Aktualności
Instrument miesiąca: obojowe rekomendacje Arkadiusza Krupy
2024-02-20
Wybór trudny, ale nie niemożliwy. Oto 5 utworów, które Arkadiusz Krupa, pierwszy oboista orkiestry Sinfonia Varsovia oraz wykładowca UMFC szczególnie poleca zarówno adeptom, jak i dojrzałym muzykom, którzy chcieliby uatrakcyjnić swój repertuar.
Z wielu znakomitych utworów na obój wydanych przez PWM, trudno wybrać kilka najciekawszych, gdyż wszystkie w mojej ocenie są bardzo wartościowe. Wybrałem pięć utworów skierowanych do oboistów o różnym stopniu zaawansowania, z którymi na przestrzeni lat mam osobiście wiele miłych doświadczeń, zarówno jako wykonawca, jak i pedagog.
Paweł Łukaszewski, Trinity Concertino na obój i fortepian
Piękny, pełen zadumy, elementów medytacyjnych, pięknej harmonii, motoryki przeplatanej lirycznymi fragmentami utwór skomponowany przez jednego z moich ulubionych współczesnych kompozytorów. Jego kompozycje natchnione są nurtem sakralnym, nadającym niezwykłą głębię. Miałem zaszczyt i okazję nagrać Trinity Concertino z orkiestrą i muszę przyznać, że interpretacyjnie utwór wymaga dojrzałości muzycznej. Polecam go więc studentom i oboistom o większym doświadczeniu. Utwór został wydany przez PWM w wersji na obój i fortepian, co umożliwia poznanie i prezentowanie go bez konieczności angażowania orkiestry.
Witold Lutosławski, Epitafium na obój i fortepian
Sztandarowy utwór w literaturze oboistów na całym świecie. Ważna pozycja również w dorobku samego kompozytora, niestety często nieumiejętnie interpretowana, zwłaszcza przez młodych adeptów sztuki. Dokładność, z jaką kompozytor określił artykulację, dynamikę, tempa poszczególnych fragmentów, jednocześnie pozostawiając fragmenty niemal aleatoryczne, sprawiają trudności wielu oboistom, choć sam utwór nie jest technicznie skomplikowany. Miałem osobiście ogromny zaszczyt wykonać Epitafium wiele lat temu przed samym Mistrzem podczas „Koncertu Roku” w Warszawie, dlatego też z przymrużeniem oka uzurpuję sobie prawo do wyrażania uwag dotyczących interpretacji, która zostawia wykonawcy wiele miejsca na wyrażenie samego siebie, jednak w wyraźnie określonych przez kompozytora ramach.
Grażyna Bacewicz, Sonatina na obój i fortepian
Sonatina była jedną z pozycji na Międzynarodowym Konkursie Oboistów i Fagocistów w Łodzi i mam wrażenie, iż od tego momentu ten uroczy, przewrotny w swym charakterze utwór z melancholijną wolną częścią jest częściej wykonywany. Jest bardzo ciekawą i dobrze przyjmowaną przez publiczność kompozycją o klasycznej formie. Skala jej technicznych trudności pozwala na wykonywanie jej już w drugim stopniu szkoły muzycznej. Wolną cześć nie jest łatwo zagrać młodym wykonawcom w podanym przez wydawnictwo tempie, ale uważam, iż w szybszym tempie cześć ta nie traci swego uroku, jeśli będzie wykonana w odpowiednim charakterze.
Arkadiusz Krupa z grupą uczestników Zimowej Akademii Muzyki 2024 w Europejskim Centrum Muzyki K. Pendereckiego w Lusławicach, fot. prywatne archiwum A. Krupy
Józef Świder, Andante na obój i fortepian
Jednoczęściowa miniatura o estetyce neoromantycznej z piękną kantyleną, odnaleziona i wydana już po śmierci kompozytora, pochodzi ze wczesnej jego twórczości. Utwór polecam wszystkim oboistom od najmłodszych do dojrzałych artystów, którzy mogą uzupełniać swe recitale tą krótką, ale jakże uroczą kompozycją. Pomimo iż wydany materiał nutowy pozbawiony jest zróżnicowanej artykulacji w partii oboju, to można interpretować go w wokalnej stylistyce, dodając legata, aby uszlachetnić charakter jego pięknych fraz.
Antologia Muzyki Współczesnej na obój solo
To zbiór niezwykle interesujących utworów wybitnych polskich kompozytorów, które stawiają wykonawcom poprzeczkę wysoko zarówno pod względem interpretacyjnym, jak i technicznym, dlatego uważam, iż są przeznaczone dla studentów oraz profesjonalistów. Stanowią świetną pozycję repertuarową do konkursów obojowych czy recitali.
Większość utworów wydanych przez PWM miałem okazję grywać lub nagrywać w tym, oprócz powyżej wymienionych, podwójny koncert Lutosławskiego, Bogusławskiego koncert na obój i orkiestrę, kompozycje Szalonka i wiele innych. Nie wyobrażam sobie, aby polscy oboiści nie znali polskich kompozycji na obój, nie próbowali ich wykonywać. Promocja polskiej kultury to zarówno nasz wspólny zaszczyt, jak i obowiązek, dlatego gorąco namawiam do poznawania oraz poszerzania naszego rodzimego repertuaru, wspaniale wydanego przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne.
