Paweł Łukaszewski, Ii Symfonia „Festinemus Amare Homines”

Strona główna Nowości Anaklasis Ruch Muzyczny E-Publikacje

Paweł Łukaszewski

II Symfonia „Festinemus amare homines”

na dwa soprany, dwa chóry mieszane, dwa fortepiany i orkiestrę

Wydawca: PWM/kopia na życzenie

Kraje dostawy:

Nr kat. 10448

Rozpoczynając pracę nad II Symfonią Festinemus amare homines uświadomiłem sobie, że komponowanie symfonii wokalno-instrumentalnej to podążanie drogą wytyczoną przez wielkich twórców. Pisanie pracy teoretycznej o własnej kompozycji jest dla kompozytorów pewnym wyzwaniem; ja również nie należę do zbyt aktywnych na tym polu. Ulegając wymogom związanym z procedurą habilitacyjną skupiłem się na sprawach czysto technicznych, warsztatowych, nie zaś na estetyce czy filozofii. Mimo dość licznych kompozycji wokalno-instrumentalnych, które stanowią ważny dział mojej pracy twórczej, starałem się podejść z pełną świadomością odpowiedzialności za odpowiednie ukazanie w kompozycji warstwy słownej, w jej relacji z szeroko zakrojonym aparatem wykonawczym. Wynikiem przemyśleń na tym gruncie było zrewidowanie mojego dotychczasowego doświadczenia związanego z pojmowaniem roli tekstu w utworach wokalno-instrumentalnych oraz zastosowanie odpowiednich zabiegów redukcyjnych zarówno na gruncie formalnym jak i fakturalnym. Obok tekstu, elementem pierwszoplanowym jest w II Symfonii rytm, którego rola uwypuklona we wszystkich częściach, ma swoje apogeum w części czwartej. Funkcja rytmu w całym utworze nabiera znaczenia formotwórczego; jego zróżnicowanie, w powiązaniu z zastosowaniem zmiennego metrum, jest świadomym nawiązaniem do rytmiki arabskiego kręgu kulturowego. Pisana w latach 2003-2005, na zamówienie Festiwalu Chórów Uniwersyteckich Universitas Cantat w Poznaniu, II Symfonia Festinemus amare homines na dwa soprany, dwa chóry mieszane, dwa fortepiany i orkiestrę, posiada dedykację: Johannes Paulus II in memoriam. Krótki, lecz niezwykle głęboki tekst zmarłego niedawno autora - ks. Jana Twardowskiego oddaje w sposób niezwykły także sens przesłania płynącego z nauki Wielkiego Papieża: kochamy wciąż za mało i stale za późno. Trwający około 25 minut utwór składa się z czterech części: Festinemus (Spieszmy się), Tempus (Czas), Amamus (Kochamy), Decedunt (Odchodzą). Przekładu tekstu na język łaciński dokonał prof. Sylwester Dworacki. Prawykonanie miało miejsce dnia 25 czerwca 2005 w Auli Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, podczas koncertu finałowego Festiwalu Chórów Uniwersyteckich Universitas Cantat 2005 . Partyturę II Symfonii Festinemus amare homines opublikowało w 2006 roku Polskie Wydawnictwo Muzyczne w Krakowie. Nagranie z prawykonania ukazało się na płycie CD-kronice Międzynarodowego Festiwalu Chórów Uniwersyteckich Universitas Cantat. Paweł Łukaszewski