Divertimento
na klarnet i orkiestrę smyczkową
W zwięzłym ''Divertimento'', powstałym w roku 1968, żywe są echa estetyki neoklasycyzmu. Ten trzyczęściowy, dziesięciominutowy utwór, zbudowany został na planie klasycznego modelu, w którym skrajne szybkie ogniwa (Comodo; Giocoso) okalają centralnie położone Largo. W pierwszej części narracja rozwija się w oparciu o zestawianie motywów melodycznych z regularnymi grupami szesnastkowymi oraz sekstolami w partii klarnetu. Opozycją dla chromatycznych pochodów gamowych są najczęściej motywy tercji małej. Partia fortepianowego akompaniamentu współdziała z linią solisty, podążając za nią lub antycypując nowe myśli motywiczne. Podobna zasada panuje w finałowym Giocoso, w którym wartki ruch szesnastek (uzupełniany raz po raz o sekstole) nadaje tej części żwawy i optymistyczny charakter. Dla odmiany ściszone Largo przynosi chwilę wytchnienia i zadumy - miarowy ruch ćwierćnut w partii fortepianu towarzyszy lirycznej linii melodycznej klarnetu.
- Seria: Seria Pedagogiczna
- Postaci: wyciąg fortepianowy
nakład wyczerpany
Inne tytuły w serii
Muzyka z Kraju Chopina, zeszyt 3
nakład wyczerpanyMuzyka z Kraju Chopina, zeszyt 2
nakład wyczerpanyInne tytuły autora
