Ta króciutka, niespełna pięciominutowa miniaturka, może stanowić
lekcję poglądową na temat rozwoju faktury fortepianowej od Chopina do
Debussyego dla inteligentnych, a nieznośnych milusińskich, ale czy
jest w stanie ułożyć je do snu... to niekoniecznie. Chyba że w końcowym
Andante sostenuto, gdzie dysonansowość długo wybrzmiewających, finalnych
akordów neutralizuje nakaz zagrania ich pianissimo. Gorzkawy
smak harmonicznej abstrakcji, uzyskiwany zwykle przy pomocy kubistycznych
skrętów pozwalających bez pardonu zmieniać tonacje, tryby,
klimaty, zastąpił tu kompozytor miękkością chromatycznych fioritur, arabeskową
giętkością linii stąd poczucie impresyjności muzyki, tak
nie pasujące do wizerunku artysty. Ale prowokacyjnych zmian tonu
i tutaj nie brak, takich jak ostre, wahadłowe figury łagodzone nieco uwagą
legato cantabile, czy groźnie brzmiące tryle w oktawie kontra, które
mogłyby obudzić najbardziej strudzone zabawą dziecię.
[M. Gąsiorowska, Kisielewski, PWM 2011]
- Seria: Per Strumenti
- Wersja językowa wydania: eng, ger, pol
- Liczba stron: 12
- Oprawa: miękka
- Nr wydania: 1
- Rok wydania: 1971
- Format: N4 stojący (235x305 mm)