PWM

Szukaj
Zaawansowane
Rzeczpospolita Polska
Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego
biuletyn informacji publicznej

Andrzej Koszewski

Andrzej Koszewski

1922-2015

Andrzej Koszewski urodził się 26 lipca 1922 w Poznaniu. W latach 1935-39 był członkiem Poznańskiego Chóru Katedralnego (dyr. ks. W. Gieturowski). Studiował teorię muzyki i kompozycję w PWSM w Poznaniu u S. B. Poradowskiego (1946-53) i w PWSM w Warszawie u T. Szeligowskiego (1953-58). W 1950 r. ukończył studia muzykologiczne u A. Chybińskiego. W latach 1957-95 wykładał na Akademii Muzycznej w Poznaniu (dawna PWSM). W 1985 r. został mianowany profesorem zwyczajnym. Od 1967 prowadził klasę kompozycji, pełniąc również w latach 1984-87 funkcję kierownika Katedry Kompozycji i Teorii Muzyki poznańskiej uczelni.

 

Był laureatem licznych nagród artystycznych, m.in. Nagród Ministra Kultury i Sztuki II stopnia (1967, 1973 i 1977) i I stopnia (1978, 1982 i 1988), Nagrody Prezesa Rady Ministrów za twórczość dla dzieci i młodzieży (1982) oraz dorocznej nagrody Związku Kompozytorów Polskich (1986). Andrzej Koszewski posiadał w swoim dorobku szereg prac muzykologicznych z zakresu chopinologii i etnologii muzycznej oraz pierwszy w polskim piśmiennictwie muzycznym podręcznik "Materiały do nauki improwizacji fortepianowej" (Państwowa Wyższa Szkoła Muzyczna w Poznaniu 1968).

 

Andrzej Koszewski był jednym z najwybitniejszych współczesnych kompozytorów muzyki chóralnej. W twórczości wokalnej Koszewskiego wyróżnia się dwa nurty: tradycyjny - inspirowany folklorem (Suita kaszubska, Tryptyk wielkopolski) i nowatorski o indywidualnym obliczu stylistycznym (Muzyka fa-re-mi-do-si, La espero, Nicolao Copernico). W późniejszej twórczości Koszewski dążył do syntezy środków tradycyjnych i współczesnych, podnosi jednocześnie muzykę chóralną do rangi orkiestry wokalnej (Campana, Angelus Domini). Andrzej Koszewski zmarł 17 lutego 2015 roku.