Do najwybitniejszych kompozytorów polskich pierwszej połowy XVII wieku należał obok Mikołaja Zieleńskiego, Adama Jarzębskiego i Bartłomieja Pękiela Marcin Mielczewski, członek kapeli królewskiej i kapelmistrz królewicza Karola Ferdynanda, zmarły we wrześniu 1651 roku w Warszawie. Wszystkie dzieła Mielczewskiego zachowały się w rękopisach z wyjątkiem dwóch: kanonu podwójnego w publikacji Cribrum Muiscum, wydanej w 1643 roku w Wenecji przez Marca Scacchiego, kapelmistrza królewskiego w Warszawie, i koncertu Deus in nomine tuo, wydanego po śmierci Mielczewskiego dopiero w 1659 roku w publikacji Erster Theil Geistlicher Concerten w Berlinie przez J. Havemanna. W zbiorze tym utwór Mielczewskiego zajmuje XXI miejsce pomiędzy dziełami wybitnych ówczesnych kompozytorów, jak Francesco Capella, Alessandro Grandi, Claudio Monteverdi, Giovanni Rovetta i inni.

Na koncert naszego twórcy składa się sześć głosów, mających w druku następujące napisy: Violino primo, Violino secundo, Fagotto, Violono, Basso voce (lub Basso solo) i Basso continuo. Utwór Mielczewskiego oprócz podanego w partycji głosu basu cyfrowanego posiada w zbiorze Havemanna, jak to wskazano wyżej, głos przeznaczony dla Violono, identyczny z basem cyfrowanym, dający się realizować odpowiednio również na tym instrumencie, nie będącym już dziś w użyciu. Głos fagotu zgodnie z ówczesną praktyką wykonawczą, pozwalającą na wykonanie go przez wiolę, może być obecnie powierzony wiolonczeli. Wydany utwór Mielczewskiego na bas solowy z towarzyszeniem instrumentów zasługuje również z tego powodu na szczególną uwagę, że jest jedyna zachowaną kompozycja Mielczewskiego na ten zespół. Na podstawie źródeł archiwalnych jest wiadome, że prócz obecnie wydanego dzieła napisał jeszcze: Gaudeamus omnes a 4, Basso solo con 2 Violini e Fagotto in C i Maria Magdalena et altera Maria, Basso solo con 3 strumenti in G. [Adolf Chybiński]

Słowa utworu oparto na tekście biblijnym