***
Rekomendowane publikacje pochodzą z katalogu Polskiego Wydawnictwa Muzycznego. Możecie je znaleźć w naszym e-sklepie, w księgarni stacjonarnej w Krakowie i dobrych księgarniach muzycznych. W formie elektronicznej szukajcie na www.nkoda.com.
Najczęściej czytane:
Występuje na najsłynniejszych estradach muzycznych: nowojorskich Carnegie Hall i Lincoln Center, Concertgebouw w Amsterdamie, na BBC Proms w londyńskiej Royal Albert Hall czy wiedeńskich Musikverein i Konzerthaus. W lutym 2021 roku podpisała ekskluzywny kontrakt z prestiżowym wydawnictwem fonograficznym Deutsche Grammophon. Od tego roku Bomsori Kim nosi zaszczytny tytuł ambasadorki twórczości Grażyny Bacewicz, na całym świecie bowiem wykonuje i promuje muzykę tej najważniejszej polskiej kompozytorki.
Filharmonia Pomorska im. Ignacego Jana Paderewskiego w Bydgoszczy zaprasza do udziału w Konkursie Kompozytorskim na utwór symfoniczny inspirowany gobelinem Jerzego Krechowicza Piesomen Antropon (Uczyńmy Człowieka) Ceta.Konkurs adresowany jest do profesjonalnych kompozytorów urodzonych przed 10 kwietnia 1999 r. Termin zgłoszenia partytur upływa z dniem 1 kwietnia 2025 roku.
70 lat temu ukazał się literacki portret Fryderyka Chopina pióra Jarosława Iwaszkiewicza, który na stałe wpisał się do kanonu literatury poświęconej kompozytorowi. Teraz, dzięki staraniom Polskiego Wydawnictwa Muzycznego, powraca na półki w specjalnej, odświeżonej, jubileuszowej edycji. Premiera nowego wydania już 26 lutego.
W lutym zaglądamy do pracowni Sławomira Kupczaka – kompozytora związanego z Polskim Wydawnictwem Muzycznym od ponad dwunastu lat. Tworzy muzykę solową, kameralną, symfoniczną, elektroakustyczną, teatralną oraz filmową. Jak sam przyznaje, komponowanie jest procesem złożonym i skomplikowanym, ale jednocześnie jest też przygodą, niosącą ze sobą sporą radość. Na jego biurku znajdziemy całkiem sporo urządzeń i przyrządów służących tworzeniu kolejnych utworów.
Muzyczne spotkania odbywające się w ramach tegorocznego jubileuszu 80-lecia Polskiego Wydawnictwa Muzycznego będą okazją do poznania najpiękniejszych dzieł muzyki kameralnej i chóralnej oraz zacieśnienia więzi między słuchaczami a kompozytorami i wykonawcami. Nie zabraknie również utworów solowych skomponowanych na dzwony carillonu. Do wspólnego świętowania podczas jubileuszowych koncertów zapraszamy w dniach 7–8 marca do Narodowego Forum Muzyki im. Witolda Lutosławskiego we Wrocławiu.
W ramach obchodów jubileuszu 80-lecia Polskiego Wydawnictwa Muzycznego zapraszamy do różnych przestrzeni NFM na spotkania edukacyjne. W ciągu dwóch dni świętowania odbędzie się szereg wydarzeń, które pozwolą uczestnikom na głębsze poznanie historii polskiej muzyki oraz jej twórców.
To już osiemdziesiąt lat od kiedy Polskie Wydawnictwo Muzyczne wspiera rozwój polskiej kultury muzycznej na świecie. Przypadający w 2025 roku jubileusz Oficyna uświetni serią koncertów z udziałem artystów najwyższej próby w renomowanych salach koncertowych w Polsce. Podczas licznych aktywności muzycznych i edukacyjnych towarzyszyć nam będzie najlepsza polska twórczość. Do wspólnego świętowania zapraszamy już 7 i 8 marca do Wrocławia!
W lutym po raz pierwszy wykonane zostaną najnowsze utwory Agaty Zubel i Zygmunta Krauze. Chociaż oba dzieła różnią się od siebie pod względem obsady czy sposobu konstrukcji, to w przypadku źródła inspiracji łączy je eksploracja zagadnień związanych z malarstwem.
Współczesny jazz i XV-wieczna polifonia – czy te światy da się pogodzić? Ależ tak! Dowodem na to jest płyta LAETA MUNDUS od wytwórni ANAKLASIS, która splata głosy dwóch epok w swoistą harmonię sfer. Od 29 stycznia album dostępny jest także na winylu.
Przeglądając spisy dzieł Franciszka Lessla, wśród kompozycji na fortepian i orkiestrę znajdziemy Kaprys i wariacje op. 10 oraz Potpourri op. 12. Nie wszyscy wiedzą jednak, że pod tymi tytułami tak naprawdę kryje się... jeden i ten sam utwór! Jak do tego doszło i co wspólnego mają z tym lipska prasa muzyczna, Tadeusz Kościuszko i polskie damy? W nowym cyklu „Historia pewnego utworu” co miesiąc weźmiemy pod lupę wybraną kompozycję – przypomnimy najciekawsze wątki związane z genezą jej powstania, procesem twórczym, recepcją i dalszymi dziejami.
