WYPOŻYCZENIA KATALOG KSIĘGARNIA PBM

Kompozytorzy

Tomasz Sikorski

1939-1988

Tomasz Sikorski, urodzony 19 V 1939 w Warszawie, zmarł 13 XI 1988 w Warszawie, kompozytor i pianista, syn Kazimierza Sikorskiego.

Studiował w PWSM w Warszawie: 1956–62 kompozycję pod kierunkiem ojca (uzyskując dyplom z odznaczeniem) oraz 1956–61 fort. u Z. Drzewieckiego. W latach 1961–63 jego zainteresowania koncentrowały się wokół muzyki elektronicznej; powstały wówczas utwory z wykorzystaniem taśmy magnetofonowej: „Antyfony” i „Echa II”, za które uzyskał wyróżnienie na V Konkursie Młodych ZKP. W 1965, dzięki stypendium rządu francuskiego, studiował u N. Boulanger w Paryżu. 1963–68 wykładał instrumentację i czytanie partytur w PWSM w Warszawie. 1963, obok Z. Krauzego i J. Tilbury’ego, był jednym z inicjatorów powstania „Warsztatu Muzycznego”, zespołu wykonującego muzykę współczesną W 1967 założył zespół Ad novum, którego stały skład, oprócz kompozytora, tworzyli: Z. Rudziński (fort.), A. Wojakowski (fl.) i K. Woźniak (perk.).

Tomasz Sikorski był utalentowanym pianistą, występował na festiwalach MTMW w Sztokholmie (1966), Atenach (1979) i Brukseli (1981) oraz wielokrotnie na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień” jako wykonawca własnych utworów. 1965–74 brał udział w pracach komisji repertuarowej festiwalu „Warszawska Jesień”, 1971–74 był jej przewodniczącym, 1973–75 członkiem Zarządu Gł. ZKP. 1975–76 przebywał w Stanach Zjednoczonych na stypendium Senior Fulbright Program. Działał wówczas w Columbia‑Princeton Electronic Music Center w N. Jorku, gdzie skomponował utwór „Samotność dźwięków”, oraz w Electronic Music Studio w Yale University w New Haven. W latach 80. koncentrował się na pracy kompozytorskiej.

Wydawcami utworów Tomasza Sikorskiego są: PWM, Edition Modern, Moeck i Agencja Autorska.

Kompozycje:

— orkiestrowe: „Sequenza I” 1966,wyk. Warszawska Jesień 22 IX 1966, wyd. Kr.1970; „Homofonia” na 12 instrumentów dętych blaszanych, fortepian i gong, 1970, wyk. Warszawska Jesień 20 IX 1970, wyd. Kr.‑Monachium 1973; „Hommage à Kandinsky” 1971; „Holzwege” 1972, wyk. Warszawska Jesień 24 IX 1972, wyd. Kr.–Celle 1974; „Etude” 1972; „Inne głosy” na 24 instrumenty dęte, 4 gongi i dzwony, 1975,wyk.Warszawska Jesień 20 IX 1975, wyd. Kr. 1977; „Monophony” 1980; „Ostinato” 1980; „Dwa portrety” 1982„Concerto breve” na fort., 24 instrumenty dęte i 4 perkusje, 1965, wyk. Warszawska Jesień 30 IX 1965, wyd. Kr. 1968; „Music in Twilight” na fortepian i orkiestrę, 1978, wyk. Warszawska Jesień 23 IX 1978, wyd. Kr. 1983; „Autoritratto” na 2 fortepiany i orkiestrę, 1983; “Omaggio per Quattro piano forti ed orchestra in memoriam Jorge Luis Borges” 1987, wyk. Warszawska Jesień 16 IX 1988

- na orkiestrę smyczkową: „Struny w ziemi” 1980, wyk. Warszawska Jesień 23 IX 1980, wyd. Kr. 1982; „Paesaggio d’inverno” 1982, wyk. Szczecin 1982, wyd. Kr. 1985; „Recitativo e aria” 1983, Wwa 1984; „La notte” 1984, wyk. Warszawska Jesień 21 IX 1985, wyd. Kr. 1992 kameralne: „Echa II” na 1–4 fortepiany, dzwony, 2 gongi, 2 tam‑tamy i taśmę, 1963, wyk. Wwa 20 I 1964, wyd. Kr. 1965; „Monodia e sequenza” na flet i fortepian, 1966, wyk. Brunszwik 30 XI 1972, wyd. Kr.–Monachium 1975, Kr. 31999; „Intersections” dla 4 perkusistów, 1968; „Na smyczki” na 3 skrz. i 3 altówki,1970, Kr.–Monachium 1975; „Bez tytułu” na fortepian i 3 dowolne instrumenty,1972,wyk. Warszawska Jesień 27 IX 1973, wyd. Wwa 1974

