Sonata d-moll
op. 9 w transkrypcji na wiolonczelę i fortepian (K. Wiłkomirski)
Sonata d-moll jest najwcześniejszym, powstałym w 1904 r. skrzypcowym utworem Karola Szymanowskiego. W jej konwencjonalności wyraźnie odczuwa się uzależnienie od sonat skrzypcowych Francka i Brahmsa, dążenie kompozytora do opanowania tradycyjnej, trzyczęściowej formy cyklicznej. Sonata na skrzypce i fortepian (w transkrypcji na wiolonczelę, dokonanej przez Kazimierza Wiłkomirskiego), młodzieńcze dzieło, mimo nie skrystalizowanego jeszcze stylu zdradza większe niż dotąd zainteresowanie kompozytora kolorystyką brzmienia, jest zapowiedzią śmiałej i bogatej linii melodycznej właściwej późniejszym utworom skrzypcowym Szymanowskiego.
- Autor okładki: Andrzej Darowski
- Autor opracowania: Kazimierz Wiłkomirski
- Autor posłowia: Kazimierz Wiłkomirski
- Autor transkrypcji: Kazimierz Wiłkomirski
- Wersja językowa wydania: pol
- Liczba stron: 44
- Oprawa: miękka
- Nr wydania: 1
- Rok wydania: 1987
- Postaci: głos solowy (instrument) z akompaniamentem
- Format: N4 stojący (235x305 mm)
Inne tytuły autora
Inne tytuły w kategorii - Transkrypcje
Inne tytuły w kategorii - Wiolonczela i fortepian
Inne tytuły w kategorii - Kameralne
