PWM

Szukaj
Zaawansowane
Rzeczpospolita Polska
Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego
biuletyn informacji publicznej

Aktualności

Jubileusz prof. Andrzeja Rakowskiego

2011-12-05
Profesor Andrzej Rakowski obchodzi jubileusz 80. urodzin w Katedrze Muzykologii Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu. 5 grudnia grono współpracowników i przyjaciół wręczy panu profesorowi Księgę Pamiątkową "Interdisciplinary Studies in Musicology". Andrzej Rakowski urodził się w Warszawie 16 czerwca 1931 roku. Ojciec jego był urzędnikiem państwowym, matka lekarzem. W roku 1948 ukończył Liceum im. Ks. J. Poniatowskiego w klasie matematyczno-fizycznej, po czym studiował na Wydziale Łączności Politechniki Warszawskiej (Sekcja Techniki Filmowo-Dźwiękowej), uzyskując dyplom magistra-inżyniera w roku 1957. Jednocześnie studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie na Wydziale Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki (sekcji Teorii Muzyki) uzyskując z wyróżnieniem dyplom magistra w roku 1958. W latach 1958-59 przebywał na stypendium British Council w Wielkiej Brytanii studiując akustykę u prof. E. G. Richardsona.
      W roku 1963 obronił na Wydziale Łączności Politechniki Warszawskiej pracę doktorską o akustyce instrumentów muzycznych, pisaną pod kierunkiem prof. I. Maleckiego. Rok później uzyskał nominację na docenta w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej, gdzie w 1968 roku doprowadził do powstania Katedry Akustyki Muzycznej. Katedrą tą kierował do września 2001, obecnie nadal z nią współpracuje. Habilitację w zakresie muzykologii uzyskał na Uniwersytecie Warszawskim w roku 1977, tytuł profesora nadzwyczajnego w roku 1982, a tytuł profesora zwyczajnego w roku 1989.
      W latach 1972-74 pełnił w PWSM funkcję prorektora, w roku 1981 był przewodniczącym KZ NSZZ "Solidarność", a w latach 1981-1987 wybierany był przez dwie kolejne kadencje na stanowisko rektora Akademii Muzycznej im. F. Chopina (dawniej PWSM w Warszawie). W latach 1991-93 był członkiem Centralnej Komisji ds. Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych. W roku 1994 na trzyletnią kadencję został wybrany do Komisji Badań Podstawowych Komitetu Badań Naukowych. Jest od 1994 r. członkiem - korespondentem PAN, był od roku 1982 sekretarzem naukowym, od roku 1997 wiceprzewodniczącym, a od roku 1996 jest przewodniczącym Komitetu Akustyki PAN.
      W latach 1977-78 oraz w roku 1992 przebywał jako research fellow i visiting professor w Central Institute for the Deaf (St. Louis, MO, USA) i w roku 1991 w Hebrew University (Jerozolima, Izrael). W latach 1972-94 jako visiting professor prowadził kursy i wykłady na licznych uniwersytetach i w instytutach naukowych za granicą, jak m.in. Harvard (Cambridge - Mass.), Stanford (Calif.) i University of Illinois w USA, McGill University (Montreal) i National Research Council (Ottawa) w Kanadzie, uniwersytety w Hamburgu i Kolonii oraz Centre Nationale de la Recherche Scientifique w Marsylii. Był organizatorem lub współorganizatorem dziewięciu konferencji międzynarodowych i sesji naukowych na kongresach (w tym m.in.: Międzynarodowy Kongres Akustyczny ICA i Międzynarodowe Konferencje Akustyki Muzycznej).
      W latach 1952-53 pracował jako inżynier dźwięku w Wytwórni Filmów Dokumentalnych w Warszawie, a w latach 1956-58 jako reżyser dźwięku w P.P. Polskie Nagrania.
      W latach 1963-70 pełnił funkcję konsultanta akustycznego w Teatrze Wielkim w Warszawie; jest autorem projektów korygujących akustykę sceny i widowni tego teatru, autorem projektu akustycznego Sali Kameralnej Teatru Wielkiego oraz projektów kilku innych sal koncertowych. Zorganizował w PWSM "Zakład Artystyczno-Badawczy" wyspecjalizowany w rozwiązywaniu problemów naukowo-technicznych dotyczących poprawy jakości polskich instrumentów muzycznych. Jest redaktorem działu akustycznego wydawanej obecnie Wielkiej Encyklopedii Muzycznej PWM oraz autorem wielu haseł zarówno w tej, jak w kilku innych encyklopediach. Wchodzi w skład Rady Wydawniczej kwartalnika "Archives of Acoustics" i kwartalnika "Musicae Scientiae" Od roku 1987 jest na części etatu zatrudniony w Instytucie Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego, a od roku 1998 w Zakładzie Muzykologii Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu. W poprzednich okresach czasu, za wyjątkiem lat 1956-58, od roku 1953 jedynym stałym miejscem jego zatrudnienia była PWSM w Warszawie, a następnie Akademia Muzyczna im. Fryderyka Chopina.
