Michelangelo
koncert na saksofon i orkiestrę - part.
"W wykorzystywanych środkach Koncert jest kompozycją dość zachowawczą. Nie ma tu brzmieniowych fajerwerków, eksperymentów artykulacyjnych ani nieokiełznanej fantazji formalnej. Materiał jest zawarty w czterech częściach, uporządkowany i związany trylem, który pełni tutaj rolę nadrzędnej figury melodycznej. Z tej swoistej chwiejności, ambiwalencji wysokościowej, kompozytorka wywodzi niemal całą strukturę kolorystyczną i melodyczną Koncertu. Rzeźbi przy tym swe dzieło w sposób dla słuchacza uciążliwy: nie oczyszcza przebiegu po każdym uderzeniu kompozytorskim dłutem, nie prowadzi prostą drogą do kulminacji, buduje piramidę nierozwiązanych napięć, kluczy, cofa się, ogląda za siebie.
W Koncercie na saksofon artystka nadaje priorytet melodii o zmiennej temperaturze emocji. Czynnik harmoniczny i rytmiczny schodzi na dalszy plan, pełni rolę służebną. Orkiestra jedynie plami partyturę, rzuca brzmieniowy cień, barwowo kontrapunktuje wymagającą partię solisty. A w tej nie brak wirtuozerii ani zadań testujących wrażliwość saksofonisty." (Daniel Cichy, ''Ruch Muzyczny'' 2006 nr 8).
- Liczba stron: 114
- Oprawa: miękka
- Postaci: partytura
- Format: A3 stojący