PWM

Szukaj
Zaawansowane
Rzeczpospolita Polska
Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego
biuletyn informacji publicznej

Adam Walaciński

Adam Walaciński

1928-2015

Adam Walaciński – kompozytor, krytyk, publicysta muzyczny i pedagog. Przez całe życie związany z Krakowem: tu się urodził (18 września 1928 r.) i zmarł (3 sierpnia 2015 r.).

W wieku 8 lat rozpoczął naukę gry na skrzypcach. W latach 1947–51 był studentem PWSM w klasie skrzypiec Eugenii Umińskiej. W roku 1952 przeniósł się do klasy kompozycji Artura Malawskiego. Wkrótce zarzucił studia, kontynuując naukę na prywatnych lekcjach u Stefana Kisielewskiego. Dyplom z kompozycji obronił po latach, w 1974 roku.


Do tego czasu miał za sobą kilkuletnie doświadczenie jako skrzypek orkiestry Polskiego Radia w Krakowie (1948-56) oraz osiągnięcia na polu muzyki użytkowej. W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych napisał muzykę do ponad 120 filmów i seriali telewizyjnych oraz sztuk teatralnych, w tym do Prawdziwego końca wielkiej wojny, Matki Joanny od Aniołów, Faraona, Śmierci prezydenta w reżyserii Jerzego Kawalerowicza, O dwóch takich, co ukradli Księżyc Jana Batorego, Czterech pancernych i psa Konrada Nałęckiego czy Niewiarygodnych przygód Marka Piegusa Mieczysława Waśkowskiego.

W latach osiemdziesiątych porzucił komponowanie dla X muzy, skupiając się na utworach autonomicznych. Jego twórczość, początkowo bliska nurtowi awangardowemu, a z biegiem lat zwracająca się ku tradycji, charakteryzuje dbałość o brzmienie, „czyste” barwy i przejrzysta faktura. Kompozytor ujawnia niezwykłą łatwość w operowaniu różnymi technikami oraz ‘wchodzenia’ w różne style muzyczne.

Działalność publicystyczna Adama Walacińskiego odzwierciedla szeroki krąg zainteresowań autora. Najchętniej podejmował tematy związane z twórczością dodekafonistów, Karola Szymanowskiego oraz muzyki drugiej połowy XX wieku.

Adam Walaciński był niezmiernie cenionym współpracownikiem Polskiego Wydawnictwa Muzycznego.