PWM

Szukaj
Zaawansowane
Rzeczpospolita Polska
Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego
biuletyn informacji publicznej

Zbigniew Rudziński

Zbigniew Rudziński

*1935

Zbigniew Rudziński, urodzony 23 X 1935 w Czechowicach koło Warszawy (obecnie Warszawa), polski kompozytor i pedagog. W latach 1949–1955 studiował fortepian u T. Dąbrowskiej w PŚSM w Warszawie, od 1952 do 1953 roku filologię angielską na Uniwersytecie Warszawskim, w latach 1956–1962 kompozycję u P. Perkowskiego w PWSM (obecnie Akademia Muzyczna) w Warszawie (dyplom z wyróżnieniem), w 1965/66 u N. Boulanger jako stypendysta rządu francuskiego, a w latach 1970–1971 w Bilthoven jako stypendysta rządu holenderskiego. W roku 1973 rozpoczął pracę pedagogiczną w Akademii Muzycznej w Warszawie, prowadząc zajęcia z kompozycji, instrumentacji i współczesnej technik kompozytorskiej. Obecnie jest profesorem kompozycji.

W latach 1962–1968 był kierownikiem Redakcji Muzycznej Wytwórni Filmów Dokumentalnych w Warszawie. Prowadził zajęcia w Akademii Muzycznej im. Sibeliusa w Helsinkach (1987), Royal Academy of Music w Londynie (1990) oraz na uniwersytetach: Keimyung Univesity w Taegu (w 1993, w 1996, i w latach 2001–2003), w Seulu i Suwon w Korei Południowej. Zasiadał jako członek jury w konkursach muzycznych, m.in. w 1983 roku w międzynarodowym konkursie dla wykonawców w Genewie. Wykładał na kursach, warsztatach i seminariach kompozytorskich, m.in. w roku 1975 na Międzynarodowym Seminarium w Ochrydzie (Macedonia), w 1978 na Letnich Kursach dla młodych kompozytorów w Olsztynie, a w 1979 na Międzynarodowych Letnich Kursach dla młodych kompozytorów, organizowanych przez Polskie Towarzystwo Muzyki Współczesnej w Kazimierzu nad Wisłą.

W latach 1983–1989 był kierownikiem warsztatów kompozytorskich w ramach Internationales Jugend Festspieltreffen w Bayreuth. W latach 60. wraz z T. Sikorskim, Z. Krauzem, J. Patkowskim i J. Tilburym założył zespół Warsztat Muzyczny, następnie z T. Sikorskim zespół Ad Novum dla promowania twórczości kompozytorów reprezentujących nurty awangardowe. Od 1981 do 1982 roku był prezesem Oddziału Warszawskiego ZKP, od 1985 do 1986 sekretarzem generalnym ZKP. W 1980 roku kierownik katedry kompozycji, w latach 1980–1984 prorektor do spraw artystycznych i zagranicznych w Akademii Muzycznej w Warszawie.

1960 otrzymał nagrodę na Konkursie Kompozytorskim z okazji 150-lecia Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie za "Sonatę" na 2 kwartety smyczkowe, fortepian i kotły; w 1962 nagrodę na V Konkursie Młodych Kompozytorów za "Epigramy"; w 1979 i w 1985 nagrodę Ministra Kultury i Sztuki; w 1986 nagrodę Prezesa Rady Ministrów; w 1988 nagrodę Neues Musiktheater Werkstatt w Berlinie za operę "Manekiny"; w 1991 nagrodę ZKP. W roku 1975 odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi. Główni wydawcy utworów Rudzińskiego to: PWM, Schott, Moeck, Edition Modern i Agencja Autorska.