nad Pieśniami
na sopran (mezzosopran), wiolonczelę solo, chór mieszany i orkiestrę
Faktura dialogu jest tutaj czymś naturalnym, wszak Pieśni nad pieśniami to dialog mężczyzny z kobietą. Dlatego pasował mi tu nawet podział chóru męski i żeński. Poza tym partia sopranowa kojarzy się z kobietą, więc jej dialog z wiolonczelą, instrumentem o niskim głosie, można też potraktować jako żeńsko-męski. Z kolei kontrasty między solem sopranowym a partią chóru to u mnie rodzaj komentarza do tego, co śpiewa sopran. Komentarz ten jest dość przekorny w stosunku do charakteru sola sopranowego. Można to rozumieć w ten sposób, że przynależność tekstu Pieśni nad pieśniami do Biblii czyni go czymś uświęconym; to tekst natchniony boskością; to apoteoza miłości idealnej, nieziemskiej. Chciałam tu więc wprowadzić jakieś przeciwstawienie nieba i ziemi i dlatego chórowi nadałam rolę zbiorowego "vox populi" reagującego na tę wyidealizowaną miłość w sposób przyziemny, prozaiczny a nawet prześmiewczy.
Agata Zubel
- Wersja językowa wydania: eng, pol
- Liczba stron: 94
- Oprawa: miękka
- Postaci: partytura
- Format: A3 stojący
Inne tytuły autora
Inne tytuły w kategorii - Wokalno-instrumentalne
Inne tytuły w kategorii - Głos(y) solo, chór, orkiestra (wyc. fort.)
