2023-07-17

Flet jest jednym z najpopularniejszych instrumentów dętych. Nic więc dziwnego, że literatura fletowa daje wykonawcom szerokie możliwości wyboru utworów pod względem stylistyki i poziomu trudności. O dokonanie wyboru ważnych publikacji na ten instrument, wydanych przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne, poprosiliśmy Alicję Molitorys – solistkę i kameralistkę związaną z Orkiestrą Muzyki Nowej, współzałożycielkę tria harfowego Lorien Trio.
 

Fryderyk Chopin – Wariacje na flet i fortepian

Niektórzy poddają w wątpliwość autorstwo partii fortepianu Wariacji na temat Non piu mesta, ale trudno zaprzeczyć, że urokliwa i popisowa partia fletu potrafi zachwycić publiczność. Zwłaszcza miło wspominam zachwyt Japończyków, dla których muzyka Chopina jest synonimem polskości. Chopin zagrany na flecie? Co za niespodzianka!

Wojciech Kilar – Sonatina na flet i fortepian

Nuty Sonatiny zakupiłam natychmiast, kiedy ukazały się w ofercie PWM w latach 90. Utwór zafascynował mnie od pierwszej zagranej nuty, a część III nieodmiennie przywołuje na myśl ukochane góry. W roku 2002 wystąpiłam w Katowicach na koncercie urodzinowym wówczas 70-letniego kompozytora. Wojciech Kilar z dużym zainteresowaniem wysłuchał mojego wykonania, komentując później w rozmowie, że zupełnie zapomniał o tym swoim studenckim utworze. Ach, ta młodzieńcza werwa! 

Alicja Molitorys poleca publikacje PWM na flet

Witold Lutosławski – Trzy fragmenty na flet i harfę (lub fortepian)

Trzy fragmenty pierwszy raz ukazały się drukiem w latach 60. w Szkole na flet Eugeniusza Towarnickiego. To cudowne, że po latach PWM zdecydowało się spopularyzować urokliwe miniatury poprzez ich wydanie w formie samodzielnej publikacji. Często włączam Trzy fragmenty w program koncertów tria harfowego Lorien jako duetowe urozmaicenie, zwłaszcza w kontekście muzyki francuskiej. 

Uwaga na część pierwszą! Harfiści bardzo nie lubią, gdy na tle ich motorycznej partii fleciści zbyt swobodnie podchodzą do realizacji rytmu. Wbrew pozorom, tutaj nic już nie trzeba kombinować, zniekształcając rytm w imię pseduointerpretacji. Sam kompozytor zadbał (dokładnie zapisując rytm), by melodia fletu snuła się arabeskowo na tle nieustępliwych trioli harfy.

Zdaniem mojej muzycznej partnerki, harfistki Agnieszki Kaczmarek-Bialic: „Przy niezbędnej dyscyplinie rytmicznej należy zbudować atmosferę magii w taki sposób, aby mimo skomplikowanego rytmu stworzyć wrażenie swobody i niesamowitości. W końcu tytuł zobowiązuje!"

Feliks Tomaszewski – Wybór etiud

Etiudy XIX-wiecznych wirtuozów fletów chyba na zawsze pozostaną w kanonie szkół fletowych na całym świecie. Wybór etiud dokonany przed 70. laty przez Feliksa Tomaszewskiego to jedno z najlepszych kompendiów dostępnych na rynku. Wciąż aktualne pozostają kryteria, którymi się kierował:

• dążenie do podniesienia muzykalności uczniów,

• systematyczne opanowywanie przez nich instrumentu,

• wybór etiud o wartościach artystycznych, 

• stopniowe wprowadzanie w coraz to nowe zagadnienia techniki.

Maurycy Moszkowski – Taniec hiszpański na flet i fortepian, op. 12 nr 1 i 2

Taniec hiszpański nr 2 na flet i fortepian wchodzi w skład pierwszej części Szkoły na flet Edwarda Towarnickiego. Choć zasłużony podręcznik zestarzał się metodycznie, to jednak zamieszczone tam utwory są nadal cenione przez pedagogów i lubione przez uczniów. To dobrze, że oba Tańce hiszpańskie są dostępne w ofercie PWM jako osobne miniatury.

Osobiście z sentymentem wspominam swoje pierwsze wykonanie Tańca Moszkowiego, gdyż był to mój debiut artystyczny w sali koncertowej Filharmonii Śląskiej w Katowicach. Ach, kiedy to było? Jakoś w zeszłym tysiącleciu…

Antologia muzyki współczesnej – flet

została wydana w 2000 roku. Zbiór solowych miniatur obejmuje utwory polskich kompozytorów skomponowane między rokiem 1965 (Miniatura Jana Antoniego Wichrowskiego) a 1996 (À la recherche du son perdu Zbigniewa Bargielskiego). To wartościowy wybór XX-wiecznych kompozycji czołowych twórców. 

Jako specjalistka muzyki współczesnej wiele nut otrzymuję w wersji elektronicznej bezpośrednio od kompozytorów. Jak chociażby ostatnio Agata Zubel przesłała mi Connect 2 na piccolo i fortepian. Utwór, który swą premierę miał ledwie miesiąc temu! Niemniej, jak tylko w PWM pojawiają się nowości fletowe, zaraz kupuję kolejne perełki do kolekcji współczesnej. Lubię niespodzianki!

Pozostałe polecane tytuły:

Agata Zubel – Aria z opery Bildbeschreibung na flet basowy

Paweł Łukaszewski – Lullaby na flet i harfę

Dariusz Przybylski – Figure veneziane na flet solo