Opuszczasz polską wersję strony.
Na stronie anglojęzycznej nie będziesz mieć możliwości kontynuacji zakupów.
Czy chcesz przejść na wersję anglojęzyczną?
TAK NIE
Urodził się 23 stycznia 1888 r. Krakowie, w muzykalnej rodzinie. W dzieciństwie rozpoczął naukę gry na fortepianie i flecie. Po ukończeniu gimnazjum pragnął kontynuować studia muzyczne za granicą, ale jego matka nie zgodziła się, aby jej syn w tak młodym wieku opuścił dom. Został przyjęty na wydział prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.
Równolegle do studiów prawniczych pogłębiał wiedzę z zakresu kompozycji, teorii i historii muzyki, pod kierunkiem Feliksa Nowowiejskiego, Władysława Żeleńskiego i Zbigniewa Jachimeckiego. Uczył się również gry na organach. Jego ojciec był właścicielem małego przedsiębiorstwa przemysłowego i z czasem zaczął zapoznawać syna ze sposobem prowadzenia interesu. Mimo że ojciec obarczał go sprawami fabryki, Jerzy znajdował czas na grę na flecie w orkiestrach symfonicznych i zespołach kameralnych, na grę na organach w katedrze i komponowanie. Po wybuchu I wojny światowej jego rodzice i siostry wyjechali do Wiednia, zostawiając Jerzego odpowiedzialnym za przedsiębiorstwo, jednak mimo licznych zajęć nie przestawał komponować.
Po wojnie zwrócono się do niego z prośbą o odtworzenie partytury „Strasznego dworu” Moniuszki. Wersja przygotowana na podstawie wyciągu fortepianowego została wystawiona 2 lipca 1919 r. w Teatrze Słowackiego w Krakowie i zyskała duże uznanie krytyków. Niewątpliwie sukces tego przedstawienia przyczynił się do skomponowania w 1920 r. własnej opery – baśni muzycznej „Zaczarowane koło” do libretta wg dramatu L. Rydla, której premiera miała miejsce w Bytomiu w 1955 r. Utwór ten rozpoczął okres intensywnego komponowania. W kolejnych latach powstały m.in. poematy symf. „Pielgrzym”, „W górach”, „Legenda o Turbaczu”, suita „Moim dzieciom – miniaturek pięć”, I Symfonia i Koncert fortepianowy Des-dur.
Od 1928 r. nastąpił długi okres ciszy twórczej. Z istniejącej korespondencji wiadomo, że w tym okresie fabryka się rozbudowywała. Dopiero po ośmiu latach, w pierwszej połowie 1936 r. powstały „Wariacje symfoniczne”, a w czerwcu 1937 r. kompozytor ukończył preludium symfoniczne „Zaczarowane jezioro” – ostatni całkowicie zinstrumentowany utwór. Zginął tragicznie 11 listopada 1937 r. w katastrofie samolotu pasażerskiego koło Piaseczna pod Warszawą. Został pochowany w Krakowie, w rodzinnym grobowcu, na cmentarzu Św. Salwatora. Nie doczekał się wykonania swojej opery, ani szerszego uznania przez polskie środowisko muzyczne.
Równolegle do studiów prawniczych pogłębiał wiedzę z zakresu kompozycji, teorii i historii muzyki, pod kierunkiem Feliksa Nowowiejskiego, Władysława Żeleńskiego i Zbigniewa Jachimeckiego. Uczył się również gry na organach. Jego ojciec był właścicielem małego przedsiębiorstwa przemysłowego i z czasem zaczął zapoznawać syna ze sposobem prowadzenia interesu. Mimo że ojciec obarczał go sprawami fabryki, Jerzy znajdował czas na grę na flecie w orkiestrach symfonicznych i zespołach kameralnych, na grę na organach w katedrze i komponowanie. Po wybuchu I wojny światowej jego rodzice i siostry wyjechali do Wiednia, zostawiając Jerzego odpowiedzialnym za przedsiębiorstwo, jednak mimo licznych zajęć nie przestawał komponować.
Po wojnie zwrócono się do niego z prośbą o odtworzenie partytury „Strasznego dworu” Moniuszki. Wersja przygotowana na podstawie wyciągu fortepianowego została wystawiona 2 lipca 1919 r. w Teatrze Słowackiego w Krakowie i zyskała duże uznanie krytyków. Niewątpliwie sukces tego przedstawienia przyczynił się do skomponowania w 1920 r. własnej opery – baśni muzycznej „Zaczarowane koło” do libretta wg dramatu L. Rydla, której premiera miała miejsce w Bytomiu w 1955 r. Utwór ten rozpoczął okres intensywnego komponowania. W kolejnych latach powstały m.in. poematy symf. „Pielgrzym”, „W górach”, „Legenda o Turbaczu”, suita „Moim dzieciom – miniaturek pięć”, I Symfonia i Koncert fortepianowy Des-dur.
Od 1928 r. nastąpił długi okres ciszy twórczej. Z istniejącej korespondencji wiadomo, że w tym okresie fabryka się rozbudowywała. Dopiero po ośmiu latach, w pierwszej połowie 1936 r. powstały „Wariacje symfoniczne”, a w czerwcu 1937 r. kompozytor ukończył preludium symfoniczne „Zaczarowane jezioro” – ostatni całkowicie zinstrumentowany utwór. Zginął tragicznie 11 listopada 1937 r. w katastrofie samolotu pasażerskiego koło Piaseczna pod Warszawą. Został pochowany w Krakowie, w rodzinnym grobowcu, na cmentarzu Św. Salwatora. Nie doczekał się wykonania swojej opery, ani szerszego uznania przez polskie środowisko muzyczne.
Dzień Edukacji Muzycznej
Sprawdź
Kompozytor miesiąca
Sprawdź
Newsletter PWM
Zapisz się
Newsletter dla partnerów
Zapisz się
Materiały dla nauczyciela
Zobacz
Copyright © 2013 PWM


Administratorem dobrowolnie podanych danych osobowych jest Polskie Wydawnictwo Muzyczne z siedzibą w Krakowie (31-111) przy Al. Krasińskiego 11A. Twoje dane osobowe będą przetwarzane w celu wysyłki Newslettera zawierającego informacje marketingowe administratora danych. Posiada Pani/Pan prawo dostępu do treści oraz poprawiania swoich danych osobowych. Informujemy, iż poza podmiotami uprawnionymi na podstawie przepisów prawa, zebrane dane osobowe nie będą udostępniane.
Zamknij