Raoul Koczalski, Raul, von, pseud. Georg Armand, urodzony 3 stycznia 1884r. w Warszawie, zmarł 24 listopada 1948 roku w Poznaniu, polski pianista i kompozytor. Pierwszymi jego nauczycielami muzyki byli jego rodzice. W 1888 roku, w wieku 4 lat, debiutował na koncertach w Warszawie (15 marca) i Rydze (31 października), rozpoczynając karierę „cudownego dziecka” (grał m.in. mazurki i walce Chopina). W 7. Roku życia otrzymał nagrodę konserwatoriom w Paryżu (Premier Prix d’Enfant), a także tytuły nadwornego pianisty króla Hiszpanii, szacha perskiego i sułtana tureckiego. Występował w całej Europie, jego repertuar obejmował także utwory Bacha, Beethovena („Sonata Waldsteinowska”), Liszta, Antona Rubinsteina i Paderewskiego; w 1896 roku w Lipsku obchodził już jubileusz 1000. koncertu. Lekcji gry fortepianu udzielał mu Anton Rubinstein w Petersburgu, a następnie naukę muzyki kontynuował w Warszawie u J. Gadomskiego (fortepian), we Lwowie u H. Jareckiego (instrumentacja), L. Marka (fortepian) i w latach 1902-1905 u K. Mikulego (fortepian i kompozycja). Studiował również muzykologię i filozofię na uniwersytecie w Paryżu. W związku z ożywioną działalnością koncertową przebywał najczęściej za granica, mieszkał głównie w Niemczech (Wiesbaden, Lipsk i Berlin). W czasie II wojny światowej był represjonowany przez władze niemieckie. Zabroniono mu występów publicznych oraz opuszczenia Berlina; organizował mimo to koncerty domowe dla przyjaciół i uczniów. W 1945 roku powrócił do kraju i został profesorem klasy fortepianu w PWSM w Poznaniu i Warszawie, nadal prowadził działalność koncertową. Na 1949 rok planował liczne występy z okazji 100. Rocznicy śmierci F. Chopina. Utwory Chopina w wykonaniu Koczalskiego zostały wydane na płytach Columbia, HMV, Muza, Odeon, Polydor, Pearl CD („Raoul Koczalski Plays Chopin”). W uznaniu zasług dla rozwoju kultury polskiej został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Oficerskim Polonia Restituta.
Witold Dziura, Encyklopedia muzyczna PWM, KLŁ