      Jest członkiem następujących towarzystw naukowych: Polskie Towarzystwo Akustyczne (czł. założyciel w 1963 r., wiceprzewodniczący 1972-74), Polskie Towarzystwo Fonetyczne (od r. 1984, od roku 2001 członek honorowy), Sekcja Muzykologów Związku Kompozytorów Polskich (od r. 1963), Acoustical Society of America (od r. 1979, od roku 2001 Fellow - członek wyróżniony), International Society of Psychophysics (od r. 1986), International Society for Music Education (od r. 1985), European Society for Cognitive Sciences of Music - ESCOM (członek założyciel i członek Zarządu od r. 1991, od roku 2000 prezes). Jest członkiem rad naukowych Instytutu Muzykologii UW, Instytutu Podstawowych Problemów Techniki PAN oraz Rad Wydziałów Historycznych Uniwersytetu Warszawskiego i Uniwersytetu im. A. Mickiewicza. Jest członkiem komitetów naukowych PAN: Akustyki (od r. 1963), Nauk o Sztuce (od r. 1994) i Naukoznawstwa (od r. 1996).
      Działalność naukowa prof. Rakowskiego koncentruje się od wielu lat na psychoakustycznych pomiarach elementarnych wrażeń słuchowych z obszaru wysokości i barwy dźwięku oraz na badaniu mechnizmów umożliwiających strukturowanie tych wrażeń w ramach kodu komunikacyjnego muzyki. W obrębie wspomnianej tematyki badał intonację interwałów intonowanych swobodnie i w kontekstach melodycznych; wprowadził pojęcia strefy kategorialnej intonacji i wariantu intonacyjnego oraz ustaliłem niektóre paramentry funkcjonowania krótko- i długotrwałej pamięci wysokości (w tym słuchu absolutnego). Zdefiniował pojęcie częstości słyszalnej oraz pojęcia siły wysokości i siły pamięci interwału muzycznego proponując i wdrażając odpowiednie metody pomiaru tych wielkości. Prowadzi badania skal wrażeniowych wyodrębnionych wymiarów wysokości i barwy dźwięku, w tym wysokości naturalnej i chromatycznej, dysonansu sensorycznego, szorstkości, jasności oraz uciążliwości dźwięku. Prowadzi eksperymenty dotyczące zdolności dyskryminacyjnej słuchu w zakresie barwy i wysokości. Opracował model wielowymiarowej struktury kodu komunikacji muzycznej i jego relacji do fonologicznego kodu języka.
      Wykonał szereg prac o charakterze teoretycznym i aplikacyjnym dotyczących analizy funkcjonowania i poprawy jakości instrumentów muzycznych oraz prac dotyczących projektowania i oceny akustyki sal koncertowych. Prowadził badania dotyczące zagrożenia słuchu muzyków narażonych na długotrwałe działanie silnych dźwięków muzycznych. W ciągu wielu lat był aktywnie zaangażowany w  studia dotyczące poprawy funkcjonowania w Polsce modelu upowszechniania kultury muzycznej wśród dzieci i młodzieży. Jako rektor Akademii Muzycznej im. F. Chopina zainicjował i wraz z zespołem 50 specjalistów wykonał w latach 1982-84 ekspertyzę naukową dotyczącą stanu upowszechnienia muzyki w Polsce. W latach 1985-87 kierował badawczym Programem Rządowym pt. Edukacja Muzyczna w Polsce, a w latach 1995-97 z ramienia Komitetu Badań Naukowych nadzorował realizację tematu zamówionego w KBN przez resort kultury i sztuki, dotyczącego optymalizacji modelu nauczyciela muzyki w szkolnictwie ogólnokształcącym.
      Wyniki swoich prac opublikował w ponad 200 artykułach zamieszczonych w czasopismach naukowych i w zbiorach referatów podstawowych na kongresach i sympozjach naukowych (z czego 50 za granicą). Wypromował 15 doktorów; w kierowanej przeze niego Katedrze Akustyki Muzycznej wykonano 6 prac habilitacyjnych; 4 jego wychowanków otrzymało tytuły naukowe, dwóch spośród nich kieruje zakładami naukowymi w USA i Kanadzie.

