Improwizacja na klarnet i fortepian to zwarta, jednoczęściowa kompozycja o wyraźnie naszkicowanych podziałach formalnych. Quasi-improwizacyjny, dwudziestopięciotaktowy wstęp klarnetu ukazuje walory brzmieniowe instrumentu, prowadząc linię melodyczną głównie w dolnym rejestrze. Nieco ironicznego charakteru nadaje kompozycji wejście akompaniamentu fortepianowego w tempie Vivo, stanowiącego tło dla figuracji klarnetowych, które doprowadzają ponownie do solowej improwizacji instrumentu dętego. Po niej następuje główna część utworu w tempie Allegro ma non troppo, z wyraźnie rozbudowaną partią klarnetu. Fragment ten niewątpliwie nawiązuje do nurtu neoklasycznego.
Improwizacja na klarnet i fortepian napisana została jesienią 1991 roku. Kompozytor tak wspominał ten moment w swych zapiskach: „16 października 1991 roku: cały dzień spędzony przy komputerze – tym razem twórczo, bo ukończony został kawałek klarnetowy zamówiony przez Katedrę Instrumentów Dętych”.
- ISMN 979-0-2740-1195-6
- Wersja językowa wydania: eng, pol
- Oprawa: miękka
- Nr wydania: 1
- Rok wydania: 2015
- Postaci: głos solowy (instrument) z akompaniamentem
- Format: N4 stojący (235x305 mm)
Inne tytuły autora
Inne tytuły w kategorii - Klarnet i fortepian
Inne tytuły w kategorii - Solo z instrumentem