- na instrumenty solo: „Modus” na puzon, 1980, 2. wersja na wiolonczelę, 1982, wyk. Warszawska Jesień 19 IX 1983, wyd. Kr. 1985; „Rondo” na instrumenty klawiszowe, 1984, Wwa 1986; „Moderato cantabile” na wiolonczelę, 1986; „Milczenie syren” na wiolonczelę, 1987, wyk. Warszawska Jesień 22 IX 1987, wyd.Kr. 1989

- na fortepian: „Pięć preludiów” 1955, „2 utwory” wyd. Kr. 1956 pt. „Dwa preludia”, 2. wyd. w serii «Miniatury Fortepianowe» nr 132, Kr. 1996; „Dyptyk — pastorale e toccattina” 1955; „Sonant” 1967, wyk. Warszawska Jesień 20 IX 1967, wyd. Kr. 1970, 31999; „Zertstreutes Hinausschauen” 1971, wyk. Londyn 1972, wyd. Wwa–Celle 1974; „Hymnos” 1979, wyk. Sabaé (Japonia) 17 XI 1979, wyd. Wwa 1981; „Autograf” 1980, wyk. St. Petersburgh (Stany Zjedn.) 10 III 1981, wyd. Wwa 1982; „Eufonia” 1982, wyk. Alicante 10 III 1986, wyd. Wwa 1983; na 2 fort.: „Diafonia” 1969, wyk. Baden‑Baden 5 X 1969, wyd. Kr. 1971, 2000, także wyd. w: „2 utwory”, Wwa 1974, „Muzyka nasłuchiwania” 1973, wyk. Saint Maximin (Francja) 8 VIII 1973, wyd. w: „2 utwory”, Wwa 1974

- wokalno‑instrumentalne: „Piosenka o Wicie Stwoszu” na sopran solo, chór sopranowy i orkiestrę kameralną, słowa K.I. Gałczyński, 1956, Warszawa 1990; „Antyfony” na sopran, fortepian, róg, dzwony, 4 gong i i taśmę, 1963, wyk. Warszawska Jesień 29 IX 1963; „Prologi” na chór żeński, 2 fortepiany koncertujące, 4 flety, 4 rogi i 4 perkusje, 1964, wyk. Warszawska Jesień 21 IX 1964, wyd. Kr. 1967; „Vox Humana” na chór mieszany, 2 fort. koncertujące, 12 instrumentów dętych blaszanych,4 gongi i 4 tam‑tamy, 1971, wyk. Warszawska Jesień 18 IX 1971, wyd. Kr.–Monachium 1973; „Muzyka z oddali” na chór i instrumenty, 1974, wyk. Warszawska Jesień 29 IX 1974, wyd. Kr. 1975; „Choroba na śmierć” na głos recytujący, 2 fortepiany, 4 trąbki i 4 rogi, słowa S. Kierkegaard, 1976, wyk. Warszawska Jesień 24 IX 1977, wyd. Kr. 1981; „W dali ptak” na klawikord lub fortepian, nagrany klawikord lub fort. i głos mówiący szeptem, sł. S. Beckett, 1981; „5 pieśni” na głos ż. i fort., sł. K.I. Gałczyński, 1986; „Diario 87” na recyt. i taśmę, sł. J.L. Borges, 1987

- sceniczne: opera rad. „Przygody Sindbada Żeglarza”, libretto N. Sikorska wg B. Leśmiana, 1972; muzyka do baletu „La escala de Jacob”, wyst. Buenos Aires 2 IX 1970; muzyka do baletu „Podróżnik w brzuchu gwiazd”, wyst. Telewizja Polska IX 1976;

- muzyka filmowa na taśmę: „Samotność dźwięków” 1975, wyk. Tallahassee (Floryda) 13 III 1976.

Joanna Miklaszewska, Encyklopedia muzyczna, t.9, S-Sł