fot. Daniel Wierzejski

Najczęściej czytane:

CANTICUM PROFUGORUM – oratorium Krzysztofa Knittla o uchodźstwie i wojnie na najnowszej płycie ANAKLASIS

Motywem dzieła Krzysztofa Knittla jest uchodźstwo i związana z nim niepewność oraz niepokój przed nieznanym, a także druga strona tego tematu, czyli konieczność udzielenia pomocy i schronienia. Tekst oratorium opiera się na wierszach Tadeusza Sławka. W utworze znajdziemy śpiew, recytacje, partie chóralne oraz improwizacje oparte na tradycjach Bliskiego Wschodu. Premiera albumu już 15 marca podczas 11. Festiwalu Prawykonań.

Muzyczne spotkania. Czas radości i świętowania

Przez dwa dni stolica Dolnego Śląska stała się centrum polskiego świata muzycznego. Jubileusz 80-lecia Polskiego Wydawnictwa Muzycznego zorganizowany we współpracy z Narodowym Forum Muzyki we Wrocławiu to 35 wydarzeń, 28 godzin koncertów, spotkań i warsztatów edukacyjnych. To także występy blisko 500 muzyków zrzeszonych w 8 formacjach artystycznych NFM oraz dzieła 35 kompozytorów związanych z Oficyną. 

Muzyka, której słuchał Jagiełło. Nowe życie słynnego rękopisu

Muzykolodzy nazywają go potocznie „Kras 52” – od sygnatury, jaką nadano mu w Bibliotece Krasińskich. To najcenniejsze polskie źródło średniowiecznej muzyki polifonicznej, która kształtowała dźwiękowy krajobraz ówczesnego Krakowa oraz dworu pierwszych Jagiellonów. Teraz manuskrypt zyskuje nowe życie dzięki wydaniu wykonawczemu w opracowaniu Agnieszki Budzińskiej-Bennett i Marca Lewona. „Kodeks Krasińskich” ukaże się już 20 marca nakładem Polskiego Wydawnictwa Muzycznego.

Poznaj Moc muzyki – odkryj radość ze słuchania

Moc muzyki to osiem arkuszy sporządzonych według autorskiej metody Michała Moca. Uczą, jak aktywnie słuchać muzyki, rozwijać muzyczną spostrzegawczość i wyobraźnię oraz zwiększać kompetencje w obszarze kształcenia słuchu.

Spotkanie autorskie z Krzysztofem Knittlem i Michałem Mendykiem wokół książki „Granice niczego”

Polskie Wydawnictwo Muzyczne zaprasza na spotkanie autorskie wokół książki Granice niczego. Podczas 11 edycji Festiwalu Prawykonań, 15 marca 2025 o godzinie 13.00 w siedzibie Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia, Krzysztof Knittel wraz z Michałem Mendykiem opowiedzą o pracy nad książką, o towarzyszących im inspiracjach, a także spróbują odnaleźć odpowiedź na pytanie: gdzie są granice niczego? 

Muzyczne spotkania PWM na antenie Programu Drugiego Polskiego Radia

Dołącz do nas we wspólnym świętowaniu dzięki radiowej Dwójce! Zapraszamy do słuchania transmisji radiowej nadawanej na żywo prosto z jubileuszu osiemdziesięciolecia Polskiego Wydawnictwa Muzycznego w Narodowym Forum Muzyki we Wrocławiu, a także retransmisji koncertów jubileuszowych na antenie Programu Drugiego Polskiego Radia. 

FRYDERYKI 2025: 6 nominacji dla ANAKLASIS!

#wyostrzsłuch na nominowane albumy od ANAKLASIS! Po raz kolejny płyty wydane przez wytwórnię płytową działającą pod auspicjami Polskiego Wydawnictwa Muzycznego nominowano do prestiżowych nagród fonograficznych Fryderyk.

11. Festiwal Prawykonań. Polska Muzyka Najnowsza

Katowice ponownie staną się centrum polskiej muzyki współczesnej. 11. Festiwal Prawykonań, który odbędzie się w dniach 14-16 marca w siedzibie Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia, będzie okazją do wyjątkowych odkryć – tych najnowszych, ale także tych, które na swój czas musiały poczekać. Polskie Wydawnictwo Muzyczne jest partnerem wydarzenia.

Marzec 2025 czasem wyjątkowych premier muzycznych

Rozpoczynający się miesiąc ma szansę zapisać się w historii muzyki polskiej nie tylko ze względu na dużą liczbę prawykonań. Uwagę entuzjastów muzyki skupią wydarzenia w Krakowie, Wrocławiu, Katowicach i Warszawie. Swoje premiery będą miały tam zarówno utwory najnowsze, jak i dzieła starsze, które po wielu latach zapomnienia zostaną włączone do życia koncertowego. 

Balet ma wielu Ojców. Kto jest autorem „Wesela w Ojcowie”? – Historia pewnego utworu

Bezprecedensowy hit teatralny – w samej Warszawie w ciągu 50 lat od prapremiery doczekał się 800 przedstawień. Kiedy Polacy nie posiadali własnego państwa, rozpowszechniał rodzimą kulturę i tańce, docierając m.in. do Paryża, Pragi, Lwowa, Mińska, Kijowa, Wilna, Petersburga czy Moskwy. W kolejnej odsłonie cyklu Historia pewnego utworu bierzemy pod lupę Wesele w Ojcowie, szukając Ojca (a raczej Ojców!) jego sukcesu.