Kompozytorzy

Stefan Kisielewski

1911-1991

Kompozytor, publicysta, krytyk muzyczny, literat, studiował w Konserwatorium Warszawskim u K. Sikorskiego (komp.) i J. Lefelda (fort.) oraz polonistykę i filozofię na Uniwersytecie Warszawskim, studia muzyczne uzupełniał w Paryżu. W okresie międzywojennym rozpoczął działalność jako kompozytor, krytyk i literat. W 1939 roku objął stanowisko kierownika muzycznego Rozgłośni "Warszawa II". W trakcie wojny stracił większość swoich kompozycji. Po 1945 roku osiedlił się w Krakowie, był jednym z założycieli "Ruchu Muzycznego", który prowadził jako redaktor naczelny przez 3 lata. Równolegle był wykłądowcą Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie. Po słynnym wystąpieniu na zjeździe kompozytorów w Łagowie, w którym skrytykował postulaty władz ingerujące w wolność twórczą został zwolniony ze szkoły, a jego twórczość znalazła się na indeksie – nie był ani wydawany, ani wykonywany przez długie lata. W latach 1950-53 był redaktorem "Przewodnika koncertowego" Filharmonii Krakowskiej, w latach 1956-61 – prezesem koła ZKP w Krakowie. W coraz większym stopniu zaczął zajmować działalnością polityczną – był m.in. posłem na Sejm z koła posłów katolickich "Znak" (1957-1965). Wiązało się to także z przeniesieniem się do Warszawy. Był w latach późniejszych redaktorem naczelnym wydawnictwa muzycznego "Synkopa", prezesem sekcji muzycznej ZAiKSu, członkiem Związku Literatów, członkiem zarządu ZKP. Zajmował się działalnością kompozytorską, pisarską i publicystyczną. Opublikował wiele książek o tematyce muzycznej. W czasie stanu wojennego był wziętym felietonistą "Tygodnika Powszechnego". Zmarł w 1991 roku tuż po prawykonaniu "Koncertu fortepianowego" na Warszawskiej Jesieni.