Dwa mazurki charakterystyczne
na skrzypce i fortepian op. 19 (seria A tom 21)
Wieniawski skomponował dziewięć mazurków, z czego siedem zostało wydanych przez kompozytora (opp. 3, 12, 19 oraz 2 mazurki nieopusowane), a dwa niewydane zaginęły. Wszystkie mazurki należą do utworów wczesnych, pochodzą bowiem z pierwszej połowy lat 50. XIX w.; jedynie mazurki op. 19, najpóźniejsze, datowane są na rok 1860. Później kompozytor już nie sięgał do tego gatunku. Mazurki op.19, pierwszy Obertas, drugi Dudziarz / Le ménétrier, zostały wydane dopiero w 1878 roku1, czyli blisko 20 lat po ich skomponowaniu, w wydawnictwie Schotta w Moguncji.
Każdy z mazurków op. 19 opatrzony jest inną dedykacją. Nr 1, Obertas, dedykowany jest baronowej Ewelinie de Reisky; nr 2, Dudziarz – Wandzie Młodnickiej, pisarce i rzeźbiarce ze Lwowa. Odrębne dedykacje każdego z utworów świadczą o tym, że kompozytor nie traktował op. 19 jako całości o charakterze cyklu.
Omawiane mazurki odznaczają się prostą harmoniką. Kompozytor operuje tu głównie podstawowymi relacjami funkcyjnymi. Partia fortepianu pełni jedynie rolę towarzyszenia, nośnika elementu harmonicznego, a także środka stylizacji ludowej praktyki wykonawczej poprzez częste stosowanie burdonów kwintowych, głównie tonicznych.
Zofia Chechlińska
- Autor opracowania: Zofia Chechlińska
- Seria: Wieniawski - Dzieła
- ISMN 979-0-2740-1184-0
- Wersja językowa wydania: eng, pol
- Liczba stron: 32 (26+6)
- Oprawa: miękka
- Nr wydania: 1
- Rok wydania: 2015
- Postaci: głos solowy (instrument) z akompaniamentem
- Format: N4 stojący (235x305 mm)
| Dudziarz | |
| Obertas |
Inne tytuły w serii
Inne tytuły autora
Inne tytuły w kategorii - Skrzypce i fortepian
Inne tytuły w kategorii - Solo z instrumentem
