkiestrę" Agaty Zubel.
Dotychczasowy przykładowy zapis skrótowy tak podawał instrumentację:
double tr solo-3333-4331-batt (5esec)-archi (8.7.6.5.4)
Nowy zapis skrótowy:
solo: Double Bell Trumpet
3[1/Picc.2.3/AFl] 3 3[1.2.BCl] 3[1.2.3/CBsn] — 4 3 3 1 — 5Perc — Strings
Wyraźnie zauważalne jest rozszerzenie ilości informacji w drugiej wersji:
1. W pierwszym wersie zapisu wyodrębniony został instrument solo.
2. Zostały zaznaczone i przyporządkowane poszczególnym wykonawcom wszystkie dodatkowe instrumenty w grupie dętej drewnianej. Wcześniejszy zapis nie podawał tak szczegółowego składu. Pełna informacja o niezbędnym instrumentarium wymagała zajrzenia do partytury bądź konsultacji z przedstawicielem PWM. Nowy zapis informuje o użyciu wszystkich dodatkowych instrumentów, przyporządkowując je jednocześnie do poszczególnych muzyków orkiestry.
I tak w grupie fletów mamy trzech instrumentalistów:
3[1/Picc.2.3/AFl] 3 3[1.2.BCl] 3[1.2.3/CBsn]
pierwszy flecista realizuje partię fletu 1. oraz wymiennie piccolo,
trzeci flecista realizuje partię fletu 3. oraz wymiennie fletu altowego.
W utworze wykorzystywane są trzy oboje, bez instrumentów dodatkowych/zamiennych:
3[1/Picc.2.3/AFl] 3 3[1.2.BCl] 3[1.2.3/CBsn]
W grupie klarnetów:
3[1/Picc.2.3/AFl] 3 3[1.2.BCl] 3[1.2.3/CBsn]
trzeci klarnecista gra wyłącznie partię klarnetu basowego.
W grupie fagotów:
3[1/Picc.2.3/AFl] 3 3[1.2.BCl] 3[1.2.3/CBsn]
trzeci fagocista realizuje partię fagotu 3. oraz wymiennie kontrafagotu
3. W nowym zapisie kolejna grupa – dętych blaszanych – zapisana została następująco:
4 3 3 1
Oznacza to, że w utworze mamy 4 waltornie, 3 trąbki, 3 puzony oraz tubę.
4. Perkusja oznaczona jest w zapisie skrótowym tak: 5Perc.
Pełna obsada tej grupy instrumentów wraz z przyporządkowaniem ich do poszczególnych wykonawców dostępna jest po kliknięciu ikony UIC:
5. Smyczki wprowadzone bez dodatkowych skrótów cyfrowych oznaczają, że poszczególne partie wykonywane są przez 16 skrzypków pierwszych, 14 skrzypków drugich, 12 altowiolistów, 10 wiolonczelistów oraz 8 kontrabasistów.
Ponieważ zaproponowany przykład nie wyczerpuje możliwości zapisów skrótowych, zwłaszcza w utworach o niestandardowej obsadzie, warto zwrócić uwagę na poniższe przykładowe schematy
• w grupie instrumentów dętych drewnianych:
1[Picc] 1 2 1
flecista wykonuje partię piccolo,
0 0 1 SSax ASax TSax BarSax 0
saksofony opisane są pomiędzy klarnetami a fagotami: powyższy zapis oznacza udział jednego klarnetu i czterech saksofonów (sopranowego, altowego, tenorowego i basowego);
• w grupie instrumentów dętych blaszanych:
1[dblBlHn/Tpt] 0 1 2Euph 0
oznacza waltornistę grającego na podwójnym rogu i trąbce, puzonistę i dwóch instrumentalistów grających na euphonium; zera w schemacie oznaczają brak oddzielnej partii dla trąbki i tuby;
• w grupie „smyczków”:
Strings(6 6/6/6/0)
oznacza sześciu skrzypków pierwszych, sześciu drugich, sześciu altowiolistów i sześciu wiolonczelistów; skrzypce pierwsze i drugie jako grupa jednorodna nie są rozdzielane ukośnikiem; dotyczy to także innych instrumentów smyczkowych i większej liczby wydzielonych grup, np.:
Strings(6 6 6/6/3 3/1 1)
oznacza po sześć skrzypiec pierwszych, drugich i trzecich, sześć altówek, trzy wiolonczele pierwsze, trzy wiolonczele drugie i po jednym kontrabasie pierwszym i drugim
Wykaz skrótów zamieszczamy w odrębnym spisie. Proszę zwrócić uwagę na zapisy różniące się tylko pauzą, jak.: BCl – klarnet basowy B-Cl – klarnet B.
