Legenda op. 17
w transkrypcji na wiolonczelę i fortepian
Legenda g-moll op. 17 w oryginale na skrzypce i fortepian powstała w 1859 roku w Ostendzie, pod wpływem gorącego uczucia do Izabeli Hampton, przyszłej żony Henryka. Tęsknota, ból i miłość emanują z każdego elementu dzieła, toteż wszystkie czynniki podporządkowane są nadrzędnym celom wyrazowym: molowa tonacja, liryczna, śpiewna melodia, balladowa nastrojowość, stopniowanie napięcia poprzez narastające tremolo akompaniamentu, kontrast tonacyjny - w części środkowej G-dur. Utwór jest typowo romantyczną miniaturą, o prostej trójczłonowej budowie ABA. W całości zawiera duży ładunek ekspresji.
Transkrypcja wiolonczelowa zachowuje oryginalną tonację i charakter utworu, a także partię fortepianową. Niezbędne zmiany ograniczone zostały do minimum.
- Autor opracowania: Kazimierz Wiłkomirski
- Autor transkrypcji: Kazimierz Wiłkomirski
- Autor okładki: Marcin Hernas
- Seria: Strumento
- ISMN 979-0-2740-3508-2
- Wersja językowa wydania: eng, pol
- Liczba stron: 14
- Oprawa: miękka
- Nr wydania: 3
- Rok wydania: 2021
- Postaci: głos solowy (instrument) z akompaniamentem
- Format: N4 stojący (235x305 mm)