Obertas op. 19 nr 1 z "Dwóch mazurków charakterystycznych"
na skrzypce i fortepian
Wieniawski skomponował dziewięć mazurków, z czego siedem zostało wydanych przez kompozytora (opp. 3, 12, 19 oraz 2 mazurki nieopusowane), a dwa niewydane zaginęły. Wszystkie mazurki należą do utworów wczesnych, pochodzą bowiem z pierwszej połowy lat 50. XIX w.; jedynie mazurki op. 19, najpóźniejsze, datowane są na rok 1860. Później kompozytor już nie sięgał do tego gatunku. Mazurki op.19, pierwszy Obertas, drugi Dudziarz / Le ménétrier, zostały wydane dopiero w 1878 roku1, czyli blisko 20 lat po ich skomponowaniu, w wydawnictwie Schotta w Moguncji.
Każdy z mazurków op. 19 opatrzony jest inną dedykacją. Nr 1, Obertas, dedykowany jest baronowej Ewelinie de Reisky; nr 2, Dudziarz – Wandzie Młodnickiej, pisarce i rzeźbiarce ze Lwowa. Odrębne dedykacje każdego z utworów świadczą o tym, że kompozytor nie traktował op. 19 jako całości o charakterze cyklu.
Omawiany Mazurek odznacza się prostą harmoniką. Kompozytor operuje tu głównie podstawowymi relacjami funkcyjnymi. Partia fortepianu pełni jedynie rolę towarzyszenia, nośnika elementu harmonicznego, a także środka stylizacji ludowej praktyki wykonawczej poprzez częste stosowanie burdonów kwintowych, głównie tonicznych.
Zofia Chechlińska
- Autor opracowania: Eugenia Umińska
- Autor opracowania graficznego: Marcin Hernas
- Seria: Miniatury Skrzypcowe
- ISMN 979-0-2740-3291-3
- Wersja językowa wydania: eng, pol
- Liczba stron: 8+4
- Oprawa: miękka
- Nr wydania: 7
- Rok wydania: 2021
- Postaci: głos solowy (instrument) z akompaniamentem
- Format: A4 stojący (210x297 mm)