Opuszczasz polską wersję strony.
Na stronie anglojęzycznej nie będziesz mieć możliwości kontynuacji zakupów.
Czy chcesz przejść na wersję anglojęzyczną?
TAK NIE
Józef Brzowski
1805-1888
Józef Brzowski, urodzony 22 listopada 1805 (lub 1803) roku w Warszawie, zmarł 3 grudnia 1888 tamże, polski kompozytor, pedagog, dyrygent, wiolonczelista i publicysta muzyczny. Pierwsze lekcje muzyki pobierał u swojego szwagra, Karola Kurpińskiego, a od 1821 roku studiował w konserwatorium w Warszawie harmonię u W. Würfla i grę na wiolonczeli u J. Wagnera; osiągnął też biegłość w grze na fortepianie.
W 1824 roku został zaangażowany jako wiolonczelista do orkiestry operowej, od 1827 roku pełnił ponadto funkcje korepetytora w balecie i asystenta dyrygenta, później też dyrygenta baletu i melodramatu. Ok. 1833 roku zrezygnował z pracy w teatrze, aby poświęcić się kompozycji. W latach 1836-1837 odbył podróż artystyczną po Niemczech i Francji.
Opinię dobrego pedagoga zyskał Brzowski dzięki sukcesom pianistycznym córki Jadwigi (Brzowska-Méjean). W 1957 roku został współpracownikiem „Ruchu Muzycznego”. W 1861 roku objął w Instytucie Muzycznym w Warszawie stanowisko inspektora, a od 1866 roku prowadził klasę fortepianu dla śpiewaków. W tym okresie wyjeżdżał kilkukrotnie do Brukseli, gdzie wykonano z dużym powodzeniem kilka jego kompozycji (2 msze, kantatę, „Te Deum”). Belgijskie sukcesy skłoniły Brzowskiego do napisania opery o bohaterze Flandrii J. von Artevelde pt. „Ruvaert Flandrii czyli Piwowar z Gandawy”.
Stanisław Lachowicz, Encyklopedia Muzyczna PWM, t.1
W 1824 roku został zaangażowany jako wiolonczelista do orkiestry operowej, od 1827 roku pełnił ponadto funkcje korepetytora w balecie i asystenta dyrygenta, później też dyrygenta baletu i melodramatu. Ok. 1833 roku zrezygnował z pracy w teatrze, aby poświęcić się kompozycji. W latach 1836-1837 odbył podróż artystyczną po Niemczech i Francji.
Opinię dobrego pedagoga zyskał Brzowski dzięki sukcesom pianistycznym córki Jadwigi (Brzowska-Méjean). W 1957 roku został współpracownikiem „Ruchu Muzycznego”. W 1861 roku objął w Instytucie Muzycznym w Warszawie stanowisko inspektora, a od 1866 roku prowadził klasę fortepianu dla śpiewaków. W tym okresie wyjeżdżał kilkukrotnie do Brukseli, gdzie wykonano z dużym powodzeniem kilka jego kompozycji (2 msze, kantatę, „Te Deum”). Belgijskie sukcesy skłoniły Brzowskiego do napisania opery o bohaterze Flandrii J. von Artevelde pt. „Ruvaert Flandrii czyli Piwowar z Gandawy”.
Stanisław Lachowicz, Encyklopedia Muzyczna PWM, t.1
Copyright © 2013 PWM
x
Administratorem dobrowolnie podanych danych osobowych jest Polskie Wydawnictwo Muzyczne z siedzibą w Krakowie (31-111) przy Al. Krasińskiego 11A. Twoje dane osobowe będą przetwarzane w celu wysyłki Newslettera zawierającego informacje marketingowe administratora danych. Posiada Pani/Pan prawo dostępu do treści oraz poprawiania swoich danych osobowych. Informujemy, iż poza podmiotami uprawnionymi na podstawie przepisów prawa, zebrane dane osobowe nie będą udostępniane.
Zamknij