Opuszczasz polską wersję strony.
Na stronie anglojęzycznej nie będziesz mieć możliwości kontynuacji zakupów.
Czy chcesz przejść na wersję anglojęzyczną?
TAK NIE
Stanisław Duniecki, urodzony 25 listopada 1839 roku we Lwowie, zmarł 16 grudnia 1870 roku w Wenecji, polski kompozytor. Początkowo uczył się gry na fortepianie i kompozycji u J.K. Kesslera. W latach 1854-1858 przebywał na studiach w Lipsku, w 1859 uzupełniał je w Wiedniu, następnie w Brukseli u F.J. Fétisa oraz w Paryżu. W 1863 roku wrócił do kraju, po czym objął posadę kapelmistrza teatru we Lwowie, tam wystawił w 1864 roku swoją najpopularniejsza operetkę „Paziowie królowej Marysieńki”, którą grano w 1865 roku także w Wiedniu i w Krakowie. Wykonywana z udziałem Heleny Modrzejewskiej w roli pazia Stefana, cieszyła się w Krakowie dużym powodzeniem. Następnie Duniecki przebywał w Warszawie, pisał sprawozdania z przedstawień operowych w tygodniku „Kłosy”. Ponieważ opera w Warszawie nie wystawiła jego „Paziów”, objął w 1866 roku stanowisko kapelmistrza orkiestry teatru krakowskiego. Podczas pobytu w Krakowie zajął się organizowaniem przedstawień operowych – wystawił „Halkę” (29 listopada 1866) z udziałem M. Gruszczyńskiej (na przedstawieniu 29 grudnia obecny był kompozytor) oraz „Verbum nobile” (18 stycznia 1867r.) Moniuszki , a także własne opery i operetki – ale mimo tych wysiłków opera krakowska się nie utrzymała. Duniecki pisał również artykuły w krakowskim tygodniku „Kalina”. Na skutek choroby płuc wyjechał w 1867 roku za granicę. Przebywał w Rumunii, Meranie, Tyrolu, wreszcie osiadł w Wenecji.
Nawiązując do zasobu środków technicznych Rossiniego i Offenbacha Duniecki uprawiał przede wszystkim opery komiczne, operetki, wodewile, spośród których współcześni szczególnie cenili takie utwory jak „Paziowie królowej Marysieńki” i „Pokusa”. Przypuszcza się, że w niedokończonej operze „Igor” chciał nawiązać do zdobyczy Wagnera, gdyż entuzjastycznie odnosił się do jego kontrowersyjnych jak na owe czasy dzieł.
Irena Poniatowska, Encyklopedia muzyczna PWM, C-D
Nawiązując do zasobu środków technicznych Rossiniego i Offenbacha Duniecki uprawiał przede wszystkim opery komiczne, operetki, wodewile, spośród których współcześni szczególnie cenili takie utwory jak „Paziowie królowej Marysieńki” i „Pokusa”. Przypuszcza się, że w niedokończonej operze „Igor” chciał nawiązać do zdobyczy Wagnera, gdyż entuzjastycznie odnosił się do jego kontrowersyjnych jak na owe czasy dzieł.
Irena Poniatowska, Encyklopedia muzyczna PWM, C-D
Copyright © 2013 PWM
x
Zamknij
Administratorem dobrowolnie podanych danych osobowych jest Polskie Wydawnictwo Muzyczne z siedzibą w Krakowie (31-111) przy Al. Krasińskiego 11A. Twoje dane osobowe będą przetwarzane w celu wysyłki Newslettera zawierającego informacje marketingowe administratora danych. Posiada Pani/Pan prawo dostępu do treści oraz poprawiania swoich danych osobowych. Informujemy, iż poza podmiotami uprawnionymi na podstawie przepisów prawa, zebrane dane osobowe nie będą udostępniane.
Zamknij