Zapraszamy na zinfonia.com – to najwygodniejszy sposób przeglądania katalogów wydawców oraz realizowania zamówień!
Najczęściej czytane:
Aleksander Nowak kontynuuje oryginalny cyklu kompozycji dialogujących z nową literaturą polską. Premiera albumu z operą napisaną na podstawie nagrodzonej Nike książki Marcina Wichy „Rzeczy, których nie wyrzuciłem” odbędzie się podczas festiwalu AUKSODRONE w Tychach.
Od czasów Karola Szymanowskiego, jednogłośnie uznawanego za najważniejszego twórcę początku XX wieku, muzyka polska rozwijała się gwałtownie, doświadczając licznych transformacji. W rocznicę urodzin kompozytora na półki księgarń trafia publikacja Muzyka polska po Szymanowskim, stanowiąca ukłon brytyjskiego muzykologa w stronę kultury muzycznej Polski minionego stulecia.
Tej jesieni nowa muzyka polska wybuchnie feerią barw. W październiku czekają nas prawykonania w Białymstoku, Katowicach, Tychach, Krakowie, Radomiu, Częstochowie oraz w Amsterdamie. Oto 9 utworów polskiej muzyki najnowszej, które warto w tym miesiącu usłyszeć.
Przed nami kolejna edycja festiwalu AUKSODRONE. Od 4 do 6 października tyska Mediateka będzie przepełniona muzyką w wykonaniu AUKSO Orkiestry Kameralnej Miasta Tychy pod batutą Marka Mosia oraz znakomitych muzyków znanych ze sceny klasycznej i jazzowej. Nie zabraknie premier, improwizacji i świętowania jubileuszy. Polskie Wydawnictwo Muzyczne jest współorganizatorem festiwalu.
20 września rusza 67. odsłona Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”. Tematem tegorocznej edycji jest przenikanie do muzyki współczesnej muzycznych języków historycznych i zjawisk dźwiękowych przynależących do różnych aktualnych gatunków.
Polskie Wydawnictwo Muzyczne serdecznie zaprasza na kolejną edycję seminarium „Kurs Edytorstwa Muzycznego”. Wyróżniający się podczas spotkań uczestnicy mają szansę na podjęcie współpracy z oficyną. Zajęcia odbywają się online, planowane są też zjazdy stacjonarne. Nabór trwa do 29 września.
Krzysztof Knittel to artysta nieustannie poszukujący – niezależny, eksperymentujący, który podąża własnymi ścieżkami. To człowiek o wielu obliczach, wyraźnych opiniach i bogaty w doświadczenia, którymi dzieli się w rozmowie z Michałem Mendykiem. Jej zapis, pod paradoksalnym tytułem Granice niczego, 19 września br. dołączy do serii Ludzie Świata Muzyki, która ukazuje się nakładem Polskiego Wydawnictwa Muzycznego.
Fondation Prince Pierre de Monaco ogłosiła nominacje do tegorocznej edycji prestiżowej Prix de Composition Musicale. W gronie kandydatów znalazła się Agata Zubel, za utwór Na zewnątrz Czasu. Rozstrzygnięcie już w październiku.
Wrzesień przyniesie wiele dobrego we współczesnej muzyce polskiej. W Katowicach, Szczecinie, Wrocławiu, Gdańsku i Warszawie zabrzmią najnowsze kompozycje Marty Ptaszyńskiej, Mikołaja Piotra Góreckiego, Joanny Wnuk-Nazarowej, Krzysztofa Knittla, Jerzego Kornowicza i Pawła Hendricha. W kolejny, koncertowy sezon wkroczymy wśród barwnych ogrodów, przy donośnych dźwiękach carillonu, w atmosferze świętowania.
Po które publikacje przeznaczone na altówkę warto sięgnąć, by odnaleźć w nich bogactwo harmonii, wyraziste melodie, czy nostalgiczny i tajemniczy nastrój? O rekomendacje w ramach akcji „Instrument miesiąca” poprosiliśmy znakomitą skrzypaczkę i altowiolistkę – Katarzynę Budnik. Jako solistka i kameralistka koncertuje w Polsce i wielu krajach Europy, m.in.: z orkiestrą Sinfonia Varsovia, w której jest liderką grupy altówek.
