Impromptu op. 29; Etude d'apres l'Impromptu la bémol majeur op. 29 de F. Chopin
na fortepian
Chopin znajdował naśladowców nie tylko w Warszawie, lecz od Północy do Południa, od Oslo do Palermo, od Wschodu do zachodu, od Petersburga do Paryża napisał Alfred Einstein w swojej fundamentalnej książce o epoce romantyzmu. Ten przemożny wpływ odczuć można u wielu wybitnych kompozytorów, tworzących zarówno w drugiej połowie XIX wieku, jak i w całym ostatnim stuleciu. Inspiracji harmonicznych, fakturalnych, gatunkowych i duchowych doszukać się można w utworach Liszta, Wagnera, Głazunowa, Szymanowskiego, Góreckiego i in. Nawiązywanie do twórczości Chopina w formie transkrypcji osiągnęło niewyobrażalne rozmiary liczone tysiącami utworów. Odrębną, choć mniej liczną, kategorię stanowią bardziej lub mniej swobodne parafrazy, próbujące uprościć lub rozwinąć pierwowzory. Zdarzają się ciekawe i udane, ale bywają też karykaturalne, pozbawione inwencji. Zestawiając w serii Słynne parafrazy oryginał Chopina bezpośrednio z jego parafrazą, chcemy przypomnieć szeroko rozpowszechnioną praktykę muzyki XIX i XX wieku i przywołać dzieła tych kompozytorów, którym choć trochę udało się wejść w światło geniuszu wielkiego Fryderyka.
- Autor okładki: Janusz Wysocki
- Autor opracowania: Ignacy Jan Paderewski
- Seria: Słynne parafrazy
- ISMN 979-0-2740-0508-5
- Wersja językowa wydania: eng, pol
- Liczba stron: 24
- Oprawa: miękka
- Nr wydania: 1
- Rok wydania: 2008
- Postaci: instrument solo
- Format: N4 stojący (235x305 mm)
Inne tytuły autora
Inne tytuły w kategorii - Fortepian solo
